Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
02.12.2018'de yayınlanmıştır.
XXII. Bölüm
Fatih'in benim için yaptığı sürprizin kanıtlarını görünce kalbim yerinden çıkacak gibi attı. O anları yaşasaydım şu an ölmüş olurdum yüksek ihtimalle. Sabah oldu ve ben gayet iyi uyuyup uykumu almama rağmen hala aynı bedendeyim. Sonsuza kadar bu bedende mi kalacağım!? Üstelik ağabeyim aşağıda koltuğun birinde uyuyor. Yakında uyanır. Ne yapacağım!?
Tedirgin bir şekilde kıyafet odasına girdim ve kapıyı kilitledim. Üstüme son derece kapalı şeyler giydim ve saçımı at kuyruğu yaptım. Sakin ol Gülsüm. Bir sorun çıkmayacak. Hafif makyaj yaptıktan sonra, ölüme süslenerek giden kaç deli var bu hayatta, odadan ayrıldım. Planım ağabeyim uyanmadan evden kaçmak. Çok mantıklı bir plan ve evet bunu çok düşündüm.
"Irmak?" sesiyle olduğum yerde kaldım. Merdivenleri inmeme izin verseydin bari ağabey! İkinci planımı hızla devreye soktum. Güler yüzlü bir halde salona geçtim.
"Günaydın sevgilim. Ne uyudun ama!"
Hakan ağabeyim şaşkın şaşkın bakıyordu. Her zamanki uyku sonrası mahmurluğu.
"Hadi kalk, kalk! Dışarıda kahvaltı yapalım!"
Onu kolundan tutup kaldırmaya çalışırken beni kendine çekti ve çelimsiz vücudum üstüne düştü. Harika!
"Kahvaltıya gidelim ama önce bir günaydın öpücüğü yok mu?"
Çok sevimli bakıyor ama ben senin kardeşinim ağabey! Ve kesinlikle ensest ilişkiye karşıyım!
"Yok. Sana hala kızgınım," dedim ve kalkmaya çalıştım ama ağabeyimin burnu boynumda dolanmaya başladı. Tövbe bismillah.
"Beni tahmini ne zaman affedersin?"
"Yarın olabilir." Bunu çok zor şartlar altında söyledim. Göğsüne dirsek geçirmemek için zor duruyorum. Ağabeyimin ellerinin bacaklarımda gezmeye başlaması ile sabrım taştı ve göğsüne dirsek geçirdim. Elleri acıyla göğsüne gitti ve bende hemen ayağa kalktım.
"Senin sorunun ne!? Sana istediğin şeyi veriyorum sen umursamıyorsun bile! Ve sana yaklaşamama da izin vermiyorsun!"
Yüzü kızarmaya başladı ve oldukça sinirli görünüyor. Ağabeyimi çok nadiren böyle görürsünüz. Yani ben bir ölüyüm!
"Sana itiraf etmem gereken bir şey var!" dedim heyecanla. Bana deliymişim gibi bakacak! Asla inanmayacak! "Ben... Ben Irmak değilim."
Kızgınlığı geçti, yerine diyeceğin bu muydu havasındaki bakışları geldi. "Ah... Irmak! Gerçekten mi? Ne zamandan beri sen Irmak değilsin peki?"
O dalga geçse de ben ciddiyetle devam ettim. "Dünden beri. Kim olduğumu duyunca daha çok şaşıracaksın." Derin bir nefes alıp gözlerinin içine baktım. "Ben Gülsüm'üm. Kardeşin Gülsüm."
