His Pretty Mess (Editing)

CHAPTER 15 (Grief)

HINDI mapigilang maiyak ni Tricia sa pagkabahala habang naghihintay sila sa labas ng emergency room. Matapos ikwento sa kanya ni Nana Perla ang nangyari sa kayang ama na gigisingin sana ito ni Nana Perla kanina upang mag-agahan pero nawalan na ito ng malay matapos manikip ang dibdib, kaya kaagad itong ipinasugod ni Nana Perla sa Ospital.

The doctor came out from the emergency room, bagsak ang mga balikat nito na hinarap sila.

"Doc, how's my father?" Pag-aalala niyang tanong.

"I'm really sorry, he didn't survive..." Malungkot na anunsyo ng doktor. They were all shocked.

"No! You're joking!" Wala sa loob na sambit ni Tricia. Vince at her back is trying to comfort her, while Nana Perla cried so bad.

"He suffered a severe heart attack, tumaas pa ang blood pressure niya kaya hindi na niya nakayanan. Ikinalulungkot ko ang nangyari Mr and Mrs. Montenegro." Paliwanag ng doktor sa kanila, saka ito marahan na umalis.

Napailing-iling si Tricia. "No! No! This can't be!" She headed to the emergency room, kaagad namang sumunod si Vince at Nana Perla.

"Daddy! Please don't do this to me!!" Humahagulgol niyang sambit ng yugyugin ang mga balikat ng ama matapos itong kunan ng mga aparato ng mga nurse na nanroon.

"Wake up please! wake up!" She cried, at niyakap ang ama na wala nang buhay na nakahiga sa hospital bed.

Maging si Vince ay hindi niya mapigilang mapaiyak, habang inaalo si Tricia and seeing her hugging her father's dead body.

"Wake up please! Daddy... wake up!" Para itong batang nakikiusap habang umiiyak. "Please Daddy! Hindi ko po kaya..." She cried hard and break down. "Please.. please.. Dad!?.." hanggang sa nawalan ito ng malay dahil sa sobrang pag-iyak.

Kaagad na nabahala si Vince maging ang mga nurse na nandoon ay nataranta sa pagkahimatay ni Tricia.

Vince immediately scooped her. "Tricia! Tricia!"

Dinaluhan ito ni Nana Perla na ngayo'y nadagdag ang pagkabahala. "Patricia!" Pukaw niya rito.

"Sir, dun niyo nalang po siya dalhin sa kabilang kwarto." Request ng nurse.

"Nana Perla ako na po bahala kay Tricia, kayo na po muna umasikaso sa bangkay ni Tito Jose. I will call James para pumunta dito." Mabilis na bilin naman ni Vince na kaagad sumunod sa isang nurse papalabas ng emergency room.

   

NAGISING si Tricia na may paghahangad na sana'y panaginip nalang ang lahat. Dinaluhan ni Vince na kanina pa nakaupo sa gilid ng hospital bed at hinihintay ang kanyang pagkakaroon ng malay.

"Tricia... How are you feeling right now?" Pag-aalalang tanong ni Vince habang hawak niya ang kamay nito at marahang hinahaplos ang ulo.

"Where is my Dad?" Kaagad nitong tanong na tila naninigurado sa lahat ng nangyayari.

Nag-aalangan tuloy si Vince na sagutin ito dahil sa kalagayan ni Tricia. "I-Inaasikaso ni Nana Perla a-ang.. bangkay niya..." Puno ng lungkot na sagot ni Vince.

Muling nagbadya ang mga luha ni Tricia, she get up while sobbing. "No! Tell me you're lying! These are all not true!"

Vince pressed his lips at napatungo, puno ng kalungkutan ang mga mata niya.

Tricia cried so hard like it's her end of the world. Pilit naman siyang pinapatahan ni Vince, He hug her and caresses her back.

"Ayokong mawala si Daddy, Vince! Ayoko!" Tila nakikiusap niyang sambit. "Hindi ko kakayanin!"

"Shhh..." He whispered while trying to wipe her tears. "I'm here for you..."

NAGING mabilis ang mga pangyayari kay Tricia na hiniling niya sana'y panaginip ang lahat. But this is the reality that she won't be able to change it anymore.

Masakit, at hindi katanggap-tanggap na wala na ang kanyang ama, parang kailan lang ay kausap at kapiling pa niya ito.

She was now so dumb, broken and hurted, kung hindi tulala ay iiyak nalang ito bigla. Hindi makausap ng maayos, Kahit sa pagkain ay hirap pa itong pilitin ni Nana Perla at Vince.

Yung sana'y hiniling niya na sumunod nalang sa kanyang ama kung hindi pa nandiyan si Vince na siyang gumagabay sa kanya. Naging ganoon ang buong linggo ni Tricia ng iburol ang kanyang ama.

Nasa libing na sila ngayon matapos ang isang linggong burol ni Mr. Gonzales. Vince decided to move the schedule for the lauching of their merging companies dahil sa mga pangyayari.

Sa pagsisimula ng seremonya ng pare ay bahagyang nagtaka si Vince sa kadarating lang ng isang lalaki, matangkad ito ngunit hindi kasing tangkad niya, tisoy, suot nito ang itim a tuxido na sumisigaw ng karangyaan. Patungo ito sa kanila sa tabi ni Tricia na siyang nakapag-agaw pansin sa kanya.

"A-Anton?" She stiffened with a bit of shockness.

"Trish... Nakikiramay ako. I'm sorry kung ngayon lang ako nakapunta sa libing ni Tito Jose." Puno ng senseridad nitong sabi.

Tricia feel ashamed that after all their conflicts and her rejections to Anton, he still there at hindi nakalimutan na kahit paano ay may pinagsamahan parin naman sila ni Anton.

Vince's frown goes deeper when Tricia hug the man beside her and she sobs on his shoulder. Tila may espesyal na namamagitan sa kanila base sa mga yakap na iyon.

Nagtama ang tingin nila ni Anton, that was when Anton realized how Vince's glared at him is full of anger and jealousy. He pulled from their hug, and he squeeze her hands. "Sobrang nabusy ako, actually I just today arrived from New Jersey at dumeritso kaagad ako dito." Kwento nito.

Tricia nodded. "Thank you." She murmured. Vince cleared his throat and grip Tricia's other hand. Ngayon ay napapagitnaan si Tricia ng dalawa.

Bumaling ang atensyon ni Anton kay Vince samantalang nanatiling tahimik lamang si Tricia na para bang inoobserbahan ang dalawa.

"I heard, you married..." May pait na sabi ni Anton ng bumaling kay tricia.

She nodded.

Hindi na hinintay pa ni Vince na ipakilala siya ni Tricia kaya agad siyang nagsalita. "I'm Vince Montenegro, I'm her husband." He possessively said and offered his hand to Anton in between Tricia.

Anton clenched his jaw inside while giving a formal handshake with Vince. "Anton Delgado." Pakilala niya sa matigas nitong boses. They stare each other with coldness, tila nag-uusap ang mga mata nila sa paghahanda ng gyera.

Napatikhim si Alice sa likuran nila Tricia. "Maupo na raw sabi ni Father."

Doon lang namalayan nila Vince na silang tatlo na lang ang nakatayo at ang ibang nasa likuran at gilid nila ay nakaupo na.

     

❌❌❌❌❌