MY DADDY IS A CASANOVA (HIATUS)

Chapter 10

Daniel POV:

And after what happened to us, bigla na lang siyang lumipad papuntang London, wala na akong naging balita sa kanya. Almost 2 years rin siyang nawala, and I know sa loob ng two years na yun, hindi pa rin niya ako napapatawad.

If you're asking me about the arrange marriage? It didn't happened. Hindi ako sumipot nung araw ng kasal. Yun naman talaga ang plano ko. Makikipaghiwalay ako kay Kathryn, para kapag hindi ako sumipot sa kasal, hindi siya madadamay. Napabalik na lang ako sa realidad nang biglang may nagsalita sa tabi ko...

"Ano nang gagawin mo ngayong babalik na siya?" seth. They all know kung ano ang nangyari sa amin ni Kathryn.

"Hindi ko alam..." diretso kong sabi. Hindi ko naman talaga alam ang gagawin if she come back here. Napaka kapal naman yata ng mukha ko, kung haharap pa ako sa kanya.

"You know what? If I were you, I will ask for her forgiveness brad, tell her all, about sa ginawa ng tatay mo, for sure, maiintindihan ka nun."

"Sana nga ganun lang kadali sabihin nun lahat, but I think, wala na siyang balak pang pakinggan lahat ng sasabihin ko..."

"Alam mo kung anong problema? Nagcoconclude ka na agad sa mga bagay bagay, ni hindi mo pa nga sinusubukan eh, just give it a try bro, matanong nga kita, Do you still love her?"

"I still love her, kahit 2 years na ang nakalipas, siya pa rin, siya pa rin ang tinitibok nito... sabay turo sa may bandang dibdib ko. And it will never change kahit sino pang babae ang iharap mo sakin ngayon."

"Iba klase talaga tama mo kay Kathryn. You never did that sa mga past girlfriends mo. Akala nilang lahat hindi ka marunong sumeryoso ng mga babae, but unluckily, they didn't know na iba magmahal ang isang Daniel Padilla. and they will never experience it because it's just only for one person, and it's Kathryn." Napangiti naman ako sa sinabi ni seth. Totoo naman kasi lahat ng sinabi niya. I'm always be hers, kahit hindi niya sabihin.

Mabilis lumipas ang araw, and I can't believe na one year na lang at gagraduate na ako, akala ko nga hindi ko matatapos to, dahil sa nangyari samin, pero naisip ko na, hindi siya matutuwa kapag nalaman niyang hindi ako nagaaral, dati kasi, nagagalit talaga yun sakin, kaya kahit ayaw ko, nagaaral ako. He really hate that kind of guys, akala ko nga mabubusted ako nung nililigawan ko siya, pero hindi pala at mas lalo akong natuwa nung sinagot niya ako. At dahil dun, Mas lalo ko siyang minahal, because she loves me despite of my flaws and imperfections. She loved me even I'm not the ideal guy for her.

While I'm currently fixing myself, tumingin ako kay Jordan na natutulog sa kama ko, I'm having a hard time na patulugin siya, lalo na pag madaling araw bigla na lang siya umiiyak, kaya tuloy lalong lumalaki ang eyebags ko.

I carried him para dalhin sa kwarto ni mama, and nakita ko naman siya na may kinukuha sa closet niya...

"Ma, sayo muna si Jordan, start na ng class ko today eh, just call me kung may problema.."

"Ok, basta ang paalala ko lang sayo danilo, you have to go home early, not just for today, for tomorrow or on the other day, hindi ka na katulad ng dati na pwedeng umuwi ng late, you have a child to take care of, even if it's you or not, nagkakaintidihan ba tayo?"

"Of course ma, alam ko na lahat yan, kaya don't worry, and it's my responsibility to take care of him. Sige na Ma, I have to go malalate na ko" I kissed her on her forehead, at nagmadali na akong sumakay sa kotse ko.

Nang makarating ako sa school, halos tumakbo na ako papuntang room, nakita ko naman na maraming babae ang nagpapacute sakin, I just ignored them, wala ako sa mood para makipaglandian sa kanila, pero nung malapit na ako sa room, nung may marinig  ako na di ko inaasahan...

"Friend, did you already heard the news?"

"Anong news yan teh? Siguraduhin mong nakakagulat yan ha."

