ACI BAL(Tamamlandı)

5.Bölüm🌼

Selen Aksoy

Şuan Selim beyin arabasının ön koltuğunda oturmuş akıp giden yolu izliyordum.Selim bey ile Aslı'nın düğününe gidiyordum.Benimle gelmek istemesi beni gerse de şuan arabayı kullanan Selim gayet rahattı.Hayta okadar rahattı ki radyodaki şarkıya,direksiyonu tutan elleri ile ritim bile tutuyordu.

Yabımda olmasından nekadar gerilsem de bir yanım,en çok da onu özleyen yanım oldukça mutluydu.Araba daki yoğun kokusu genzime dolarken derin bir nefes daha çekiyordum her seferinde.Çaktırmadan onu izlemeye koyuldum.
Sert yüz çehresini saran kirli sakalları ile oldukça yakışıklıydı.Keskin bakan gözleri ve kalın dudakları ile nefesimi kesiyordu.Ona sahip olmak ne de güzel olurdu.Şimdi düğüne patron çalışan değil de sevgili,nişanlı ya da evli gitsek ne de güzel olurdu.

İlerleyen zamanda belki biri ya da hiçbiri olurduk.Ben onun yeşillerinde kaybolmaya okadar hazırken Selim'in soğuk davranışları ile aşkımdan korkar raddeye getiriliyordum.

Hayatım boyunca bir kez aşık olmuştum ve sanırım en olunmayacak adama tutulmuştum.

Selim'in bana dik dik bakması ile ne var der gibi kaşlarımı kaldırdım.Selim daha önce görmediğim gülümsemesi ile ;

"Beni incelemen bittiyse yolu tarif etmelisin"

Selen adama bakarken daldığı düşünceler ile ona uzun süre baktığını farketmemişti.Yaptığının farkına varınca en doğal yolu inkar etmeyi tercih etti.

"Size neden bakayım.Dalmışım sadece.Işıklardan sola dönün"

Selim tekrar gülümseyip,'tabi kesin öyledir'dedi.Ağzının içinde gevelediği lafı Selen duymuştu ama duymamazlığa gelmek şuan en mantıklı olandı.

On dakika daha süren yol Yiğit Mertoğlu'nun evinin önüne gelince nihayet bitmişti.Selim arabadan inerken bende elbiseme dikkat ederek yavaşça indim.Yavaş adımlarla Selim'in yanına gittim.

Sanırım şuan şaşkındı.Çünkü ona yalan söylediğimi düşünüyordu.Biraz önden ilerleyince o da peşimden geldi.

Sarı çiçekler ve beyaz tüllerle süslü bahçeye girdiğimizde,fonda hafif bir müzik çalıyordu.Neyse ki geç kalmamıştım.Oturma planına göre yerimize geçtiğimizde etrafıma göz gezdirdim.Aslı dediğini yapmış minik bir düğün organize etmişti.Sade ve az kişinin olduğu düğün gayet samimi ve insanın içini ısıtacak kadar sıcak duruyordu.Aradan geçen 10 dakikanın ardından Aslı beyaz gelinliği ile göründü. Melekler kadar güzel ve asil duruyordu.Yüzünde ki gülümseme okadar içten di ki onun adına çok mutlu oldum.Çok acı çekmişti ama artık mutluydu.Yanlarında ise minik takım elbisesi ile annesi'nin diğer elini tutan Emir vardı.Allahım bu çocuk nekadar da tatlıydı böyle.

Beni farkeden Aslı bana samimi bir gülücük yollayıp nikah masasına doğru ilerledi.O ara beni yeni farkeden Emir koşarak üzerime gelip boynuma sarıldı.

"Şele seni çok öşledim"

"Ben de seni özledim aşkım."

"Hiç yanıma gelmiyoşun.Ben şana küştüm biliyomuşun"

"Ama Birtanem hiç ablalara küsülür mü.Çalıştığım için gelemedim yanına."

Emir'in gözü Selime kayınca Emir'i kucağımdan indirip;

"Bak tatlım bu benim patronum Selim Serhan Acar"

Emir yüzünde şaşkım ifade ile ;

"Ama bu adam koşaman.çook büyük"

Emirin sözüne gülümseyen Selim'in şuan kalbimi hoplattığından haberi yoktu tabi.Yahu bu adam bu gün ne çok gülümsedi böyle.