Achraf, Streetlife

Deel 12

9:00 het is dinsdag de week gaat zo langzaam
Ik zie Aziz als ik me kamer uitloop en hij kijkt me boos aan. Hahaah. "Hoe heet ze a rat" zei ik lachend "Chaimae" zegt hij droog en loopt de badkamer in.

Aangekomen op school beginnen me vrienden op me te springen. "EEYY EEYY NIEUWE CHICK" Schreeuwt Walid. Hij wijst naar een meisje met lang stijl haar beetje vol maar ze is zeker goed om naar te kijken. "Noh man ze is dik" zei Yassine en keek ongeinterreseerd weg. "Dikke meisjes zijn hayeck schattig" zei ik lachend. "WOLLAHILAH" scheeuwt Hamza. Zo ontstaat er een discussie. Klein beetje buikje is gewoon schattig. Dus meiden begin te stoppen met dieet en shit. Het boeit ons geen shit als je buikje gevuld is.

Ik was klaar en nam de vespa naar de moskee. Ik deed mee met het gebed en daarna werd ik gewenkt dat ik moet werken. Ik had echt geen zin dus zei maar dat ik ziek was en ging met de metro naar Azzedine aangezien iedereen daar nu is.

Daar aangekomen trof ik me ouders met Aziz aan. "Fain a dier" zei Azzedine en gaf me een box. "Hewa broer how's life?" "Kanker" zei hij lachend en liep de woonkamer in. Ik keek Aziz lachend aan. "Azz hij heeft vriendin" zei ik lachend. "Alhamdoullilah" we keken hem raar aan. "Huuh?" Vroeg Aziz. "Ik dacht dat je zemmel was.." zei Azzedine serieus

Na een tijdje werd ik gewenkt dat izjen kaaklijn boizan in stad is. Jompo dan maar. Ik nam afscheid en nam de metro terug. Met de vespa ging ik verder naar de stad. Ik bleef maar zoeken maar heb niemand kunnen vinden. Ik besloot maar even easywok te halen en naar huis te gaan.

Bij easywok bestelde ik zoals altijd me kipsaté. Tfoe Kauthar. Ze keek me aan keek kanker highclas. "Zet je kanker gezicht recht voor ik het zelf doe" zei ik boos en pakte me bestelling die klaar stond. Ik liep de deur uit en Kauthar achtervolgde me. Wollah meh kan me verbazen als ze bezeten is. Rare. "Wat moet je" vroeg ik. "Neem me mee.. Ik heb je nodig" zei ze huilend. Tfoe nu is het zielig. "30 min en ga me hoofd niet heet maken" zei ik boos en we liepen naar de vespa. Ze hield me strak vast en huilde. Oke er is iets gebeurd?

Bij me thuis gekomen begon het net hard te regenen ik leidde haar naar binnen en zette de vespa in de schuur. Ik liep naar binnen en op de bank zat Kauthar met der hoofd in haar handen. "Ik ben zo dom geweest Achraf.." zei ze snikkend. Ik keek der aan zonder iets te zeggen. Huilende vrouwen. Mijn zwakte. Huilt ze om mij? Heb ik echt een vrouw laten huilen..

"Wat is er met je?" Vroeg ik terwijl ik haar lang aankeek. "Ik kan het niet zegggen ik heb op me telefoon uitgetypt. Ik schaam me zo erg Achraf.. ik weet niet wat me bezielde.." zei ze huilend. Ze gaf me haar telefoon.

