Hopeless

~Κεφάλαιο 16~

《Εμ....Γεια》μας χαιρέτησε προσπαθώντας να φανεί ήρεμος
《Και αντίο!》απάντησε η Ελευθερία κλείνοντας την πόρτα στα μούτρα.
Γύρισε προς το μέρος μου και αυτό που αντίκρισε ήταν εμένα να έχω βάλλει το χέρι μου στο στόμα μου προσπαθώντας να συγκρατήσω το γέλιο μου.
《Τί;Σε ενημερώνω ήμουν και πολύ ευγενική μαζί του!》σχολίασε κουνώντας μηχανικά τα χέρια της.
Πήγα να μιλήσω αλλά ένα δυνατό χτύπημα στην πόρτα με πρόλαβε.
《ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!ΝΑΥΣΙΚΑ!ΑΝΟΙΞΤΕ ΜΟΥ ΤΝ ΠΟΡΤΑ!》άρχισε να φωνάζει ο Άρης
《Όχι!Εγώ σε ανώμαλους δεν μιλάω》τον αποπήρε η Ελευθερία φωνάζοντας θυμωμένη και νευρίασε περισσότερο όταν είδε την ταυτότητα της να διαπερνάει κάτω από την πόρτα.
Την πέρνει στα χέρια της και άνοιξε την εξώπορτα,αλλά δεν ήταν κανένας εκεί.Ο Άρης είχε φύγει....

___________________________________________________

ΕΝΑΣ ΜΗΝΑΣ ΜΕΤΑ:

Αύριο βγαίνουν τα αποτελέσματα για τις παννελήνιες και είμαι αρκετά αγχωμένη. Για αυτό τον λόγο αποφασίσαμε με τα κορίτσια να βγούμε για να ξεχαστούμε.
Μόλις φτάσαμε στο μαγαζί καθίσαμε στο πρώτο τραπέζι που βρήκαμε. Οι ώρες αυτές ήταν πάρα πολύ ωραίες. Παντού υπήρχε κόσμος οικογένειες και φίλοι οι οποιοί διασκέδαζαν. Το μαγαζί είχε γεμίσει με χαρά και φωνές συνοδευόμενες με την ζωντανή μουσική.
Μάλιστα μετά από κάποιες ώρες οι σερβιτόροι άρχισαν να χορεύουν παρασύροντας και έμας.Το πόδια μου είχαν πονέσει από τα τακούνια αλλά είχα τόσο καιρό να περάσα καλά που δεν με ένοιαξε. Προχώρησα στο τραπέζι και μπήκα στο ινσταγκραμ για να τσεκάρω κάποιες δημοσιεύσεις.
Η Αγγελική και η Ελευθερία που κάνανε νόημα να σηκωθώ να χορέψω μαζί τους. Και ήμουν έτοιμη να πάω όταν έιδα ένας άγνωστος αριθμός να με παίρνει τηλέφωνο.Το σήκωσα ενώ ταυτόχτονα απομακρύνθηκα προσπαθώντας να βρω ένα πιο ήσυχο μέρος.
《Παρακαλώ;;》ρώτησα απορημένη
《Συγγνώμη.Αλήθεια συγγνωμη....》άκουσα την φωνή να μου λέει. Ήταν ήρεμη και ο τόνος της έδειχνε μετάνοια και λύπη. Στην αρχή σάστισα,δεν είχα καταλάβει ποιος ήταν. Μετά όμως σκέφτηκα πώς μόνο ένα άτομο έχει λόγο για να μου ζητήσει συγχώρεση.
《Όχι Άρη δεν σε συγχωρώ. Μετέτρεψες την ζωή μου σε έναν εφιάλτη και δεν σου έκανα τίποτα για να αξίζω αυτή την αντιμετώπιση》απάντησα με επιθετικό τόνο στην φωνή μου χωρίς δεύτερη σκέψη. Μόλις ολοκλήρωσα τα λόγια μου έκλεισα το τηλέφωνο,καθώς δεν ήθελα να ακούσω την απάντηση του.
Πίστευα πως αν του μιλούσα με αυτό τον τρόπο,θα ένοιωθα καλύτερα,αλλά έκανα λάθος.
Εξακολουθούσε να παίζει με τα συναισθήματα μου και για μια άλλη φορά τα κατάφερε....

____________________________________________

Είχαμε ανοίξει το λαπτοπ και προσπαθούσαμε να δούμε που είχαμε περάσει. Η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή από την αγωνία μου αλλα σύντομα δικαιώθηκα και εγώ και οι φίλες μου.
Πέρασα Τοπογράφος μηχανικός στο πανεπιστήμιο δυτικής Αττικης.
Η Ελευθερία θα ακολουυήσει το όνειρο της και αυτό είναι η ψυχολογία. Όσον αφορά την Αγγελική θα γίνει αισθητικός. Το καλό είναι πώς όλες περάσαμε Αθήνα.

Οπότε γυρνάω και καίω της σελίδες που μου προκαλούν πόνο.Πλέον θα ξεκινήσω μια νέα ζώη από την αρχή.....

Γεια σαςςς!Μαντέψτε