1.Bölüm🌼

90.1K 1.9K 191
                                    

Hikaye 1 temmuz 2021 de yayından kalkacaktır.

Instagram :canozum1538

Genç kadın bu gün hayata yeniden başlamak için ilk adımını atmıştı.Bilgisayarını kapatıp salondaki koltuğuna geçti.Micik sevimli bir evi vardı.Evet Babası çok zengindi ama Selen hiçbir zaman okadar şaşa'nın içinde olmak istememişti.Kendine yetecek küçük bir ev alıp İstediği gibi dekore etmişti.Hayallerindeki gibi masal evi gibiydi

Bahçe içinde iki artı bir evi vardı.Duvar kağıtlarına kadar kendisi seçmişti.

Annesi vefat ettiğinde artık yalı da kalamayacağını anlamıştı.O evde her yerinde Annesi ile güzel anıları vardı.Her yerde ağlayıp o anıları üzgünce hatırlamak istemiyordu.Babasına da çok bağlıydı ama Babası da Annesiyle olan anılarına çok bağlıydı.Bu yüzden ayrı evlerde olmak en mantıklısı gelmişti Baba kıza.Selen Babasını asla ihmal etmezdi.Zaten sığınacağı tek liman Babasıydı.

Okulunu da yarım bırakmıştı.Selen,Hukuk fakültesi son sınıf öğrencisiydi sadece stajı kalmıştı bitirmek için ama Annesinin zamansız vefatı onu öyle sarmıştı ki yıllardır devam edememişti.Ama bu gün bazı avukatlık bürolarına ve şirketlere CV'sini yollayıp bu yolda ilk adımını atmıştı.Nede olsa hayat bir şelikde devam ediyordu ve Selen artık kendi ayakları üzerinde durmak istiyordu.

Mutfağa geçip ısıtıcısına su koydu.Sert bir kahveye ihtiyacı vardı.bütün gece gördüğü kabuslar yüzünden uyuyamamıştı.

Kahvesini alıp bahçeye çıkıp kendini çimlerin üzerine attı.Seviyordu cimlerin kendine has kokusu ve soğukluğunu. Seleni kendine getiriyordu. Bu güzel huzurunu bozan ise içeriden gelen telefon sesiydi.

Selen belki başvurulardan ararlar diye hızla ayağa kalkıp eve girdi.

Telefonu eline aldığında babasının aradığını gördüğün de ,yüzünde oluşan gülümseme ile telefonu cevapladı.

"Babacığımm"

"Güzel kızım"

"Nasılsın babacığım"

"İyyim güzel kızım.Sadece seni özlüyorum."

"Bende seni özledim babacığım"

"Öyleyse bugün öğle yemeğini beraber yiyelim.Şirkete gel sonra beraber gideriz."

Selen Gülümseyip;

"Tabi Babacığım.Sen istersinde gelmem mi"

"Güzel kızım benim.Değerlim.Öğlen görüşürüz"

"Görüşürüz Babacığım"

Selen telefonu kapatıp odasına yöneldi.Duşa girip üzerindeki uyuşukluktan kurtuldu.
Dolabı açıp üzerine bordo kalem etek tarzı tek renk bir elbise giyip,büyük taşlarla döşeli olan kolyesini taktı..Ayağına da krem rengi stelettolarını giyip saçlarını açık bıraktı.Hafif bir makyaj yapıp arabasına  binip Baba'sının şirketine yol aldı.

Trafiğe girince derin bir nefes verip sabırla beklemeye başladı.Arabalar yavaş yavaş ilerlerken,bir süre sonra yol tamamen açıldı.Tam hareket edecekti ki yanından  hızla geçen araba ile az kalsın çarpışıyorlardı..Birde kadınlara kötü araba kullanıyor derlerdi Bu dağ ayısı resmen trafik canavarıydı.

Sinirlerine sakin kalmaları için söz geçirip sakince yola devam etti.İlerde gördüğü kişiyle arabayı dolduracak bir kahkaha attı.

Az önce ki dağ  ayısını polis çevirmiş ceza yazıyordu.Keyifle yola devam etti.Şirketin önüne gelince otoparka girdi arabasını  parkedip arabadan çıktı.

ACI BAL(Tamamlandı)Where stories live. Discover now