It Started with A Joke

Chapter Fifteen

So November 17, 2010 nga officially naging kami. Ang saya ko lang kasi sa tagal ng panliligaw niya sakin at kahit pinatigil ko siya naging kami din.

Kinabukasan after naging kami, siyempre sinabi ko sa mga friendships ko. Okay naman sa kanila siyempre. Akala ko magsasabay kami ngayong araw pero hindi niya ko pinansin. Ang sad ko lang talaga.

Akala ko talaga papansinin niya ko kaso ni HI ni HO. wala siyang sinabi sakin.

Nung uwian, hindi niya rin ako sinabayan. Kung kelan naging kami, saka naman kami hindi nagsasabay. Ang gulo nga naman oo. 

Pag-uwi ko sa nahay namin, nalulungkot ako. Kasi hindi kami nagkasabay sa first day namin. Bakit ba siya ganun? Nasasaktan na ko agad sa ginawa niya kanina. T.T

Tinext ko siya.

"Uyy, bakit di mo ko pinapansin? ;( nakaka sad naman yun."

Madrama talaga ako at ayokong binabalewala ako ng taong mahal ko. Lalo na at bago pa lang kami. Gusto kong magwork yung relationship namin, ayokong matulad sa ex-boyfriend ko na isang away lang, break na kami agad. 

Mahirap na ulit masaktan. Kaya gagawin ko lahat para mag work itong relationship na to. Hindi ko hahayaang masaktan ulit ako.

Blue's POV

 Wooooooo! Ang saya koooo! Sinagot na ko ng pinakamamahal kong babae.

Hindi ako makapaniwala na natupad na yung pinakagusto kong mangyari. Ang maging GIRLFRIEND siya.

Sobra akong kinabahan nung sinabi niya sakin na tigilan ko na ang panliligaw.

Sabi ko sa sarili ko na hindi pwedeng mangyari ulit yun. Pinagbubutihan ko ng mabuti lahat ng ginagawa para hindi siya madisappoint sakin at para hindi niya ulit ako awayan.

Pero hindi ko hahayaang mawala ulit siya sakin.

Pero nung sinabi niya yung dahilan kung bakit niya ko pinapatigil sa panliligaw, napamura ako sa tuwa.

Sa wakas, naging kami din. Pinakahihintay kong araw, dumating na.

Hindi ko alam kung pano ipapaliwanag yung nararamdaman ko ngayon. Masaya ako sobra.

Nagsabi din siya ng first I love you sakin nung gabi na naging kami. I didn't expect that night to happen.

Kung pwede lang siyang yakapin nung gabing yun at isigaw sa buong mundo na MAHAL NA MAHAL KO SIYA. Gagawin ko.

Kinabukasan after maging akin si Bea, hindi ko siya pinansin sa school kasi di ko alam kung anong gagawin ko. Parang sobrang natutuliro akong lapitan siya. 

Hindi kasi ako makapaniwalang sakin na siya, ayokong maagaw pa siya ng iba. 

Ayoko din munang ipaalam sa iba na kami na, yun kasi ang sabi niya sakin. 

Dapat talaga lalapitan ko na siya but she refused. I think galit siya sakin ngayon. Pag-uwi ko, may text siya sakin.

From: Babe:">♥

"Uyy, bakit di mo ko pinapansin? ;( nakaka sad naman yun."

Sabi ko na nga ba, galit siya sakin eh. Damn! Anong gagawin ko? Baka mawala na naman siya sakin this time. Hindi ko hahayaang mangyari ulit sakin yun.

Tinext ko agad siya at sabing,

"Sorry na bheb ko. Babawi ako sayo promise! I love you so much. Wag ka na magtampo ha? Mwah! :*"

Gagawin ko lahat para lang hindi na lumaki pa yung away namin.

Bea's POV

After ilang minutes, nagtext siya sakin. 

"Sorry na bheb ko. Babawi ako sayo promise! I love you so much. Wag ka na magtampo ha? Mwah! :*"

Kinilig daw ako. :') well sige pagbibigyan ko siya this time. Wala pa naman kasi kaming one month eh, ayokong maginarte agad sa kanya.

Kahit wala pa kaming one month, madami na din kaming pinagdaanan na trials. Palagi kaming nag-aaway dahil sa isang simpleng bagay. Selos, tampo, galit etc. Kadalasan, selos ang isang bagay na pinag-aawayan namin. Seloso at selosa kasi kaming dalawa.

In short, masyado din siguro kaming possessive sa isa't isa.

-----------------

FIRST BABESARY ♥ (DECEMBER 17, 2010)

One month! <3 siyempre ito ang pinakahinihintay sa bawat relationship. Ang tagal kong hinintay to.

We celebrated it advance. Meaning, December 16 tlaga namin ito sinelebrate ng babe ko(Blue)

Christmas party kasi namin nun eh. Masaya ako kasi, first time ko makilala ang Daddy, Ate, Lola at Tita niya. Hindi ko pa nakita Kuya niyao eh, siyempre Mommy niya din hindi. Pero okay lang. At least may nakakakilala na sakin diba? Ü

Pero kahit nasa bahay lang nila kami nung araw na yun, masaya ako. Pag siya kasi kasama ko, simpleng bagay lang masaya na :'>

Nagkaroon man kami ng misunderstandings before we reached our first month, okay lang. Maybe it's just like that. Adjustment period kumbaga. Ito din ang last day na magkikita kami kasi nga CHRISTMAS VACATION at January pa ulit kami magkikita, kaya dapat sulitin.

First time ko din hindi matakot sa aso this time. Because of your dog. <3

Natapos ang araw na yun na sobrang saya. I knew right then and there that there will be more monthsaries and anniversaries pa ang ibibigay ni God samin.

A/N: Saka ko po ito ia-update pag nakaabot ng 10 votes. Wala kasing nagvovote eh. Yung mga silent readers diyan. Paramdam kayo. Thanks! :)

Update soon......