[Discontinued] Karma's a Bitch and so is Snow

Revenge #12

"As most people realize.." Hindi ko na na-ipagpatuloy ang sasabihin ko dahil nahagip ng paningin ko ang wall clock.

Nginitian ko siya. "..that it's already 11:35 am, Ma'am. We are late for lunch."

Tumawa si Fred. Sinamaan siya ng tingin ng Professor sa harap ko kaya napatigil siya.

Miss Jimenez sent daggers towards my direction. "You're maybe saved by the clock today, Miss Vasquez but I am not done with you. You will dicuss the school of thoughts in our next meeting alone. I want an impressive powerpoint presentation. Hindi porket pamangkin kita ay pagbibigyan na kita! Do you understand?"

"Yes ma'am." Pinigilan ko ang mapangiwi sa sinabi niya. She's my Mom's cousin.

Her lips were pursed in a thin line. "Class dismissed."

Nakahinga ng maluwag ang lahat nang makalabas si Miss Jimenez.

"Are you okay, Snow?" Agad na tanong sa akin ni Jewel. Bakas sa mukha niya ang pag-aalala.

"Woah. Tita mo si Miss Sarah 'The Terror' Jimenez?" Tanong sa akin ni Fred na sinuklian ko lang ng ngiti.

"Oh, kaya pala mataas 'yung grades niya nung prelims. Di na nakapagtataka." Sabat ni Ana.

I rolled my eyes at her. "Think what you want. No one cares." I smirked at her.

Kinuha ko na ang mga gamit ko at nagpaalam na ako kela Jewel. I'm having my lunch away from annoying people right now.

Nakangiting sinalubong ako nang isa sa mga nakakairitang tao sa mundo. There's a big smile plastered in his face that I want to wipe away. May dala na naman siyang pulang rosas at Ferrero Rocher chocolates.

Napatitig ako sa hawak niya. "Too banal." Wika ko saka siya nilagpasan.

Nahagip niya ang kaliwang kamay ko. Agad kong tinabig iyon. "What?" Tanong niya.

"Nothing." Pilit akong ngumiti.

"No. You're saying something. It's banal." Wika niya.

I shrugged. It's time to turn on my acting skills. "Yeah. I'm telling you that your idea of courting is banal. Boring, Migs. Masyado ng uso 'yang mga flowers and chocolates. Paano ka sasagutin ni Jana kung wala kang pagkakaiba sa mga nanliligaw sa kaniya? You're not unique. You're just like the others. Boring and plain." Komento ko. Parang gusto kong matawa sa mga pinagsasabi ko. Saan ko naman napulot 'yun? I sound like a love guru here and it sucks.

"So what are you trying to suggest?" Nakataas na ang kilay niya sa akin.

"You can give Jana a unique gift. Masyado nang gasgas 'yang flowers. Hindi naman niya matatago 'yan habang buhay, Miguel." I suggested.