Fake Friend~~JK Snapchat

I'LL BE YOUR MAN

Medya
BTOB - I'LL BE YOUR MAN
(Erkeğin olacağım?
********

+Gerçekten mi? Gitmeyecek misin?
-Hayır Soo Yun bundan sonra gitmeyeceğim.

+Vay be. Yanımda kalman için illa benim hastaneye mi kaldırılmam gerekiyor. Olmadı bu. Yeter ayrılalım.

-Sen sarhoş olmamamlısın bir daha. Çok saçmalıyorsun. Ayrıca ayrılmıyoruz.

Jk'in sözü hemşire ile kesilmişti.

+Jk bu kadın kim hemen bana açıklama yap!

-Soo Yun ne diyorsun hayatım. Hemşire o.

+Demek hemşire ha. Bana buna da mı yapacaktın!? Seni seni lanet olası yakışıklı karizmatik çekici seksi tatlı ne diyorum ben ya. Sana sövecektim ama olmadı.

-Siz ona aldırmayın hemşi-

+Aynen bana aldırmayın Soo Yun kim ki zaten.

#Ben serumu çıkarmaya geldim. Sonra çıkabilirsiniz.

+Ya baştan desene şunu ya. Sıkılmıştım burada zaten.

Hemşire kolumdaki bitmiş serumu çıkartıp kendisi de odadan çıkmıştı.

Jk benim için eşyalarımı topluyordu. Bense saçımı yapmaya çalışıyordum. İlk önceliğim güzel olmasından çok kafamda saç kalmalıydı. Çünkü günlerdir bu odada olduğum için saçımı hep saçma sapan bağlamıştım şimdi ise çözülmüyordu. Sinirle tarağı saçıma daldırdım. Aynı hızda çığlık attım. Jk koşarak geldi baya telaşlı gözüküyordu.

-Soo Yun iyi misin?

+Değilim. Kafam acıyor. Kendi saçımı bile tarayanıyorum. Beceriksizin tekiyim işte.

-Sen beceriksiz falan değilsin sadece biraz sarhoşsun. Ayrıca yorgunsun ben hallederim.

Beni kolumdan tutup banyodan çıkardı. Sonra yatağa oturttu ve arkama geçti. Yavaşça saçlarımı taramaya başladı. Saçımdaki her bir düğümü çözünce benim gözlerimden yaşlar dökülüyordu.
En san daha fazla dayanamayım hüngür hüngür ağlamaya başladım.

-Ne oldu? Neden ağlıyorsun?

+Özür dilerim. O gün gitmemeliydim. Seni yanlız bırakmamalıydım.

-Asıl ben özür dilerim. Seni hiç dinlemeden o adamın sözüne inanmamalıydım.

+Çok zorlandın mı tedavi olurken? Çok canın yandı mı?

-Sadece tek bir şey vardı dayanamadığım.

+Ne?

-Senin yokluğun. İnkar etmeyeceğim her gün o lanet hastane odasının kapısından gireceksin diye bekledim. Sonra Mark ile dedikodunuz çıktı tüm inancımı kaybettim ama sana olan sevgimi kaybetmedim. Sen? Sen zorlandın mı?

+Evet. Bende her gün bekledim. Annen bazen Mark ile konuşuyordu. Bende böylece nasıl olduğunu öğreniyordum. Bu seni özlememe engel değildi ama.

-Madem her şeyi konuşuyoruz. Uzun zaman önce yapmam gereken bir şey vardı.

Jk birden arkamdan kalkıp yere dizlerinin üzerine oturdu. Ne! Hayır. Önünde diz çökme hayır!

+Soo Yun ben-

-Ayağa kalk

-Ne?

+Ayağa kalk JK.

Bu sefer onu beklemeden ben koluna girip kaldırdım. Şaşkınca yüzüme bakıyordu.

+Sevdiğim adamın karşısımdaki ben olsam bile diz çökmesini istemiyorum. Ayrıca neyden bahsedeceğini anladım. Merak etme seni çoktan affettim ben.

Birden boynuma sarıldı. Boynumun ıslandığını fark edince ağladığını anladım. Bende ağlamaya başladım. Belki de sadece bir kaç dakika geçmişti ama ben hayatımda hiç bu kadar rahatladığımı hissetmemiştim. Ağlamanın acı verip nefessiz bırakmanın yanında bir insanı bu kadar rahatlayacağım hiç düşünmemiştim.

*************
Sonraki bölüm final😊