Elyora | JJK ✓

Bölüm 54

Bitmiyordu ;(

Miheranın Anlatımından

Dudakları dudaklarımın üstündeydi. Benim tenime katmış olduğu sıcaklığı hissederken aslında ne kadar soğuk olduğunu düşünüyordum. Tezatlıklara boğulmuşken onun hayatında yüzebileceğime nasıl inanabilmiştim ki?

Karşılık vermem için dudağımı hafifçe çekiştirdiğinde, içinde bulunduğumuz durum yüzünden kalbimin biri tarafından sıkıldığını hisseder gibi olmuştum. Yükselmek için uçan bir kuşun beklenmedik anda yere çakılması gibiydi. O kuş tıpkı benim kalbime benziyordu, beklemediğim bir anda kırılmıştı ve beni yıkmaya çalışıyordu.

Gözlerimi açtım ve beni öperken nasıl göründüğüne baktım. Kirpiklerinin gölgesi elmacık kemiklerine doğru düşüyordu, bense o gölgenin altında saatlerce oturmak istiyordum.

Anlaşılan o benim gibi düşünmüyordu, düşünseydi biliyor olmam gerekirdi öyle değil mi?

Yüzümdeki elinin üstüne elimi koydum ve hiç yapmak istediğim o hareketi yapmak zorunda kaldım. Dudaklarımızı ayırmıştım, tenimi örten o sıcaklığın yerini, sadece derin ve büyük bir boşluk almıştı. O boşluğu doldurmak istemediğini ise ne yazık ki biliyordum.

Kapattığı gözlerini açmadan önce kaşlarını çattı, bana sinirlenmiş olabilir miydi? Sırf onda duygu değişimini oluşturabilmek için bir melezin sinirine bile aç mıydım? Oysa buraya geliş amacım farklıydı, bana aşık olmalıydı. Kaşlarını hiçbir zaman çatmamalıydı mesela, hep gülümsüyor olmalıydı. Başarısızlık ilk defa yüzüme bu kadar sert bir şekilde çarpıyordu.

Bakışlarımı ondan çektim ve halı denen şeyin üzerinde gezdirmeye başladım. Geç kalmıştım, bana güvenmesini sağlayamıyordum. Onu anlayabileceğimi düşünmekten bile çok uzaktı, belki de sadece beni öpmekten hoşlanıyordu.
Benden değil.

"Seni öpmemden rahatsız mı oldun?" Beni öpmesinden rahatsız değildim, onun için herhangi biri olma düşüncesinden rahatsızdım. Beni öperken hiçbir şey hissetmiyor olmasından rahatsızdım. "Hayır, rahatsız olmadım."

Yataktan destek almak için koymuş olduğum elimin üstüne elini koydu. Bu dokunuş, neden az önce dudaklarımın üstünde olan dudaklarından daha iyi hissettiriyordu? "Bir sorun olduğunda anlayabiliyorum, biliyorsun değil mi?"

Onun birçok şeyi yapabileceğine inanıyordum, olduğunu düşündüğüm halinden çok daha üstündü. Gözlerinde gördüğüm o çaresizliğin altında çok güçlü bir kişiliğinin olduğunu bilmeme rağmen, bu güçsüz görünen haline kollarımı sarmak istiyordum. 'Korkma, sen düşündüğünden çok daha fazlasısın' demek istiyordum. En önemlisi 'Seni hiç yalnız bırakmayacağım' diyebilmeyi istiyordum.

"Bir sorun olsaydı söylerdim." Bana yaptığı muamelenin aynısını ona yapmak istemiştim, tabi onun canının acımayacağını düşünmem gerektiğini unutmuştum. "Aklına takılan hiçbir şey olmadığını mı söylüyorsun yani bana?"

Bir anda bu kadar üstüme düşmesinin sebebi, yüksek ihtimalle beni öperken geri çekilmiş olmamdı. Kendimi bu oyunun parçası olarak görmekten usanmıştım, yolun sonuna yaklaştığımın bilincindeydim. "Neden soruyorsun ki? Boşversene."

"Bana böyle davranma." Elini elimin üstünden çekmese de kafasını aşağıya eğmişti. Aynı yatağın üstünde oturuyorduk, ellerimiz birbirine kilitlenmişti, birbirimize ihtiyacımız vardı ama gözlerimiz asla buluşmuyordu.