MY DADDY IS A CASANOVA (HIATUS)

Chapter 3

ANONG GINAGAWA NG BABY NA TO DITO SA TAPAT NG CONDO KO?!

I looked around to find out kung sino ang naglagay nung baby na yun, habang hinahanap ko kung sino nagiwan, hindi pa rin tumigil sa kakaiyak yung baby. PAKSHET! Asan na ba kasi ang nanay ng batang to? Naririndi na ako sa iyak nito!

"Can you please stop crying?! Sino ba kasi ang nanay mo at iniwan ka dito?! Anakng tupa naman oh!" Stupid Daniel. Feeling mo naman sasagot yung bata sayo? Argh! Lalo lang lumakas ang iyak nung baby. Feeling ko dudugo na yung tenga ko sa iyak nito bwiset!. Kinuha ko na yung basket kung saan nakalagay yung baby at ipinasok na sa loob ng condo ko and I decided na tawagan na lang ang mga kaibigan ko.

"Hello!"

"oh pre ang aga aga ang init na agad ng ulo mo. Ano bang problema? You want sexy girls? No problem tara sa----" Lester

"Shattap lester." In a serious tone.

"So what's the problem dude?" seth

"Meron kasi----"

"UWAAAAH...UWAAAAAH.UWAAAAH...."

"Hala ka dj! Bakit may baby diyan sa condo mo? katsumi

"Yun na nga-----"

"HOY DANIEL, SA TAGAL TAGAL NA NATIN NA MAGBABARKADA, BAKIT KA NAGSINUNGALING SAMIN NA NAKABUNTIS KA PALA? ISUSUMBONG KITA KAY TITA KARLA. LAGOT KA!" lester.

"Pwede ba manahimik ka nga lester uupakan talaga kita eh."

"Lester patapusin mo muna si kuya, para kang tanga diyan" jc

"OMG! Congratulations may first sentence na si baby jc. So proud of you brad, akala ko hindi ka na magsasalita" pangasar ni lester.

"manahimik kayong dalawa diyan, pre maya mo na lang ikwento yan, daming asungot dito eh" seth

"sige punta na lang kayo dito sa condo ko"

Someone's POV:

       While I'm hiding behind these walls, I watched his reaction when he saw our baby. Hindi ko mapgilan ang hindi maiyak. I'm really sorry baby, mommy will have to do this for your daddy. I want him to be a better person, kailangan ko ibalik ang dating siya. I hope my decision is right. Babalik ako kapag handa na ako. Bago pa man may makakita sa akin, pumunta agad ako sa elevator, pero sa pagmamadali ko, I bumped into someone, buti na lang I wore hoodie at shades para hindi agad ako marecognize ng makakasalubong ko.

"Ay I'm sorry miss..." and he helped me.

"Ano ba yan lester, kung saan saan ka kasi tumitingin" sabi nung isang guy na kasama niya.

"Are you okay miss? Sorry talaga .."

"Yes, I'm okay, don't worry" I'm saying it while I'm not looking at him. And I have to change my voice baka makilala niya ako then I walked away ng hindi man lang tumitingin sa kanila.

I know them. They became my friends too, because they're friends of him.