ACI BAL(Tamamlandı)

19.Bölüm🌼

Selen elinde kağıtla salonda yere çökmüş düşünüyordu.Selim'i çok seviyordu ona da dediği gibi onunla her şartta her yerde yaşardı ama Selim'in anlattıklarından sonra daha doğrusu itiraflarından sonra acabaları vardı.Onu bu iki günde okadar özlemişti ki iki yabancı gibi karşılıklı oturmak bile canını yakmıştı.Kollarında güne uyanmaya okadar çok alışmıştı ki uyandığın da eli sürekli yatağın diğer tarafına kayıyordu.

Düşünceler beynini patlatma noktasına gelince ağır ağır kalktı yerinden.Yatak odasına gitti.
Dolabını açtı yan bölmeden valizini aldı.Eşyalarını valizine doldurmaya başladı.

Bütün eşyalarını koyduğundan emin olduktan sonra valizi kapattı.Tam yatağın önüne koydu.Işığı kapatıp gece lambasını yaktı.Ağır adımlarla yatağın içine girdi.
Uzun uzun diklemesine koyduğu valizi  izledi.Yarına kadar bir karar verecekti.

Bir valize bir de boş dolab'a baktı.Boş olan dolap Selen'in şuan ki halini,dolu olan valiz ise Selim'e adım atacağı hayatı gösteriyordu.Hangisini seçeceğini uzun uzun düşündü.İki günün yorgunluğu ile ağırlaşan göz kapakları daha fazla dayanamadan uykuya daldı.
🌼🌼🌼
Selim evinde oturmuş boş boş duvara bakıyordu.Bu eve Selen'siz girmeye dayanamıyordu.Gelmeyeceğinden korkuyordu.Hem de deli gibi korkuyordu.

Ona güvenmek için şartlar koymak zorundaydı.Selen'i birşeylere zorunlu kılmaktan nefret ediyordu ama inanması lazım dı.Hayatında ilk kez bir kadına kalbi çaprmışken onun bu güvensizlikler yüzünden elinden kaymasını istemiyordu Selim.Eğer bu dayatmayı yapmasaydı.Acaba nezaman miras avcısı olarak damga yiyeceğini. Ya da Selen'in ondan nezaman şikayet edeceğini diken üzerinde bbekleyecektiBu süreçte Selen'i gözlemliyek onun kendisi ile her şartta gerçekten mutlu olup olmadığını yaşayarak öğrenecekti.Hayatını Selen ile devam edecekse ona güvenmek zorundaydı.Güveniyordu ama yetmiyordu.

Koltukta rahatsız bir uykuya gözlerini kapatmıştı Selim.
🌼🌼🌼
Sabah olduğunda Selen akşam hazırladığı valizi arabasının bagajına yerleştirip sürücü koltuğuna yerleşti.Karar vermesi için destek gerekiyordu.

Yola koyulduğunda şehir dışında olan Aslı'nın evine geldi.Arabayı parkedip indi.Bu eve her adım attığında aşkın var olduğunu bağırıyordu bu ev ona bangır bangır.

Yan koltuktan yolda gelirken aldığı simit,poğaça ve kurabiyeleri aldı.Emir aşkı'nı çok özlemişti.Geçen geldiğinde evde bulamamıştı.Günün  bu saatinde kesin evde olurdu.Parmağını zile dokundurdu.Bir iki adım geri çekilip kapının açılmasını bekledi.

Az sonra elli li yaşlarda bir kadın kapıyı açmıştı.Selen kim olduğunu bilmiyordu.Ev yardımcısı dese Aslı evde yabancı birisini istemiyordu.

Kadın Selen'i süzüp;

"Buyrun nasıl yardımcı olabilirim ?
"İyi günler Aslı'nın arkadaşıyım onu görecektim ama "

Kadın bana gülümseyip;

"Buyrun siz salona geçin ben Aslı hanıma haber vereyim"

Başımı olumlu anlamda sallayıp adımlarımı salona yönlendirdim.

Biraz bekleyişten sonra salondan içeri koşarak Emir girdi.
"Şelee şeni çok öşlesim ben"

Kollarıma atılan çocuğu doyasıya öpüp tontik bacaklarını ısırdım.
"Bende seni çok özledim yakışıklım.Hiç beni görmeye gelmiyorsun ama küstüm sana ben "

Emir dudaklarını büzüp;
"Ama Şele küşme bana.Kaydeşim Anyemi çok haşta ediyor o yüşden gelemedik ben de çok öşledim ama senii"