Beauty is your Curse

5th Curse

Murderer's / the Doll Master's Pov

Puno ng dugo ang mga kamay ko. i just smiled like a child ng makita ang mga dugo na iyon. those blood stains were eye candy for me. and her painful moans were music to my ears. I am the doll Master. I am the game master too. and my name. My name is Sam.

Yin's Pov

Nakaupo ako sa isang sulok ng starbucks habang brinobrowse ang laptop ko. wala akong trabaho ngayon. eto ang tanging araw na wala akong iniimbestigahan na kung ano. Tumingin ako sa paligid tapos ay nagbrowse sa internet.

"Eventyr  De Manila: the fairytale masquerade party"

pagkakita ko ng article na iyon, clinick ko agad iyon at binasa.

naging kontroversial ang welcoming party na iyon dahil invited si glimmer. si glimmer na anak ng isang murderer. halos lahat inaabangan ang masquerade na iyon.

Isa na ako dun.. Im watching everything. especially glimmer. im watching every move she makes.

Lalo na at nagtungo sya sa eventyr, ang dating ngng school ng papa nya. sa isang school kung nasaan din si kristine. ang lone survivor ng arevalo massacre.

ALam ko iyon. andun ako. iyon ang pinakaunang kasong hinawakan ko as detective. akala noon, pag naging detective na ako, kaya kong mailagay sa kulungan at magantihan ang taong kinamumuhian ko. Nagawa ko nga iyon. Nailagay ko sa kulungan ang papa ni glimmer. Pero ewan ko ba hanggat buhay ang anak nya. hindi pa rin ako matahimik.

lalo na ngayon at magkakasama sila ni kristine sa isang school. feeling ko hindi natatapos ang trabaho ko sa pagkakaimestiga ng arevalo massacre. pakiramdam ko dapat kong protektahan si kristine mula kay glimmer. bagay na hindi ko nagawa noon sa sarili kong kaibigan dahil napangunahan ako ng galit.

ng pinatay sya ng ama ni glimmer. ng araw na pinangako ko sa sarili kong, lintik lang ang walang ganti.

//flashback//

nakagapos ang mga kamay ko noon at may tape ang bibig ko. ang mata ko ay nahihilam sa sarili kong pawis at kahit may tape ang aking bibig ay naamoy ko naman ang dugo na umaagos sa aking pisngi.

maliban sa katawan kong kumikirot dala ng mga hampas at saksak. mas masakit yung kirot na nararamdaman ng puso ko.

na makitang nakatayo sa harap ko ang matalik kong kaibigan, nakangiti na para bang nasapian ng demonyo. na para bang iba syang tao.

"Siguro nagtatanong ka kung bakit ko nagawa sa iyo to?" marahang sabi ni alexis sa akin habang hawak nya yung bakal na puno ng dugo na para bang nababaliw na sya.

'dahil ba sa laro ha alexis? dahil sa laro na iyon. kaylangan mo akong patayin para mabuhay ka? ganun ba ha? biktima lang tayo pareho ng larong iyon. wala kang kasalanan. gusto mo lang naman na mabuhay' isip isip ko pa. dahil sa nakamamatay na larong iyon. ngpapatayan ang mga magkakaibigan. para lang mabuhay sila. naiintindihan kita alexis. kaibigan kita? kung mamamatay ako para mabuhay ka? wala akong pagsisihan.