Dreaming on a Famous Poser

CHAPTER 18

FEBE's

NATAPOS na yung basketball game at sina Inigo ang nanalo. I can't believe na magaling pala talaga siya sa basketball.

We were just sitting on the bench at lumalanghap ng simoy ng hangin. Napakainit kasi sa loob ng gym.

"I cannot believe it talaga.. Nakaka-turn on si Inigo.." sabi ni Jas.

"Yah! I think crush ko na siya.." Dona added.

"Magsitigil nga kayo!" pangongontra ko sa kanila. Oo! Nagalingan ako sa kanya pero may kutob pa rin ako na may balak ito kaya ito sumama sa basketball league.

Napatingin kami nung naghihiyawan ang mga babae sa may ground. Bakit ito naghihiyawan?

"Inigo! Pa-picture naman.."

"Ako din! Ako din!"

So.. May bagong famous pala dito. Psh! I don't like it. Then, natuon nito yung tingin niya at naglakad ito papunta sa amin.

"Gosh! Andyan na siya.." Jas.

"May make up pa ba ako? Di ba ako haggard? Kakahiya kung losyang akong haharap sa kanya.." Dona.

Huminto nga ito sa lugar namin "Hi Febe!" sabi nito. Ba't tingin ko.. iba na yung boses nito? Di ko maipaliwanag pero.. parang may halong galit sa boses niya.

"Oh Inigo! Kumusta.. Basketball player ka pala.." kalmang sabi ko.

"Ah! Bago lang ako! Why are you here?"

"Ah nainitan lang kami sa loob. Uy! Congrats pala kasi kayo yung nanalo.."

Ngumiti lang ito "Inspirasyon kasi kita.." nabigla ako sa sinabi niya pero iniba naman nito agad "Asan si Mond?"

Ba't hinahanap nito si Mond.. "Bakit?"

"Ah.. Wala lang. Natanong ko lang."

"Nandun pa ata sa coach niya.."

"Oh I see.." tapos may tumawag na ito sa kanya "Inigo! Pinapapunta tayo ni coach sa may cottage.." sabi nung lalake.

"Okay! Susunod ako.." tumingin ito ulit sa akin.

"Okay na Febe! Aalis na ako.. basta tawagan mo lang ako kung kailangan mo nang masasandalan.." at saka ito nag-smirked. Nakakunot yung noo ko. Hah? Ano yun? So creepy naman nito.

At saka ito tuluyan umalis. Tumingin ako kina Jas at Dona at salubong ang mga kilay nito "Oh bakit?"

"Di man lang kami kinausap o kahit tingin man lang.. Walang kwentang lalake.." pag-aalburuto ni Jas.

"Yah! Turn-OFF!" at saka ito nag-down thumb sign.

"Yan.. Hinangaan niyo kasi agad. Di niyo muna kinilatis.. Ayan tuloy! Expectations going to disappointment." and I grab my bag "Tayo na.. Alis na tayo dito."

Kinuha na nila yung bag nila at saka kami umalis. Maglalakad na sana kami nang biglang may humarang sa dinaraanan namin.

"Psh! Ano naman ang kailangan mo.. Kyline?" emotionless kong sabi.

"Oh well! Tumatapang ka na.. Nagbago na talaga ang Febeng nakilala ko." taas kilay na sabi nito.

"Kyline.. Ayaw namin ng gulo. So please! Pwedeng tumabi ka sa dinadaanan namin."

"Oh haha! Sorry.. but not sorry! Kung ayokong tumabi? Anong magagawa mo?"

Kainis talaga yung demonyitang ito. Kung hindi lang maraming tao.. Kanina ko pa ito inuupakan.

"Baka saan na naman mapunta ito Kyline.. Kaya padaanin mo na kami." sabi ni Jas.

"Oo nga.. Porke't anak ka ng presidente.. Kaya muna kaming apak-apakan. Ang sama mo naman at ang labo niyong mga mayayaman." Dona added.