🔥Wedding Kawan #2🔥

432 24 1
                                    

"Boleh duduk kat sini? Ada orang ke?" Tanya mamat yang tiba-tiba datang. Mamat mana entah ni! Muka playboy habis. Nana mula rasa tak sedap duduk.

Boye!

Spesis ni biasanya boye darat. Nana pantang betul kalau sejenis ni datang nak kacau hidup dia.

"Sorry, tadi husband pergi ambil makanan. Kejap lagi dia datang la." Harap-harap kau makan tipu sunat tu. Elly buat tak layan.

"Tapi tangan tak bercincin tu. Tipu la dah ada husband. U duduk mana? Umur berapa?" Nana nak buat macam Elly boleh tak? Dia teruskan makan, tak nak layan.

"Alamak, buat-buat tak dengar pulak dah. If I had to, I boleh duduk sini sampai U jawab soalan I," Nana dah mendengus kasar.

"Jangan kacau, boleh tak?"

"Eh, marah pulak dah. Rileks la. Kenal kenal je. Bukan apa pun,"

"Eh....kau ni kan..." Nana dah melepaskan sudu ke pinggan, kasar.

"Ni kenapa ni? Budak ni kacau you ke, sayang?" Suara tu memang Nana kenal sangat. Saat ni, macam kinda superhero jugak la.

Nana senyum lega.

Terus mamat lelaki tiga suku tadi terbangun dari kerusi bila 'abang' dah  datang. Tak tersangka yang Nana cakap tadi betul kot. Dalam kes ni, betul ke bohong ke, jangan persoalkan la. Anggap betul je la, sebab nak selamatkan diri.

Tapi 'sayang'? Berani Qays. Sayang sayang phase dah over.

"Ha'ah, yang! I cakap I dah ada husband, tapi dia tak percaya. Nasib baik you dah ambik makanan. Hah! Kenapa? Tak percaya lagi ke?" Nana pandang ke budak lelaki tu. Bukan budak. Tapi anggap je lah budak.

Dengan tak semena, Qays ambil tempat di sebelah Farhana. Tanpa minta izin ke apa. Sebab nak teruskan drama tadi je la.

"Sorry, bang! Sorry. Ingatkan cik adik ni tipu tadi. Sorry," Mamat tadi terus berlalu pergi.

Nana pandang ke Qays sejenak. Dia nak persoalkan ke tak ye.

"Sayang?"

"Ye, saya..." Qays kembang kempis hidungnya.

"No! I was just asking, tetiba sayang dah kenapa? Boleh je guna I you ke apa ke, mengada sangat nak guna sayang?" Soalan.

"Sebab I used to call you sayang, kan? And it will look more real if I use sayang instead of I you?" Qays memulakan suapan. Malas layan bebel Nana tu.

"Thanks." Senada. Sebab dia memang patut berterima kasih pun.

"You're welcome!" Qays senyum dua saat. Dia pandang Nana sekali lagi. Dan dia tengok baju dia. Oh!

Nana lebih kurang juga. Patut lah mamat tadi percaya sahaja mereka ni suami isteri. Baju mereka sama warna. Sangat sedondon. Peachy red!

"Oh. Maybe you don't know my friend yet. Elly, housemate!"

"Oh, hi Elly!" Elly senyum segaris dengan sapaan sopan Qays.

Dalam hati, Elly dah penuh dengan segala pujian pada makhluk di sebelah Nana tu. Ni ke ex-husband Nana? Handsome sangat orangnya. Nana! Nana! Laki hensem pun boleh bercerai. Entahlah!

"Bila you punya majlis pulak?" Sengaja Nana menaikkan isu itu. Dia pun ingin tahu bila Qays akan melangsungkan perkahwinan buat kali kedua. Atau tak pun. Alah, Nana bukan kisah pun dia nak kahwin lagi ke tak. Yang penting, tak ganggu hidup dia.

"Tengoklah. Kalau I buat majlis pun, you nak datang ke?"

