Fake Friend~~JK Snapchat

DEAD

Basın toplantısı sonunda bitmişti. eve gidiyordum. Mark birlikte gitmeyi teklif etmişti bu kadar olay olduktan sonra tek kalmamın riskli olacağını falan söyledi haklıydı da. O yüzden birlikte gidiyoduk eve. Benim evime daha doğrusu. beni eve bırakmasına karşılık bende kahve içmeyi teklif etmiştim. Aramız eskisi kadar iyi olmasa da bu kadarını yapabilirdim.

Yarım saat sonra evin önüne gelmiştik. M ark benimle gelmek istemiyordu içeriye nedenini soramadan kapıdaki silüeti fark ettim. JK...

Ne kadar Mark ın beni Jk ile yalnız bırakmasını istemesem de ona ısrar edemezdim. Büyük ihtimalle Jk i benden önce gördüğü için gelmek istememişti. En azından ben 10 dakika kadar böyle düşündüm.

10 dakika sonra Mark evin kapısına bakıp Jk i gördü.

+Sana rahatsızlık vermek istemem ama seninle kalsam daha iyi olacak. Açıklamadan sonra sinirlidir. Seni onunla yalnız bırakmak istemiyorum. Sorun olmazsa tabi senin için de...

-Ah bende sana bunu soracaktım. Gerçekten benimle kalır mısın? Onunla kalmak istemiyorum en azından yalnız başıma.

Bunlar konuşulurken Jk bizi fark etmiş ve yanımıza gelmeye başlamıştı bile. Konuşmanın sonunda yanımızdaydı. Duymamıştı bir şeyi yani duymamıştı diye umuyorum. Ondan korkuyordum.

*Eve kadar bıraktığına göre münasebetiniz ilerlemiş. Tekrardan...

+Bu seni ilgilendirmiyor Jk.

*Sen sesini kes Mark. Olayın senle bir alakası yok. O yüzden karışma.

- Jk git buradan. Seninle görüşmek falan istemiyorum. Açıklamayı izlemişsindir zaten. Anlarsın diye unmuştum ki öncesinde de sana bana artık yazmamanı ve karşıma çıkmamanı söylemiştim.

*Biliyorum. Senin bir süre takıldığın birinden başka hatta araçtan başka bir şey değilim biliyorum. Artık peşinde değilim zaten sadece veda etmeye geldim.

-Yolda falan karşılaşırsak eğer... Aynı mekanlarda takılıyoruz arada. Selam verip geçersin ki selam vermemeni bile tercih ederim ama geçmiş var sonuçta ortada.

*Karşılaşmayacağız. BU açıklamayı bile sesini bana olan öfkeni ve nefretini dile getirsen bile gerçek hayatta biraz daha duyabilmek için kesmedim. mark anlatı zaten dimi. Sana zarar vermek için peşinde olduğumu falan söyledi. Bunu yalanlamayacağım. Başta amacım tam olarak oydu. Sana zarar verebileceğim bir sürü an yakaladım bana güvenip attığın o fotoğraflar mesela onları yayabilirdim. Yapamadım ama. Hatta bana Hanuel senin arkadaşın o yüzden ona güveneceğim dediğin zaman bile gerçekleri biliyordum.Bana bu kadar güvenip benim seni hayal kırıklığına uğratacak güvenini boşa çıkaracak olmama beni tahmin ettiğinden fazla üzdü. İçimde bir şeyler parçalandı resmen. Başta senine olma amacımdan tamamen saptım. Tek isteğim seninle zaman geçirmekti. Uzun süremeyeceğini biliyordum. Beklediğimden uzun oldu yine. Seninle geçirdiğim kısacık 3 ay benim için her şeyden güzeldi. Şu an bile nbu konuşmayı sana biraz daha uzun bakabilmek için uzatıyorum. Buna hakkım yok ama dimi. Biliyorum. Son olarak bir daha karşılamayacağız. Adımı bile duymayacaksın. Hayatında hiç olmamış gibi olacağım bir süre sonra beni tamamen unutacaksın. Annemin neden sevdiğini çok iyi anladım. İnsanları üzmüyorsun. Senin hakkında kötü şeyler düşündüğüm için üzgünüm. Bunları hak etmedin sen. beni unut. Mutlu olduğunda ve ya üzgün olduğunda aklına gelmeyeceğim. Öyle de olacak ben hiç olmamışım gibi.

JK her konuşmasında caddeye daha fazla yaklaşıyordu. Ölümden bahsediyordu. Karşıma hiç çıkmamayı nasıl amaçlıyordu ve ya onu neden unutunca aklıma bir daha gelmeyecekti. Bunlar aklıma gelirken JK yolun ortasına çıkmıştı. Sanki bir şeyi bekliyordu. Bu yoldan araba geçmezdi.Sitenin yoluydu ve araçlar giremezdi. Etrafıma bakıyordum. Bir şey bekliyordum. Kafam bir sağa bir sola dönerken Mark ı buldu benim gibi o da olanları izliyordu. Kafasını bana çevirdi gözlerimiz buluştu ne diyeceğimi bilmememe rağmen merakta etmiyordum zaten Jk in sesi Mark ın çenesini kapamaya yetmişti. Hem Jk in sesi hem benim kafamı çevirmem hem Jk in söyledikleri yetmişti.

JK e döndüğümde gözümün önünde yere yığıldı. Titremeye başladı. Ağzı köpürdü. Üzerimdeki şoku atıp yanına gittim. Kalbi çok hızlı atıyordu. KOlunu bacağını kontrol edemediği ortadaydı. Vücudu giderek soğuyordu. Kandine zarar vermemesi için kollarını tuttum. Çırpınıyordu. Mark bu arada ambulansı aramıştı. JK kendinde kaldığı son bir kaç dakikada son sözlerini sarf etti.

* Karşına bir daha çıkamayacağım.Sen beni hatırlamayacaksın. Ama şu an ölürken bile aklımdaki ilk son ve tek şeysin. Ölünce ne olacağını değilde senin güzelliğini düşünüyorum. Özür dilerim hak etmediğin şeyleri yaşamana sebep olduğum içim. Aynı zamanda teşekkür ederim hem annemi mutlu ettiğin için hem de bana sevmeyi öğrettiğin için.

Bunlar son sözleriydi. Sözlerinden sonra gözlerini kapadı, vücudu gevşedi, kendini tam anlamıyla kollarım arasına bıraktı. Bu sırada ambulans gelmiş onu sedyeye bindiriyorlardı. Bir yandan da kalp masajı yapıyorlardı. Ama ben her şeyin farkındaydım. Geri dönmesi çok zordu vedasını etmişti artık onu buraya bağlayan bir şey kalmamıştı. Yaşamaya çalışmak için bunu istemek için bir sebebi yoktu artık zaten olsaydı böyle bir şey yapmazdı.

Her şeyi bilerek yaptı. Bana beni unut demişti ama onun bilmediği bir şey vardı.

İnsan öldürdüğü birini unutamazdı.

*****************

YN:

YAZARINIZ 720 KELİMELİK BÖLÜM YAZDI. BENDE ŞAŞKINIM AMA BU BÖLÜMDE FİKİRLERİNİZİ YAZIN. SİZİ SEVİYORUM.