8- ANKA

3.7K 251 58
                                    

Multimedya Ayşin...

YENİ BÖLÜMÜMÜZ GELDİ!

"Benimle uğraşma yoksa Aren'i elinden almak zorunda kalırım."

Gözleri ve ağzı kocaman açık bir şekilde bana baktı Mira.

"Aren'in umurunda olmadığını söylemiştin."

"Aren umurumda değil. Ama hareketlerin beni çıldırtacak derecede ve senin yüzünden sevmediğim biriyle olmak zorunda kalabilirim. Ama bu sefer sahte olmam."

"Yapamazsın. Aren beni seviyor. Senden gram hoşlanmadığını ikimiz de çok iyi biliyoruz."

"Sadece, beni kışkırtma Mira. Çünkü istediğimde elde edemeyeceğim hiçbir şey yok."

Kafamı yana doğru eğip ona gülümsedim.

"Seninle sonuna kadar uğraşmaya devam edeceğim. Yapabileceğini sanıyorsun ama başaramazsın zaten."

"Bunu sen istedin."

Mira'nın alay dolu bakışlarını sırtımda hissederken arkamı dönüp yürümeye devam ettim.

Eve gittiğimde Aren maalesef yoktu. Cihan ve Oktay bana kapıyı açtılar.

İçeri girerken Oktay "Artık anahtarının olması gerek." diyerek bir anahtarı havaya attığında yere düşmeden yakaladım. Arkasını dönüp "Aferin, reflekslerin kuvvetli." dedi.

"Gerçekten beni övmene ihtiyaç duymuyorum. Rahat bırak yeter." dedim. Penceresi olmayan odama geçip sigaramı yakmak ve o dumanda boğulmak istiyordum. İçeride duran iki çocuğu da umursamıyordum.

Odama gidecekken "Afrodit, seni yalnız bırakmayı hiç istemeyiz." dedi Cihan, gözlüklerini burnuna indirip bana bakarak. "Çünkü yanında olmadığımız her an tehlikedesin ve biz kötü adamların sana ulaşmaması için uğraşıyoruz."

Kollarımı göğsümde kavuşturdum ve onlara döndüm.

"O kadar korkaksınız ki, sebebini bile açıklayamıyorsunuz."

İkisi birbirine baktı. Oktay "Hayır..." dedi "Korkak olduğumuz için değil. İstemediğimiz için sana açıklamıyoruz."

"Çünkü her şeyi bildiğinde burada bir dakika dahi durmak istemeyeceksin Afrodit." dedi Cihan. Neden böyle söylediğini anlamamıştım. "Ama söz veriyorum kimse korumasa bile ben seni koruyacağım."

"Ben belki korumam." dedi Oktay. "Aşırı derecede şerefsizimdir."

"Dürüstlüğün için teşekkürler." dedim alayla.

Tamam, beni afrodit olarak görüyordu ama pek korumayacağı belliydi. Cihan beni daha çok önemsiyor gibi görünüyordu. Gözlüklü ve tatlı çocuk Cihan. Ağzından tüm baklaları alacağım için şimdiden özür dilerim. Ama bunun için daha zamanımız var.

Odama geçtim ve maaşıma kıyıp aldığım yeni kulaklıklarımı takarak müzik dinlemeye koyuldum. Ders için almaya çalıştığım notlarıma da göz gezdirdim ama dersi dinleyemediğim için notlardan da hiçbir şey anlamamıştım.

Akşam olunca Oktay ve Cihan "Kapıyı kilitle. Ama anahtarı üzerinden çıkar. Aren beş dakikaya evde olur." deyip evden çıktılar. Söylediklerini yapıp kapıyı kilitledim ve anahtarı hırkamın cebine attım.

Aren'in odasına giderek camdan dışarıya baktım. Etraf çok karanlıktı ve sokak lambasının ışıkları da yanmıyordu.

Aniden şimşek çaktığında irkilerek koltuğa düştüm. Işığı belirli belirsiz görmüştüm ama şimşek olmasına ihtimal vermemiştim o an.

MAHZEN: Kızıl AnkaWhere stories live. Discover now