"Datang lah, kalau you invite,"

"Okay, then settle la masalah ajak tak ajak kita ye. Maksudnya, kalau majlis you pun, you ajak I la kan?" Nana sengih kelakar. Ajak tak ajak! Masalah macam besar sangat je. Qays pun senyap sekejap. Nana sengih kenapa?

"Last-last, majlis hape pun takdak, nak hajak tak hajak buat apa?" Nana cakap slang Penang, tapi tak jadi. Dia memang suka berseloroh. Tapi dengan orang dekat-dekat je.

Qays gelak sedekah dua. Minah ni! Toksah bawak perangai sebelum kahwin dulu, boleh tak?

Elly dah siap makan. Dia dah sense benda tak kena dengan pasangan sebelah dia tu. Memang tak kena betul lah. Memang nampak sangat lah macam lepas bercerai! Dengan masing-masing senyum sama senyumnya.

Satu panggilan telefon Elly masuk saat mereka semua khusyuk makan tu.

"Hello, ya mak?"

"Sihat. Mak sihat?"

"Apa? Sekarang ke? Elly kat wedding kawan, lah mak. Takkan nak kena ambik sekarang. KLIA tu. Jauh."

"Ya lah, ya lah. Elly pergi sekarang. Okay, mak. Waalaikumussalam," Sepatah sepatah Nana pasang telinga. Qays juga.

"Kenapa?"

"Adik aku dengan kawan-kawan dia dah nak sampai KLIA. Mak aku minta ambil dia. Kawan-kawan dia nak bermalam dekat rumah malam ni. Esok pagi baru diorang balik negeri masing-masing." Qays pasang telinga sahaja perbualan kawan berdua tu.

"Okay. Kalau macam tu, kita gerak sekarang la. Aku habiskan sikit ni jap,"

"Sorry, Na. Aku tak balik rumah ni. Aku terus pergi. Sebab lagi 20 minit diorang sampai. Kawan-kawan adik aku 3 orang. Nak campak kau kat mana, Na?" Elly buat muka kesian, penuh pengharapan supaya Nana faham. Maksudnya, grabcar je lah ni ye?

"Ye lah, ye lah. Aku grabcar je lah nanti. Takpe, takpe. Kau pergi je lah." Nana malas nak cakap apa-apa. Sebab kalau deal dengan Elly, satu benda pasal dia ialah dia malas nak ulang balik kereta sebab nak hantar orang ke apa ke? Tu memang dia fail. Lain, bagus. Terutamanya pasal kemas rumah ke apa, yang malas hantar tu je masalah dia.

"Takpe, I hantar je lah, Nana." Qays bersuara. Nana buat muka. Matanya membulat. Biaq betui?

"Thanks, Qays." Elly terus berlalu pergi, hampir berlari.

"You tak payah susah-susah. Dunia canggih kot sekarang ni. Grabcar ada. I naik grab je."

"Eh, I serius tak ada masalah kalau you naik teksi ke apa. Masalahnya, baru semalam berita pasal driver Grab kena kelar dengan pisau sebab kena rompak. I tak nak driver lain kena rompak lagi. You ni dah lah wanted," Qays cuba buat lawak hambar dia.

"Plus, dengan keadaan you macam ni, I think kereta boleh bersusun nanti, sebab nak tengok orang tua mana melaram sangat tak ingat dunia ni." Tambahnya lagi. Nana dah rasa panas, tapi boleh senyum lagi. Memang mulut Qays pedas begitu. Sekali dua sahaja dia sweet sweet pun masa dulu. Yang lain semuanya perlian pedas dia.

"Okay!" Nana cuba menutup segala alasan-alasan lain oleh Qays tu.

"Huh?" Qays buat muka terkejut.

"Ya, I balik dengan you je, jimat duit minyak." Nana malas nak panjang lebar. Bagus tak bagus la balik dengan pakcik ni.

"Tahu pun..."

Dalam diam, Qays senyum menang.

Darah Muda ✅Where stories live. Discover now