Κεφαλαιο 48

Bắt đầu từ đầu
                                    

Εγω:Θα σε αγαπώ για πάντα μωρό μου.Θα μου λείψεις πολυ.Σε ευχαριστώ για όλα όσα μου έδωσες.Αλλαξες την ζωή μου.Και να ξέρεις στο υπόσχομαι χαμστερακι.Θα τα πούμε της είπα και φίλησα το μέτωπο της.

Εγω ήμουν ο τελευταίος που θα μιλούσε.Την πήραν και πηγαμε προς το νεκροταφείο.Καθως προχωρούσα δεν έβλεπα γύρω μου.Οτι έκανα το έκανα μηχανικά.Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω πως αυτή ήταν η τελευταία φορά που έβλεπα το προσώπο της.

Ήταν η τελευταία φορά που της μιλούσα και την άγγιζα.Σκεφτομαι πως όσο προχωράμε κάτι θα γίνει και θα την έχω δίπλα μου και παλι.

Μόλις τελείωσε η ταφή όλοι άφησαν λουλούδια στον τάφο της.Ολα ήταν γαρυφαλλα.Υπηρχαν όμως μερικά διαφορετικά.Ηταν το δικο μου,αυτά των παιδιών,της μαμάς της και του Παύλου.Αυτα ήταν ηλιοτρόπια.Ολοι ξέραμε πως αυτό ήταν το αγαπημένο της λουλούδι.Καθως άφηνα το λουλούδι μου ήρθε στο μυαλό η μέρα που έμαθα πως αυτό ήταν το αγαπημένο της λουλούδι.

Start of Flashback

Βικτόρια:Αχιλλέααααα είπε και σήκωσα τα μάτια μου από τον υπολογιστή.Μου είχε πει πως θέλει να δούμε ταινία.

Εγω:Πες μου παραπονιάρα της είπα και εκείνη ρολαρε τα μάτια της.

Βικτόρια:Θέλω να παμε βολταααα είπε σαν μωρό.

Εγω:Αχ τι θα κάνω εγω μαζί σου μου λες την ρώτησα παιχνιδιάρικα και χαμογέλασε.

Βικτόρια:Τέλεια είπε και σηκώθηκε.

{...}

Προχωράμε δίπλα από έναν πλανόδιο που πουλάει λουλούδια.Ξαφνικα η Βικτόρια γουρλωσε τα μάτια της και άρχισε να μου τραβάει το μπράτσο.

Βικτόρια:Αχιλλέα Αχιλλέα δεσσς είπε και έδειξε με το δάχτυλο της ένα από τα λουλούδια.Δεν ειναι πολυ όμορφο ρωτησε.Το μόνο όμορφο που μπορούσα να δω ήταν η παιδικότητα της.Ενθουσιαζεται με τα πιο απλα πράγματα.

Εγω:Ειναι πραγματικά ωραίο είπα.

Βικτόρια:Ειναι το πιο όμορφο ηλιοτρόπιο που έχω δει ποτέ είπε και τα μάτια της έλαμψαν.

Εγω:Ηλιοτρόπιο Ε?Και μόλις έμαθα ποιο ειναι το αγαπημένο σου λουλούδι.Δεν είπε κάτι απλα γέλασε.Προχωρησα προς τα εκεί και της το αγόρασα.Οταν της το έδωσα το μύρισε και μετά με φίλησε.

Βικτόρια:Σ'ευχαριστω μου ψιθύρισε και συνεχίσαμε την βόλτα μας.

End of Flashback

Χωρίς να το καταλάβω έκλαιγα.Ειναι σκληρό.

Ένιωσα ένα άγγιγμα στην πλάτη.Συνειδητοποιησα πως είχαμε μείνει μόνοι μας.

Άρης:Έρχεσαι με ρωτησε και σκούπισα το πρόσωπο μου.Το έγνεψα θετικά και άρχισα να προχωράω.

Όταν φτάσαμε στο σπιτι της καθίσαμε στο σαλονι.Η μαμα της ανέβηκε για λίγο πάνω.Οταν κατέβηκε κρατούσε στα χέρια της φακέλους.Μας τους μοίρασε.Απ'εξω έγραφε ο καθένας ένα ονομα.Οταν το άνοιξα κατάλαβα πως ειναι από εκείνη.

Εγω:Εγω πάω πάνω είπα και ανέβηκα γρήγορα τις σκάλες.Καθισα στο πάτωμα και ακουμπισα το κεφάλι μου στο κρεβάτι της.

Άνοιξα ξανά το χαρτί και άρχισα να διαβάζω.

' Γεια σου Αχιλλέα,
Για να διαβάζεις αυτό το γράμμα σημαίνει πως μάλλον έχω πεθάνει.Δεν θέλω να κλάψεις.Θελω να προχωρήσεις την ζωή σου,να πετύχεις ότι είχες ονειρευτεί.Θα σε βλέπω και θα σε προσέχω.Σε ευχαριστώ για όλα.Μου έμαθες πως ειναι να αγαπάς κάποιον.Πως ειναι να είσαι ερωτευμένος.Πως αυτές οι πεταλούδες για τις οποίες μιλάνε όλοι υπάρχουν οντως.Τις ένιωθα κάθε φορά που σε κοιτούσα.Πολλες φορές σκέφτηκα πως είσαι το αλλο μου μισό.Και νομίζω πως ήσουν.Ομως δεν θέλω να ειμαι εγω το άλλο σου μισο.Πρεπει να βρεις μια κοπέλα που θα την αγαπάς πολυ και θα είσαι ευτυχισμένος.Αμα ζούσα θα προσπαθούσα να ειμαι εγω αυτή αλλα τώρα δεν γίνεται.Ξερω πως έχω μια θέση στην καρδιά σου.Μου το έχεις αποδείξει.Θελω όμως σε ένα αλλο κομμάτι της να βάλει μια κοπέλα που θα ειναι η ζωή σου.Θα σε αγαπώ για πάντα.

Ευχομαι να έχεις μια όμορφη ζωή.
Βικτόρια.'

Μόλις διάβασα όλο το γράμμα της το έκλεισα και κατέβηκα κάτω.Πριν κατέβω άνοιξα την ντουλάπα της.Εψαξα για εκείνο το υπέροχο φούτερ της.Ειναι μαύρο και ειναι το αγαπημένο μου.Το πήρα στα χέρια μου και το μύρισα.

Κατέβηκα με αυτό στα χέρια μου και όλοι έκλαιγαν.Πηγα κοντά στην μαμα της που καθόταν στην κουζίνα.

Εγω:Μπορώ να ρωτήσω κάτι της είπα και μου έγνεψε θετικά.

Εγω:Μήπως θα μπορούσα να το κρατήσω την ρώτησα και της έδειξα το φούτερ.

Μαμα Βικτόριας:Φυσικά αγόρι μου είπε και μου χάιδεψε το χέρι.

Όταν βγηκα στο σαλονι κάθισα στην θέση μου.Ολοι κρατούσαν από ένα χαρτί στο χέρι τους.

__________
Γεια σας

Λίγο στενάχωρο κεφάλαιο.Η Βικτόρια άφησε γράμματα σε όλους.Στο επόμενο θα δούμε τι λένε και των υπολοίπων.

Μέχρι τότε
Φιλιαααα
-Βάσω🥀

Το παιχνίδι της μοίρας Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