sweater weather - bws.

elf : aankomst.

'Ik heb met mijn huisgenoten overlegd, je mag op de bank slapen, maar als je wilt mag je ook bij mij in bed.' Ik had vrij weinig zin om de komende weken op een bank te slapen, want ik bleef minstens een maand, tot het eind van de vakantie van Bianca. 'Ik slaap wel hier.' We glimlachten naar elkaar, en ik wist gewoon dat dit allemaal goed ging komen.

'Nou, dan geef ik je maar even wat tijd om je op te frissen. Mijn vrienden zijn hier over een uurtje, ongeveer. De badkamer is boven, het is de blauwe deur.'

Bianca verliet de kamer en ik zeeg neer op het bed. Ja, ik was misschien wel klaar voor dit nieuwe begin, maar ik was ook verschrikkelijk bang.

'Mae, dit is Vicky, je weet wel, mijn nicht.' Bianca was aan het koken en ik was net beneden gekomen, vanuit de badkamer, waar ik me had omgekleed en even had opgefrist. Ik glimlachte naar het meisje, dat ik me vaag kon herinneren van verjaardagen. 'Hoi,' zei ik, en ik stak mijn hand uit.

Bianca zei iets in het Duits en Vicky lachte en antwoordde, waarna ze naar boven verdween. 'Wat zei je tegen haar? Dit is oprecht de eerste keer dat ik spijt heb van het feit dat ik geen Duits heb gekozen,' 'Ik zei dat er zo bezoek komt, maar dat zij en Nina best mee mogen eten.' 'Wie is Nina?'

'Oh,' Bianca was opeens erg geïnteresseerd in de pan waar ze in roerde, 'de andere huisgenoot,' bracht ze uit. Haar ongemakkelijkheid, waar ik niet snapte waar hij zo opeens vandaan was gekomen, straalde over op mij.

'Dusseh, wat maak je?' 'Tomatensoep, het is-' precies op dat moment werd er op de deur geklopt. 'Ah, daar zul je ze hebben, doe jij de deur even open?' Ik knikte en liep naar de deur. Ademen, Mae. Het zijn de vrienden van Bianca maar. Angstig opende ik de deur.

'Hey, jij bent Mae!' Hoorde ik een stem zeggen in het engels. Een slank, klein meisje met donker haar in een staart stapte naar voren en sloeg haar armen om me heen. Het meisje liet me los en glimlachte naar me. 'Ik ben Gia.' Achter haar stond een lange jongen, en als ze niet dezelfde haarkleur gehad hadden zouden ze letterlijk elkaars tegenpool zijn geweest.

'Yo,' de jongen had in de ene hand een pan en de andere een grote papieren zak, 'Hayes is de naam.' Ik stapte opzij en liet ze binnen.

Gezamenlijk gingen we naar de woonkamer annex keuken, waar Gia de pan die zij en Hayes mee hadden genomen op het fornuis zette en het gas aanzette. Hayes zette de papieren zak op de kleine eettafel, waarvan ik nu zag dat er een Taco Bell logo op stond. 'Hayes, altijd de makkelijke manier kiezen,' Lachte Bianca.  'Oh kom op, iedereen houd toch van taco's?' 'Jouw fastfood is afval vergeleken met mijn chili con carne.' Hayes lachte en greep naar zijn borst. 'Die deed pijn. Maar, aangezien de keukenprinsessen mij hier niet meer nodig hebben, ga ik even mijn nicotineverslaving in stand houden.'

'Ik ga mee, oke?' zei ik tot mijn eigen verbazing. Ik had al een tijdje niet meer gerookt, maar dat kwam meer omdat ik er geen tijd meer voor had omdat ik bijna elke dag werkte, tot een paar weken geleden.

Ik stond samen met Hayes op het kleine balkonnetje, en hoe erg ik ook wilde dat het ongemakkelijk zou zijn om zo dicht bij een jongen te zijn, dat was het niet.

Hij haalde een pakje sigaretten uit de zak van zijn leren jas en gaf er één aan mij. 'Thanks.'

We stonden even in stilte. 'Dus, Mae, waarom ben jij hier?' vroeg hij. 'Hoe bedoel je?' 'Iedereen is hier met een reden. Sommigen vluchten hierheen. Sommigen zoeken iets. Sommigen komen hier thuis.' Ik slaakte een zucht, 'Ik heb geen idee.' Het was weer stil.

'Dus, is Gia je vriendin?' vroeg ik, om de stilte te verjagen. Ik had niet verwacht dat Hayes in lachen uit zou barsten, maar dat deed hij wel. 'Nee,' zei hij, nog steeds lachend, 'ze is mijn tweelingzus,' 'Echt? Oeps,' Ik lachte nu ook, en ik kon het gevoel niet van me afschudden dat het fijn was om zo te lachen met deze jongen. Ik bedoel, hij was knap, aardig, en hij hield van taco's.

'Yo, verslaafden, het eten is klaar!' We begaven ons naar binnen.

De rest van de avond was leuk, eigenlijk te leuk. Hayes en Gia waren heel aardig, en op een gegeven moment kwam Nina, de andere huisgenoot, er ook bij zitten. We kletsten, aten, lachten, en op een gegeven moment hadden we zelfs een fotoshoot op het balkon.

Gia en Hayes ging pas laat weg, en ik besloot een paar van de foto's van de gekke fotoshoot op mijn instagram te zetten met de caption: "to new beginnings", en als locatie natuurlijk Londen.

Er waren veel dingen die ik had kunnen verwachten, aan comments en dm's nadat ik die foto had geplaatst. Wat ik alleen niet verwacht had, was de iMessage die ik de volgende ochtend, toen ik mijn telefoon pakte, had.

Uit verbazing liet ik mijn telefoon vallen.

A/N;
wE DON'T NEED PERMISSION FOR NOTHING!1!1!1
oke serieus nhc's nieuwe lied is een bop.

BY THE WAY: nee, niet hayes grier.

toedels x