sweater weather - bws.

negenentwintig : bijkomstigheden.

Toen ik de volgende ochtend wakker werd, wist ik even niet meer waar ik me bevond of wat er gebeurd was. Na een paar seconden werd ik me bewust van de armen om me heen, en de bekende geur die om me heen hing. Fuck. Dit was fout. Maar het voelde zo goed. Ik lag met mijn rug tegen Bradleys borst en ik voelde zijn ademhaling in mijn nek.

Kut, wat als Bianca en Nina wakker zouden worden en mij en Brad zo zouden treffen? Dit was was totaal niet wat Nina bedoelt had met "kijken waar het uitkomt", om nog maar te zwijgen van wat Bianca hiervan zou vinden.

Voorzichtig wurmde ik me uit de omhelzing van Bradley. Hij kreunde zacht, 'niet weggaan, Mae,' Ik hield me in om niet "moet jij zo nodig zeggen" te antwoorden en pakte mijn telefoon, die blijkbaar op de keukentafel beland was. Gelijk viel mijn oog op de notificatie van een bericht van Nina. Toen pas zag ik dat het al bijna half één s'middags was. Fuck.

In het berichtje van Nina stond dat zij en Bianca al weg waren en dat ze me wel op wilden halen na hun colleges, of dat Brad me thuis kon brengen. Die laatste zin werd vergezeld door een knipogende emoji. Het zorgen dat Bianca en Nina me niet zouden zien terwijl ik sliep in de armen van mijn ex was dus niet gelukt.

'Hey, goedemorgen,' hoorde ik vanaf de bank. Bradley ging rechtop zitten en terwijl hij in zijn ogen wreef nam ik in me op hoe hij er uit zag, deze ochtend. Zijn haar zat warrig en ik wilde niets liever dan het aanraken, mijn handen er door laten gaan. Er zat een glimlach op zijn gezicht geplakt, en niet zon kleine ook.

'Morning,' antwoordde ik, 'mijn huisgenoten zijn al weg, ze hadden college,' Ik had geen idee wat ik anders moest zeggen. Brad knikte en onderdrukte een gaap. 'Hoe ziet jou dag er verder uit?' vroeg hij. Ik haalde mijn schouders op. 'Heb je zin om samen iets te doen?' 'Ik, eh, ik denk het.' stamelde ik als antwoord. Een glimlach brak door op Bradleys gezicht, 'Nice,'

Opeens was ik me pijnlijk bewust van het feit dat ik hier stond in mijn pyjama, en hoe oncomfortabel ik me daardoor voelde tegenover Brad. 'Is het goed als ik ga douchen?' vroeg ik. Brad knikte.

Ik was mezelf voor eeuwig dankbaar dat ik gisteravond nog snel een setje kleding in een tas had gegooid, voordat we vertrokken om hier te slapen. Ik ging zo snel als ik kon de trap op, waar ik de tas naast het bed vandaan haalde, en ging de badkamer in. Gelukkig was ik hier al een keer eerder geweest, en had ik nu mijn eigen haarborstel bij me.

Ongeveer een half uur later liep ik de trap weer af, en zag ik dat Brad ook aangekleed was, ook al zat zijn haar nog steeds warrig. 'Nou, wat zullen we gaan doen?' vroeg hij, 'Wil je ook koffie, trouwens?' 'Geen idee en ja, graag,' zei ik terwijl ik op een stoel ging zitten.

'Vond je het restaurant van laatst goed? We kunnen daar gaan lunchen?' stelde Bradley voor terwijl hij een mok neerzette in de koffiemachine. Ik kon de frons die op mijn gezicht verscheen niet tegenhouden.

'Wat, vond je het niet leuk daar? Ik kan wel een andere plek uitzoeken-' Paniek was duidelijk te horen in zijn stem. 'Dat is het niet,' zei ik zacht. 'Wat is het dan wel? Ligt het aan mij?' geschrokken keek ik op. 'Nee, nee. Het is gewoon... Dure restaurants zijn niet zo mijn ding.' Brad keek me vragend aan, 'leg uit,'

ik haalde diep adem. Het was helemaal niet mijn bedoeling om dit tegen hem te zeggen.

Ik wil geen dure restaurants meer, of tripjes naar Parijs, of wat dan ook.' bekende ik, 'Als ik de keuze neem om je terug te nemen, wil ik dat het is omdat ik echt gevoelens voor je heb. Niet omdat je me mee kan nemen naar waar ik ook heen zou willen, of dat je praktisch alles dat ik zou willen voor me zou kunnen kopen. Ik wil je niet willen om je geld, bekendheid, of wat dan ook. Zeker die bekendheid heeft eigenlijk alleen maar voor moeilijkheden gezorgd. Ja, ik snap ook wel dat je nou eenmaal in de muziekwereld zit en dat beroemdheid erbij hoort, maar ik wil je omdat je Bradley Simpson bent. Het geld, de bekendheid, moeten een bijkomstigheid zijn, geen voorwaarde,'

Ik keek de andere kant op, bang voor Brad's reactie. Was ik te direct geweest? Ik sloot mijn ogen. O god, wat had ik gedaan?

'Mae, dat is het mooiste dat een meisje ooit tegen me gezegd heeft,'

A/N;

wat een liefde weer
ik heb lowkey de behoefte om alle hoofdstukken van dit boek in één keer online te yeeten maar idk.
nu is er iig een dubbele update dus yay.

-ro.