Sevgili günlük,
Bu sana yazdığım son sayfa. Biliyorum, alışmıştın bana. Oysa yüküm, bu dünyada yaşayamayacağım kadar fazla.. Belki de ben, sandığımın aksine, bu dünyaya acı çekmeye gelmişim.
Bu satırları ela gözlü adama yazıyorum şimdi. Ve evet, bu bir intihar mektubu.
Biliyorum, dünkü sarılmamızdan sonra bırakıp gidecektin beni. Oysa bu hikayenin sonunu yazmaya yemin ettim.. Biliyorum Mert, hiç sevmedin beni. Ama attığın mesajda ettiğin yemindeki gibi sevmeyi denediysen, affet beni. Hiçbir zaman senden daha fazlasını istemedim. Ama bu kadar acıya da katlanamaz bedenim.
Bu günlüğü baştan sona okumanı istiyorum. Hisettiklerimi hissetmeni, beni öptüğünde nasıl aklımın başımdan gittiğini, bırakıp gittiğinde nasıl kendimden geçtiğimi.. Hepsini tek tek öğren, ama onları yaşayanın sen değil de ben olduğumu hatırla istiyorum. Yani üzülme diyorum, üzülme sevgilim. Bu dünyaya tekrar gelecek olsam, tekrar seni sevmeyi seçerim.
Belki kaç kere istemiyorum aşkını yazmışımdır buraya, ama artık sevgilim, artık bu son. Bu yüzden yine gelecek olsam yine seni isterim. Sen yine gelme bana, ama ben yine doğuştan hazırım sana.
Beni o ipe asılı gördüğünde sevgilim, ne olur tek damla akmasın gözlerinden. Biliyordum, biliyordun, biliyorduk.. Bu hikayenin başka bir sonu yoktu, yolun sonu mutlaka uçurumdu.. Bu hikaye taraflardan birinin mutlu olup, diğerinin kendini asmasıyla son bulacaktı. Mutlu olanın sen olması için boynuma doluyorum urganı.
Şu hayatta seni istediğim kadar istemedim bir şeyi. Ama sevgilim, ne olur suçlu hissetme kendini. Doğum günümde kendimi asmak bana, mavilerle mutlu olmak sana layıktı.
Sana verecek bir nasihatim yok. Zira sen benden daha iyi bir insansın. Ama sana aşkın hakkında diyebileceğim bir sözüm var sevgilim. Çaresizlikle sınandığını hissettiğinde seni saran prangalardan kurtul. Senin sevginle çıldırıp 26. doğum gününde kendini asan bu adamı hatırla, o adam her zaman senin yanında..
Hem, belki de yapabileceğimiz hiçbir şeyin olmadığını düşünüp çıkar yol göremediğimizde, gözlerimizi kapatan aslında seçeneklerin bolluğudur.*
"Öyleyse neden kendini astın?" deme bana. Ben kendimi, hiç olmadığım kadar çok seçenekli bir sınavda hissettiğim için asıyorum. Tüm benliğimle dilerim ki, başına gelmez. Çünkü aynı bir önceki sayfada yazdığım gibi. "Şiddetle başlayan hazlar, şiddetle son bulurlar. Ölümleri olur zaferleri, öpüşürken yok olan ateşle barut gibi.."
---
*Kartanesi ve Kıvılcım, Cesur Bir Adım