"Bumalik na daw si Kathryn Bernardo!"

"Talaga? Yung ex ni Daniel Padilla? OHMYGOSH!"

"At sa pagkakaalam ko ngayon siya papasok"

"Ay medyo nahurt ako sa balita mo, may kahati na naman tayo kay dj, sana di

na lang siya bumalik."

So ngayon pala siya babalik? Parang ayoko na tuloy pumasok. Ayokong makita niya ako. Hindi ko kasi alam ang gagawin ko, pero kapag umuwi naman ako, magagalit si mama...

"Aish! Bahala na nga!" Pumasok na ako sa room, nakita ko naman ang barkada, at tumabi ako kay lester...

"it's a miracle! Hindi late si Daniel, ang batang ama!" I glared at him angrily.

Siraulo talaga to!

Bigla naman umingay ang klase dahil sa sinigaw ni Lester.

"What? He's already a Father?"

"Tatay na si Daniel? OMG, This is so tweetable!"

True nga yung news na may nakakita daw kay dj na may dalang bata sa hospital"

"May anak na si Fafa Daniel, juskolord take me! Di ko kaya. Ako lang dapat ang nanay ng mga anak niya huhuhuhu"

"Pwede ba tumahimik kayo! Kung makapagchismisan kayo diyan akala niyo wala dito yung pinaguusapan niyo! FYI. Hindi totoo na may anak na siya. Nakarinig lang ng batang ama, may anak na agad? Napachismosa niyo. Bwiset!" sigaw ni Julia, I looked at her, then nagthank you ako sa kanya.

While in the middle of our discussion, whem someone suddenly knocked on the door...

"Come in..." Professor.

"Good Morning Sir, I'm---------" hindi ko na pinakinggan yung mga sunod na sinabi nung babae. I continued writing on my notebook hanggang sa napatigil ako dahil sa boses na hindi ko inaasahang mapapakinggan ko sa mga oras na yon.

"Hi Ma'am, I'm Kathryn Bernardo..." then I froze. Di pa ako tumitingin sa kanya. Literal na hindi ko maingat yung ulo ko sa pagkakayuko.

"OHMYGOSH!! KATHRYN!!!" rinig kong sigaw ng barkada. Then I heard she laughed.

"Hi guys!" pagkasabi niya nun, dun lang ako nagkaroon ng lakas ng loob na tumingin sa kanya. I can't help myself not to keep my eyes on her. God knows how I missed this girl. I missed her hair that smells like a strawberry, and I just want to smell it all day, her eyes, that is so expressive, that when she look at you, it will give you the feeling that you're the most important people living in this world, her pinkish chubby cheeks that I always want to pinch, and her lips, that I want to kiss everytime...

But as I see her right now, I will say that she really changed a lot. Her long black hair turns into short slightly-curled golden brown, she also wearing light makeup, and wearing a cropped top and high-waisted  jeans that really fits on her and showing her perfect curves, pairing with her pink Valentino shoes.

I can't deny that she really grown more beautifully. Napatingin naman ako sa barkada na busy kay Kathryn. They really missed her. Napangiti naman ako dahil ngayon ko lang ulit nakitang sumaya ng ganito ang barkada.

"Hi deejay!" Wait. Did she-did she waved at me and called my name? I looked at my back to see if there's a person behind me. Baka kasi hindi ako yung tinatawag niya pero wala. Binalik ko ulit ang tingin ko sa kanya. Then I pointed to myself to assure na ako nga yung tinatawag niya.

Ugh. Ang stupid ko talaga.

Ako nga lang pala ang may pangalan na Dj sa room na to.

"Yes, Dj, ikaw nga yung tinatawag ko. May iba pa ba?" Oh God! if this is just a dream, please don't wake me up. I can't believe that. bakla man pakinggan but she called my name again for the second time.

"Hoy dj! Ano tititigan mo na lang si kath? Masyado kang napapaghalataan brad." Napatingin naman ako kay katsumi at sinamaan siya ng tingin, tapos nagpeace sign siya. Lumapit ako kay kath and she smiled at me, hindi ko muna poproblemahin kung bakit niya ako kinakausap ngayon, It's just that, all I know for now is, I'm happy. I'm super happy because she's here with us. with ME.