WHİSPER

11.Bölüm

11.Bölüm

Eve geldiğimizde ortamdaki gergin havanın hala devam ettiğini hissettim.

“Bebeğim?”

“Hmm.”

“Biraz konuşalım mı?”Olanlar hakkında soru soracağını biliyordum.Bedenim bunun korkusuyla titremeye başlamıştı.Bu olaylara en başından beri karışmamam gerektiğini biliyordum.

“O-olur Jongin.”Sesimin titremesine engel olamadan konuşmuştum.

Salona ilerleyip koltuğun üzerine oturduk.Beni kendisine çekti ve elini omzuma attı.Kafamı omzuna koydum.

“Anlatmaya başlamak ister misin?”dedi huzur verici ses tonuyla.

“Ne anlatayım Jongin?Ben yapmadım.Gerçekten ben kimseyi öldürmedim.”

“Bunu biliyorum bebeğim.O adamlar seni niye şüpheli olarak polis merkezine götürdüler?”

“B-ben hastaneye doktor Zhang’ı ziyaret için gitmiştim.”

“Neden gittin oraya Soo?”

“B-ben şey için gittim Jongin.İlaçlarım bitmişti kontrol için gittim.”Artık dürüstlüğü bir kenara bırakmam gerektiğini hissetmiştim.Biliyordum ki eğer gerçekleri söylersem  işler hiçte istediğim gibi gitmeyecekti.

“Daha kontrollerine çok vardı Soo.Neden gitmek için beni beklemedin?”

“Söyleyeceği şeyleri senin duymanı istemedim Jongin.Korktum…Belki de iyileşmedim,belki de beni gene hastaneye kapatmaları gerektiğini söyleyeceklerdi.Bunları duymanı istemedim.”

“Soo saçmalama.Ben senin sonuna kadar yanındayım.İyi günde kötü günde,hatırlıyor musun?”

“Hatırlıyorum Jongin özür dilerim.”Saçlarıma küçük küçük öpücükler kondurmaya başladı.

“Özür dileme bebeğim.Korkma da.Söyleyecekleri hiçbirşey beni senden uzaklaştıramayacak.”

“Jongin.Ben oraya gittiğimde o adamı birine benzettim.Gidip daha yakından baktığım zaman ise tanıdığım sandığım adam değildi.”

“Devam et bebeğim.”

“Sonra bana bir şeyler söylemeye başladı.Bende cevaplar verdim.Bunu doktor görmüş olmalı.Ancak gerisini bende bilmiyorum.Bana Kim Minseok diye birinin öldürüldüğünü söylediler.Sanırım o konuştuğum adam da onun eşiydi.Herşey bir tesadüften ibaret.”Bedenim titremeye başlamıştı.Jongin bunu hissetmiş olacak ki beni kendine çekip iyice sarıldı.Sakinleşmem için sırtımı okşamaya başladı.

“Senin böyle bir şey yapmadığını biliyordum bebeğim.Bundan sonra bu şeylerle uğraşmanı istemiyorum.Doktor Zhang’ı birlikte ziyaret edeceğiz.Tamam mı?”

“T-tamam Jongin.Ve teşekkür ederim.”

“Ne için bebeğim?”

“Her zaman yanımda olduğun için.Her zaman beni koruyup kolladığın için ve beni bu halimle kabul ettiğin için.”

“Senin durumunda ne var Soo?Herşey geçmişte kaldı bebeğim.Sen gayet sağlıklısın.”

İşte bu canımı yakmıştı.Ben gerçekten de  sağlıklı mıydım?

“Artık geç oldu,yatmalıyız.”

“Tamam Jongin.Birazcık uyusam sanırım daha iyi olacağım.”Koltuktan kalkıp elini bana uzattı.Gülümseyerek bana uzattığı eli tuttu.Sıcacıktı.Huzuru elimde tutuyormuş gibi hissettim.