WHİSPER

4.Bölüm

Yaşımın genç olmasına rağmen dedektif olarak kariyerimde iyi başarılara imza atmıştım.Bu işe kendimi adamıştım.Asla pes etmeyen bir yapıya sahiptim.Olayı çözene kadar işin peşini bırakmazdım.Bu sefer de öyle olacaktı.Bu olayın bir cinayet olduğundan şüpheleniyordum.Kurban kendine acı çekmesine neden olacak şekilde zehir enjekte edip intihar etmiş olamazdı.İntihar etmek istese hap içer ya da kendini bir köprüden atabilirdi en azından bunlar daha az acılı olurdu.

"Zehir tam olarak nereye enjekte edilmiş Baekhyun."

"Boynunun arka tarafında iğne izine rastladık.Büyük ihtimal ile ordan enjekte edildiğini düşünüyoruz."

Baekhyun'un söyledikleriyle o iğnenin başka birisi tarafından yapıldığını kafamda kesinleştirdim.Ama şuanda önemli olan bunu kimin yaptığını bulmaktı.

"Kurbanın eşi ile görüştün mü?"

"E-ee....şey efendim."

"Ney Baekhyun?Ne oldu?"

"Kurbanın eşi şuanda sinir hastalıkları hastanesinde tedavi görüyor."

"Eşinin ölümünü kaldıramamış olabilir.Bu kötü oldu Baekyun.Belki ondan birkaç ipucu alabilirdik."

"Hayır efendim.Kurbanın eşi yani Kim Jongdae birini gördüğünü söyleyip duruyormuş"

"Kimi Baekhyun"

"Gerçek olmayan birini efendim.Bir hayalet gördüğünü iddia ediyormuş."

................................................

Artık delirmek üzereydim.Ona bir türlü ulaşamamak beni kesinlikle delirtiyordu.Çin'deki ailesinin yanında da değildi.Tanıdığım bütün arkadaşlarını da aramıştım.Ama hayır.Luhan hiç biryerde yoktu.Sonra birden bütün bedenimi donduracak bir düşünce geldi aklıma.Ya ona bir şey olduysa.Hayır hayır.Kötü düşünme Sehun.

Luhan sadece birsüre ilişkimize ara vermek,kafasını toparlamak için gitti ve geri gelecek.Eminim.

Birden sabahki sıcaklığı hatırladım.O kadar tanıdıktı ki.Alnımda hissettiğim sıcaklığın Luhan'a ait olduğuna yemin edebilirdim.Bunu hissettim,onu hissettim.

"Kendine gel Oh Sehun"dedim birden.

"Deliriyorsun."

Belki de polise haber vermeliydim.Ah hayır,hayır.O iyi,onun hiç bir şeyi yok.Saçma sapan düşünmeyi kesmeliyim artık.

"Nerdesin Luhan?İyisin değil mi?Biliyorum sevgilim iyisin.Hala varlığını hissediyorum çünkü."diye bağırmaya başladım evin içinde.Kendi sesimin yankılanmasından başka Birşey alamadım karşılık olarak.Luhan gittiğinden beri kimseyle görüşmüyordum.Büyük ihtimal iş yerinden de kovulmuştum.

Bütün gün evin içinde oturmaktan sıkılmıştım.Belki uyusam iyi olacak diye düşündüm.Üzerimi değiştirip yorganı kaldırıp kendimi yatağın içine attım.Luhan'ın yattığı tarafa dönüp bir süre baktım.

"İyi geceler sevgilim."

............................................................

Kahvaltı ettikten sonra masayı toplamak için yerimden kalktım.Bunu yapmamla Jongin beni yerime oturttu.

"Hayır sevgilim bugün hiçbir iş yapmana izin vermeyeceğim"diyerek dudaklarıma uzun sayılamayacak bir öpücük verdi.

"Bir planın mı var yoksa?"

"Hmm olabilir.Sen şimdi yukarı çıkıp üstünü değiştir.Ben aşağıda seni bekliyorum."diyip bana göz kırptı.Tanrım bu adam benim hayatımın aşkıydı.Ona tek kelime ile aşıktım.