Hopeless

~Κεφάλαιο 7~

ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ:

ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ POV(ΘΕΙΑ ΝΑΥΣΙΚΑΣ):

  Αποφάσισα να πάρω άδεια από την δουλειά για να πάω στο σχολείο της Ναυσικάς. Δεν μπορούσα ακόμα να συνηδητοποιήσω αυτό που συνέβη. Το κορίτσια υπέφερε και εγώ δεν είχα καταλάβει τίποτα. Αληθειά είμαι τόσο ανεύθυνη;Η Ιωάννα θα το είχε καταλάβει. Θα το καταλάβαινε από τον τόνο της φωνής της,από τις εκφράσεις τους προσώπου της. Ήξερα ότι δεν θα ήμουν ποτέ καλή μάνα,αλλά πίστευα πως αν της μεταδούσα την αγάπη μου,όλα θα ήταν καλά.
    Δεν έχει σημασία.αρκεί όλα να γίνουν ξανά όπως πριν. Υποσχέθηκα ότι θα την προσέχω και αυτό θα κάνω.
Χτύπησα την πόρτα της διευθύντριας,χωρίς να περιμένω τηβ φωνή που θα μου επέτρεπε να μπώ,άνοιξα την πόρτα. Αντίκρισα ένα γραφείο και μια γυναίκα γύρω στα πενήντα να είναι προσηλωμένη στην οθόνη του υπολογιστή.
《Γεια σας. Πώς μπορώ να βοηθήσω;》ρώτησε ευγενικά κάνοντας νόημα να καθίσω
《Γεια σας.》λέω ενώ κάθισα στην καρέκλα《Είμαι η Κηδεμόνας της μαθήτριας Ναυσικάς Παπαδοπούλου》συστήθηκα αρχικά ενώ η διευθύντρια χαμογέλασε γλυκά.
《Μάλιστα,έχει γίνει κάτι και ήρθατε;》έκανε την ερώτηση της σαν να προσπαθούσε να διαβάσει το πρόσωπο μου.
《Τα πράγματα είναι σοβαρά. Η ανιψιά μου έκοψε τις φλέβες της,επειδή κάποιοι συμμαθητές της την χτυπούσαν》ανακοίνωσα τον λόγο φανερά θυμωμένη και η διευθύντρια με κοίταξε σοκαρισμένη.

ΑΡΗΣ POV:

《Δεν είναι εδω》μου λέει απογοητευενος ο Κώστας.
《Ναι γαμότο,τώρα που βαριέμαι τί θα κάνω;》απόρησα θυμωμένα. Το παιχνιδάκι μου δεν ήρθε σήμερα,αύριο μου φαίνεται πρέπει να της δώσω ένα μάθημα
《Σε καταλαβαίνω Αρούλη,εγώ προσωπικά ποτέ δεν θα βαρεθώ να γελάω με την φάτσα της!》σχολίασε η Νεφέλη με ένα γελάκι.
《Λέτε να βρούμε τον μπελά μας;》απόρησε ο Κώστας.
《Όχι. Είναι κότα δεν πρόκειται να μιλήσει. Στην τελική αξίζει χειρότερα από αυτά που της κάνουμε》υποστήριξα την άποψη μου ενώ σκεφτόμουν το πώς τρέμει το σώμα της και πώς τραυλίζει κάθε φορά που μου μιλάει.Ο Κώστας πήγε να φέρει αντίρρηση αλλά ο ερχομός του καθηγητής της Βιολογίας τον πρόλαβε.
《Άρη,σε θέλει η διευθύντρια στο γραφείο της》μου ανακοίνωσε κάνοντας μου νόημα να τον ακολουθήσω.
Εγώ χωρίς να πω τίποτα υπάκουσα και τον ακολούθησα. Όταν έφτασα στο γραφείο άνοιξα την πόρτα μην μπορώντας να καταλάβω τον λόγο.
  Μόλις μπήκα μέσα είδα την διευθύντρια μαζί με μια γυναίκα να κάθεται στην καρέκλα.
"Ποια είναι αυτή;"σκέφτηκα αλλά κάτι μου λέει ότι θα μου λυθεί αυτή η απορία σύντομα.
《Γεια σας. Γιατί με φωνάξατε;》ρώτησα απότομα περιμένοντας να μου πει.
《Καλύτερα να συστηθείς με την κυρία Ιωάννα την κηδεμόνα της Ναυσικάς Παπαδοπούλου》μου ανακοίνωσε ενώ ένοιωσα την γη να χάνεται κάτω από τα πόδια μου.
" Το φυτό μίλησε."σκέφτηκα νευριασμένος.

