I met him. Fanmeeting. ||J.JK ||

Chapter 30

Y/N

"It's me Y/N, It's Milly"

Naestatwa ako sa kinatatayuan ko. Hindi ko alam kung kaya ko syang harapin, at hindi ko naisip na makikita ko pa ulit ang babaeng halos sumira ng buhay ko. Isa pa, ngayon ko nalang ulit sya nakita mula nung aksidente. Tinignan ko si Jungkook at halatang gulat na gulat din sya

"Look Y/N.. Jungkook. I'm really sorry, hindi ko naman sinasadya na itulak ka nung araw na yon eh, I'm so shock too na nagawa ko yon please forgi—" hindi ko na sya pinatuloy sa pageexplain nya, I have no time for her.

"I don't wanna hear your explanation Milly, diba eto naman yung gusto mo? Ang sirain yung buhay ko? Nagawa mo na! What now?" inis na sabi ko. Nakatingin lang sya sa baba

"I'm really sorry... Pinagsisisihan ko yung mga nagawa ko noon" dinig ko yung hikbi nya. Nakaramdam naman ako ng awa para sakanya, alam ko din na mapapatawad ko din sya pero hindi pa siguro ngayon.

"Dahil sa ginawa mo maraming bagay yung naapektuhan" sa wakas ay nagsalita na din si Jungkook. "Pwedeng mamatay si Y/N dahil sa insecurities mo" kalmadong sabi nya

"I-I'm really really sorry. I-It's all my fault" umiiyak na sabi nya. Lalapit sana ako para icomfort sya kaso hinawakan ni Jungkook yung kamay ko. Tinignan ko naman sya at umiling sya. Bumuntong hininga ko.

"Maybe I'll forgive you someday pero hindi pa ngayon. Just give me some time" tumingin sya sakin.

Kitang kita ko yung sincerity sa mga mata nya kaya maybe, she's telling the truth na nagsisisi na talaga sya. I smiled at her kaya lumiwanag yung muka nya.

"S-Sige na lumabas n-na kayo baka bumalik pa u-ulit yung fans ni J-Jungkook" sabi nya kaya tumango ako. Papalabas na sana ko nang may maramdaman kong lumapit sya sakin. Tinignan ko naman sya dahil parang may naramdaman akong kakaiba pero ngumiti lang sya.

Nang makalabas na kami ni Jungkook mula sa kwartong yon ay parehas kaming bumuntong hininga. Tinignan nya ko

"Hayst Jinjja. Kung hindi pa kita pinigilan papatawarin mo sya agad?" tinignan ko naman sya ng inosente.

"Why not? Muka naman syang sincere" sabi ko sabay pout

"Nakalimutan mo na ba? Nakalimutan mo ko because of her" inis na sabi nya sabay nagcross arms

"Eishh, ang importante naaalala na kitaaa. Wag ka nang pumout dyan baka halikan ko yan" natatawang sabi ko.

Aalis na sana ko para mauna pero hinila nya yung kamay ko tsaka sya nagpout habang sobrang lapit ng muka nya sa muka ko. Pakiramdam ko umakyat lahat ng dugo ko sa muka ko dahil sa sobrang pula nito.

"Then do it" nakangising sabi nya then lalo nyang nilapit yung muka nya sa muka ko. Pumukit ako pero ilang seconds nya wala pa ding dumadampi sa labi ko. Minulat ko yung mata ko, malapit pa din yung muka nya sakin pero nakangiti sya ng mapangasar.

Kinunot ko naman yung noo ko pero nawala din dahil hinalikan nya ko sa ilong sabay layo. Naiwan akong nakatayo habang nakatulala. That guy, alam nya talaga kung pano pakiligin ang isang babae. Napangiti ako sa sarili ko tsaka ko sya sinundan at binatukan.

"Ouch! Yah, what was that for?" sigaw nya pero tumawa lang ako tsaka ko sya dinilaan. Hinabol nya naman ako.

Sana hindi na to matapos, sana lagi kaming ganito, sana kami pa rin hanggang sa dulo, sa na katulad ng lovestory ng mga bidang princesa at pinsipe sa fairy tales yung kwento namin, sana....

_____

Nagulat ako nang biglang tumunog yung phone ko. Nasa bahay na nga pala ko, wala pang 5 minutes simula ng makaalis si Jungkook dito bahay dahil hinatid nya ko.