"Wat heb ik gedaan. Mijn doel om Achraf jaloers te maken is geëindigd met een geote ravage... Zijn naam spookt elke dag door mijn hoofd. Nassim. Ik wou hem gebruiken en wat er gebeurde? Ik begon van hem te houden. Nogmeer dan Ik van Achraf hield. Nassim hij was degene die ik aan mijn zijde wou hebben. Wanneer hij droog deed deed het me pijn.. Wanneer hij niet tegen me praatte deed ik er alles aan hem te laten praten. De dag dat hij zei of hij enkel een inkijkje mocht zien. En hij deed er enthousiast over. Ik zag hem weer als de oude praten. Gelukkiger kon ik niet meer worden. Inkijk is niet erg. Ik bedoel maar instagram staat er vol mee. Maar al gauw was inkijk niet genoeg. Dat ik het zover liet komen me hele lichaam te gooien... en hij zweerde het nooit naar iemand te sturen en zelf foto's stuurde. Hij had me in zijn macht. Het leek alsof me ogen me hadden verlaten. Ik hield van hem. Hij werd het en ik wou hem zo dichtbij me houden. Waarom Kauthar waarom. Waarom heb ik dit gedaan. Me zelfwaarde weg.
Ik voel me kapot. Wat de lol verpestte van de foto's? Ik werd geappt door een vriend die me vertelde dat Nassim iedereen over de foto's heeft vertelt. Had ik Nassim maar nooit geconfronteerd hiermee.. Had ik hem maar nooit kwaad opgebeld. Als ik me stil hield en enkel stopte met fotos sturen zoveel mogelijk smoesjes vertelde zou hij wel stoppen met vragen.. Maar integendeel.. toen ik hem hiermee kwaad opbelde dreigde hij me. Pittigere foto's of de foto's die ik had gemaakt zullen zelfs op me voordeur komen. Wat heb ik gedaan. Waarom heb ik me lichaam gegooid.. hier besefte ik. Naaktfotos ontstaan zo onschuldig. Dit kan iedereen overkomen... en nu.. ik voel me vies. Ik voel me een hoer. Maar ik kan niks. Nassim maakt me af als ik ook maar 1 ding doe. Nassim ik hield van hem. Zielsveel. Liefde is nooit me geluk geweest.."

Vol verbazing liet ik me ogen door de tekst glijden. Ik weet nog hoe me nichtje kapot ging toen haar foto's daadwerkelijk rond gingen. Ik keek Kauthar aan die met haar hoofd in een kussen nog harder ging huilen. Pff.

Ik liep naar der toe en hield haar strak vast. "Je bent dom geweest Kauthar maar ik ben er voor je, altijd" fluisterde ik terwijl ik een krul achter haar oor wegstopte. Ze huilde het uit op mijn schouders. Ik trok me terug pakte haar handen en keek der aan. "Zorg ervoor dat je morgen precies weet waar Nassim zich bevind. En stuur het adres naar mij. Oke?" Ze knikte "Ik heb alles me moeder vertelt via app.. ze was kwaad ik durf niet naar huis." Zei ze huilend. Wayema. Ik pakte me telefoon en boekte een hotelkamer. "Durf je alleen te slapen daar?" Vroeg ik bij de vraag hoeveel persoonskamer. Ze schudde langzaam nee. Ik zuchtte en klikte op 2 persoons. "App je moeder dat je veilig bent." Zei ik tegen haar en met me hand door me haren liep ik de keuken in.

Tfoe man had me hayeck erg verheugd op die easy. Ik wil gewoon eten. Maar ja kan haar niet zomaar laten stikken. Ik at snel het bakje op en liep terug de woonkamer in waar Ik Kauthar append aantrof. Ik liep naar mijn kamer en pakte wat kleren bij elkaar zodat zij zelf ook gelijk wat heeft.

"We gaan." Zei ik. Voor ze de deur uitliep knuffelde ze me stevig. "Dankjewel" zei ze huilend. "Is geen moeite" zei ik. Ze stapte achterop en zo reden we richting het hotel. Ik checkte in en samen liepen we naar de kamer. "1 week langer boek ik hem niet " zei ik misschien iets te bot en pofte vermoeid op het bed. Ze keek me lang aan. Ohja kanker zij moet ook ergens slapen. "Ga in dat bed." Zei ik. ze keek bang. "Ik slaap op de grond rustig ik verkracht je niet" zei ik. Ze had een midden van kussens gemaakt. "Slaap jij op die kant ik slaap hier" zei ze. Ik knikte en na wat gelegen en rondgedraaid te hebben vielen me ogen dicht.