Mr. Transferee(boyslove/Yaoi)

Kabanata #43

Adam's POV..

    So ito ako ngayon parang tanga na nakangiti habang iniisip ko parin na magkapareho kami ni Leon ng school na papasukan, hanggang ngayon ko parin makalimutan yung aksidenteng halikan namin ni Leon, sobra talaga akong nahihiya that time, hindi ko alam kung matutuwa ba ako dati nakita ko si Leon Ohh mahihiya dahil ang daming nakakita samin. Kinakabahan rin ako pumasok bukas dahil nga sa usap usapan na yung nangyari, baka mapatay pa ako ng mga babae kapag pumasok ako bukas, hindi nalang kaya ako pumasok pero hindi ehh kailangan ko pumasok para mabantayan ko si Leon baka may magtangka pang Ma kasi sa kanya tapos wala ako kawawa naman ang mahal ko. Alam ko naman na hindi n'ya ako kayang lokohin pero wala akong tiwala sa mga babaeng walang kontrol sa sarili mahirap na.

    Hayyyyy tiningnan ko ang orasan at mag aaalas nuwebe na pala ng gabi at hindi pa ako kumakain, tinawag naman ako ni mommy pero sinabi kong hindi pa ako gutom kanina pero ang totoo ay wala lang talaga akong gana kumain dahil nga sa hindi ko makalimutan yung nangyari kanina sa School.. naisipan kong lumabas para bumili sa 7-11, 24hours naman yun kaya sure ako na nakabukas payun kahit gabi na.. naglalakad ako ngayon dito sa highway ay tahimik at wala manlang akong marinig na kahit anong ingay siguro ay tulog na lahat ng mga tao dito. Hmmm habang patuloy ako sa paglalakad ay biglang may humigit sa kamay ko kaya napasigaw ako dahil sa takot malay ko ba kung papatayin ako neto mahirap na marami pa akong pangarap.. tinakasan niya ang mata ko gamit ang kaniyang mga kamay, hindi ako makagalaw dahil natatakot akong baka saktan niya ako....

"Hmmm ano pong kailangan niyo, plsss kung pera po eto kunin niyo na lahat ng dala kong pera pakawalan lang po ninyo ako"

"Paano kung sabihin kong ikaw ang kailangan ko" nagulat ako sa sagot niya kaya hindi akao agad nakasagot. Ewan ko kung ganun talaga ka tigas ang boses niya o sadyang binabago lang niya yun...

"Ahh what do you mean po?" Imbes na sagutin niya ako ay dahan dahan niyang tinggal yung kamay Nina sa aking mga mata, hindi ko binuksan ang aking mga mata dahil natatakot akong makita kung sino yung lalaki sa harapan ko ngayon..patuloy lang akong nakapikit ay bigla niya akong tinusok sa tagiliran kaya napilitan na akong buksan ang aking mga mata at nagulat a ko kung sino yung nasa harapan ko ngayon si Xyle lang naman na napaka gwapo..

"Ohhh I namiss kita"

"Haha talaga ba?"

"Oo nga.. Saan ka ngayon mag-aaral?"

"Hmmm I'm going to Canada on Sunday kaya nga eenjoy na ako para mas ulit ko pa dito sa pinas"

"Ahhh ganun ba?.. kaylan ka babalik?"

"I thin after college na"

"Mamimiss kita ng sobra. Wala na akong makakasama maglalaro ng volleyball"

"Ano kaba okay lang yan, magkikita pa naman tayo ehh, matagal man basta promise ko sayo magkikita pa tayo so don't be sad okay?"

"Hmm okay promise babalikan mo ako"

"Oo naman promise yan.. saan pala punta mo gabi na ohh baka marape kapa diyan ang cute mo pa naman"

 
"Bolero.. baka magbulakbol kalang dun ha?"

"No way.. mag-aaral ako para sa cute natin Hahahaha hahaha"

"Hahahahaha baliw ka talaga"

"Ohh ano saan nga punta mo?"

"Ahh ano bibili lang ako ng snacks diyan sa 7-11"

"Ahh ganun sige samahan na kita"

"Hmm okay libre mo."

"Huhh ako na nga sasama sayo ako pa manlilibre?"

"Siyempre matagal kang mawawala kaya dapat lang na libre no ako"

"Huhh sige na nga hindi naman ako mananalo sayo ehh"

"Buti alam mo Hahahahaha"

   

    So eto nga at aalis na si Xyle papuntang Canada , dati ako ang umalis ngayon siya naman, nakakalungkot dahil buong akala ko makakasama ko pa siya maglaro ng volleyball pero hindi na pala, wala naman akong magagawa para pigilan siya umalis kaya okay lang... pagakatapos naming bumili ng mga snacks ay hinatid na niya ako sa bahay, habang naglalakad kami ay hindi mapigilan umiyak dahil alam kong mamimiss ko siya ng sobra, sobra akong nasasaktan dahil kahit papaano ay naging kaibigan ko rin siya, may mga pinagdaanan man kaming mga problema ay naging magandang way yun para makilala namin ang isa't isa...

"So sige aalis na ako" tatalikod na sana siya at aalis pero tinawag ko ang pangalan niya dahilan para muli siyang tumingin sa akin.

"Xyleeeee?"

"Ohhh bakit"

"Hindi naba kita mapipigilan?"

"Hmmm ano kaba diba sabi ko babalik ako, kaya plsss maging masaya ka para sa akin, pwede naman tayong magchat sa messenger ehh kaya okay lang yan" lumapit ako sa kanya ay tsaka ko siya binigyan ng mahigpit na yakap kasabay nito ang pagdaloy ng aking mga luha..

"Wag mo akong kakalimutan okay?"

"Okay promise. Pero promise mo rin sakin na magiging okay ka na magiging okay kayo palagi ni Leon okay?"

"Hmmmmm promise.." hinalikan niya ako sa noo kay mas lalong uminit ang aking mga mata at patuloy sa pagdaloy ng aking mga luha..

"Sige aalis na ako"

"Okay byeeee" pumasok na ako sa loob ng gate namin habang si Xyle naman patuloy sa paglalakad palayo sa akin. Hmmm siguro ay ito ang way ng diyos para pasa kanya So I just need to accept the fact at ang tanging magagawa ko nalang ay ipagdasal na sana ay maging mabuti ang kaniyang kalagayan doon at makahanap siya ng Love na nararapat para sa kaniya at higit sa lahat ay makapag papasaya sa kaniya.

Author's Note: ilang chapter nalang po matatapos na ito sana patuloy niyo basahin itong story ko.. salamat po sa mga patuloy na nagbabasa, wag niyo rin po sana kalimutang mag iwan ng vote and comment..sorry po sa mga typos ko.