39.Bölüm🌼

28.2K 1.3K 89
                                    

Adnan bey sinirle Selen'in odasında volta atıyordu.Selen Babası'nın bu tatlı sinirine gülmek istiyor ama gülemiyordu.Zira bu Adnan Aksoy'u daha da çileden çıkarabilirdi.

Adnan bey volta atmalarına bir son verip;

"Ben neyi nerde yanlış yaptım kızım.Düşünüyorum bulamıyorum.Sana herzaman anlayışlı ve sevgi dolu yaklaştım.Ayrı evde yaşamak istiyorum dedin tamam dedim.Baba senin şirketinde rahat değilim dedin tamam dedim.Gittin o Selim'i sevdin.Ona da tamam dedim.Adam seni mahfetti.Hadi buna da eyvallah geldin ben Atıf ile evleneceğim  dedin.Dedim kızım'ın kararı ses etmedim.Karşıma dört aylık hamile çıkıyorsun.Hadi bir cahilliktir yapmıştır diyorum ama sen şimdi bana diyorsun ki Baba ben Selim'i affettim"

Derin bir soluk alan Adnan bey devam etti.

"Şu saydığım hareketlerinde bir tane mantıklı nokta söyle.Kızım sen aklı başında bir kızdın ne oldu sana da böyle anormal davranmaya başladın ?"

Selen Babasının haklı sitemleri ile yatakta gittikçe içeri kayıyordu.Elinden gelse şu yeri yarıp içine girecekti.Adnan bey cevap bekler suratı ile Selen'e bakamaya devam ederken Selen zorlukla konuştu.

"Baba haklısın.Ben özür dilerim.Senin yüzünü yere eğdim.Evlenmeden hamile kalmak... biliyorum namus..."

Selen daha lafını tamamlamadan Adnan bey öfke ile bağırdı.

"Sakın o lafını tamamlama.Sen namussuz falan değilsin.Benim sana bağırma sebebim de namus değil.Namus insanın kalbindedir kızım.Evlilik dışı çocuğunun olmasını onaylamıyorum tabiki ama kızım,sen daha kendin çocuksun.Verdiğin kararlar hep tutarsız.Mantıklı karar vermeyecek duruma gelmişsin.Bebeğine gerçekten iyi bir Anne olacağına emin misin ?Hele bir de o Selim'i yanına alarak "

Selen üzgünce babasına bakıp;

"Baba nasıl Anne olunur bilmiyorum.Zaten Annelik denen duygu da insana Allah tarafından verilmiyor mu ?Onun sevgisi,aşkı hepsi bir an da içine dolmuyor mu ?Hiçbirşey yapamasam bile Annem gibi anne olsam yeter bana.Annemden gördüklerim ile bebeğimi yetiştirsem inanıyorum ki çok güzel yetiştireceğim."

Adnan bey rahmetli karısının sözünün geçmesi ile biraz yumuşamıştı.Kızı doğru söylüyordu.Annelik hissiyatı Allahtan gelmezmiydi.Rabbimiz daha yavrumuzu rahmimize düştüğü anda bize o anne sevgisini anne şefkatini yüreğimize üflemezmiydi.Üflerdi.
Ama Selim'i affetmesini hazmedemiyordu Adnan bey;

"Onca şey yaşamanın üzerine Selim'i affettin mi kızım?"

Selen başını olumlu anlamda sallayıp;

"Affettim Baba.Çünkü onu seviyorum.Çünkü ona aşığım.Nasıl kalbimden söker atarım.Hele ki onu bukadar severken o kızm'ın Babasıyken onu nasıl hayayımdan çıkarırım.Denedim Baba olmadı.Selim'i hayatımdan çıkarsam da ne aklımdan ne de kalbimden çıkaramadım.Son bir şans veremez misin ona ?"

Adnan bey günlerdir kapıya gelip yalvararak kızını bir saat zor gören Selim'i düşündü.O sert katı adam Adnan bey'n ayaklarına bile kapanmaya çalışmıştı.

Adnan bey sert tavrından ödün vermeden;

"Kurallar değişmedi günde bir saat girebilir bu eve "

Selen üzgünce babasının arkasından bakarken Adnan bey'i durduran o cümleyi kurdu.

"Baba biz evlenmek istiyoruz "dedi

Adnan bey bu cümleyi duymayı bekliyordu ama hazır değildi.En azından kızının eski sağlığı neşesi geri  gelene kadar daha hazır olmayacaktı.

ACI BAL(Tamamlandı)Where stories live. Discover now