_____________________________________________

Βγήκα από το γραφείο της διευθύντριας θυμωμένος. Έφαγα δύο μέρες αποβολή εξαιτίας της. Θα μου το πληρώσει αυτό. Δεν μπορεί να μου κάνει τίποτα αν ότι συμβεί συμβεί εκτός σχολείου.

ΝΑΥΣΙΚΑΣ POV:

Είμαι στο ψυχολόγο. Καθόμουν στην καρέκλα του δωματίου του νοσοκομείου όταν είδα μια κυρία γύρω στα τριάντα να ανοίγει την πόρτα. Είναι ξανθιά με μεγάλα καστανά μάτια. Φορούσε ένα φλοράλ μπλε φόρεμα με μαύρα κλειστά παπούτσια.
《Γεια σου Ναυσικά!》με χαιρέτησε κάθοντας δίπλα μου《Το όνομα μου είναι Χριστίνα》μου συστήθηκε.
《Χάρηκα κυρία....》πήγα να πω αλλά με διέκοψε
《Χριαστίνα σκέτο. Το προτιμώ》με πληροφόρησε.《θέλω να με βλέπεις ως φίλη》συνέχισε ολοκληρώνοντας τον λόγο της.
《Εντάξει Χριστίνα》της έκανα το χατήρι ενώ άρχισε να μου κάνει ερωτήσεις.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΟ

  Η Θεία μου με επισκέπτηκε λίγες ώρες μετά την συνεδρίαση με την Χριστίνα. Την συμπάθησα πολύ και με έκανε να καταλάβω κάποια πράγματα.Θα ξαναερθει αύριο.
  《Γεια σου!》με καλοσώρισε όλο χαρά.
《Γειαα. Τι έγινε;》ρώτησα απορημένη.
《Ο Άρης δεν θα σε ξαναενοχλήσει,ούτυ εκείνος ούτε η παρέα του. Πήραν δυο μέρες αποβολή》ανακοίνωσε ενώ με αγκάλιασε.
《Θειαα. Την έχω βάψει!》της εξέφρασα τηβ γνώμη μου. Ξέρω ότι έκανε το σωστό και έπρεπε να χαίρομαι αλλά φοβάμαι για την αντίδραση του.
《Μην φοβάσαι. Δεν θα σου κάνει απολύτως τίποτα》με διαβεβαίωσε σκουπίζοντας τα δάκρυα μου,στην θύμιση όλων όσων μου έκανε.
  Η θεία μου με έκλεισε στην αγκαλιά της και μείναμε για αρκετή ώρα έτσι.

_________________________________________

Με πλησίασε με το επιθετικό του βλέμμα προκαλώντας μου τρόμο.
《Παιχνιδάκι μου;Κάτι έχεις εδώ;Κάτσε να δω καλύτερα》μου λέει πριν με χαστουκίσε. Έπιασα το μάγουλο μου κλαίγοντας,παρακαλώντας να τελειώσει αυτό το μαρτύριο.
《Ναυσικούλα γιατί κλαις. Δεν σε χτύπησε κιολας!》με ειρωνεύτηκε η Νεφέλη γελώντας.Ο Κώστας στάθηκε δίπλα στον Άρη χωρίς να μιλήσει με κοιτούσε ανέκφραστα.
《Γιατί υπάρχεις μου λες;Είσαι ένα λάθος που πρέπει να ξεφορτωθούμε》λέει όλο πικρία πριν αρχίσει να με χτυπάει και η Νεφέλη με τον Κώστα να τραβάνε βίντεο.
  Οι κραυγές μου ακουγόντουσαν παντού. Φώναζα για βοήθεια αλλά κανείς δεν ήταν εκεί για να με σώσει.

   Έπρεπε να το συνηδητοποιήσω
         Ήμουν μόνη....

ΓΕΙΑΑΑΑ!ΝΕΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟΟΟΟΟ
Εξελίξεις σήμερα  τί λέτε να γίνει στι επόμενο;

Σποιλερ:Νέες γνωριμίες

Μέχρι το επόμενο πολλά φιλάκια!

😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😍😍😍😍😍😍😍😘😘😍😍

Αριάδνη