Hopeless

~Κεφάλαιο 13~

Μας πλησίασε ενώ δεν άργησε να εμφανίσει το χαμόγελο του.
Όμως αυτή την φορά ήταν διαφορετικό. Δεν εκδήλωνε ειρωνεία ούτε ήταν χαιρέκακο.Αντίθετα έδειχνε μετάνοια και φαινόταν αληθινό.
Τα μάτια του καρφώθηκαν πάνω μου. Δεν ήξερα πως να αντιδράσω και εκείνος για πρώτη φορά ήταν αμήχανος.
Από την μια πλευρά η Αγγελική με κοίταξε με ένα βλέμμα γεμάτο απορία,περιμένοντας να αντιδράσω.Από την άλλη η Ελευθερία τον παρατηρούσε καθώς δεν μπορούσε να αντισταθεί στην αγγελική του ομορφιά.
《Τί θες;》ρώτησα απότομα ικανοποιημένη με τον ευατό μου που για πρώτη φορά δεν τραύλισα.
Εκείνος μου έπιασε το χέρι και εγώ το τράβηξα απότομα.
《Θέλω να μιλήσουμε》μου ψυθίρισε ενώ εγώ έκανα οτιδήποτε για να τον αποφύγω.
Η Αγγελική τον τράβηξε από το πουκάμισο,με αποτυχία. Η Ελευθερία μας κοιτούσε αναύδη ενώ με σκουντούσε συνεχώς για να λυθούν οι απορίες της.
Χωρίς δεύτερη σκέψη τον χτύπησα στο σημείο που ήξερα ότι θα πονούσε και έφυγα με γοργό βηματισμό από το κλαμπ.
Μόλις βγήκα έκατσα σε ένα παγκάκι ελπίζοντας τα κορίτσια να έρθουν.

ΕΡΗΣ POV

《Καλά μωρή ποιος είναι αυτός ο κούκλος που η άλλη μόλις χτύπησε;》ρώτησα την Αγγελική για να καταλάβω τί ακριβώς συνέβη χωρίς να πάρω τα μάτια μου από αυτόν.
《Ο Άρης.》μου έιπε η Αγγελική με μια κουβέντα και αμέσως καταλάβα ποιον εννοούσε.
《Ο μαλάκας.Το σκουλίκι της κολάσεως.》λέω προσπαθώντας να ηρεμήσω.
《Πάω να βρω την Ναυσικά. Εσύ θα έρθεις;》ανακοινώνει όλο αγωνία. Εγώ της κάνω νόημα να φύγει και ότι θα έρθω σε λίγο. Πληρώνω τα ποτά και προσπαθώ να εντοπίσω την μαλάκα εφόσον έφυγε από δίπλα μου.
Μετά από λίγο τον βλέπω να μιλάει με κάποια παιδιά της ηλικίας μας.
Όταν τον πλησίασα τον σκούντηξα στην πλάτη για να με δει.Πριν προλάβει να μιλήσει τον χτύπησα στο σημείο του,όπως ακριβώς έκανε και η Ναυσικά νωρίτερα.
Έπειτα κατευθήνθηκα προς τις τουαλέτες για να μπορέσω να ηρεμήσω.

Δεν το πιστεύω ότι συνάντησα τον άνθρωπο που πείραξε την κολλητή μου και εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό.
"Αφού είσαι ηλίθια!Έπρεπε να τον απαγάγεις να τον δέσεις σε μια καρέκλα και να τον βάλλεις να φάει μπάμιες ενώ εσύ θα τρως σουβλάκι"λέει μια φωνούλα από μέσα μου.
"Τώρα που το σκέφτομαι θα ήθελα τώρα να φάω ένα σουβλάκι"σκέφτομαι ενώ νοσταλγώ να φάω σαν κοιλιόδουλο πλάσμα που είμαι.
《Βρε καλώς το κοριτσάκι!》άκουσα μια ανδρική φωνή και εγώ πήγα και γύρισα απότομα
《Καλά εσύ στις ανδρικές δεν έπρεπε να πας》αναρωτιέμαι ενώ παρατηρώ τον άνδρα που στέκεται μπροστά μου.
《Όχι οι ανδρικές είναι》διαφωνεί ενώ κλείνει την πόρτα
《ΦΤΟΥ!Πάλι τις μπέρδεψα. Με συγχωρείς να πηγαίνω....》ανακοινώνω και κατευθύνομαι προς την πόρτα ενώ έχω αρχίσει να τρομάζω.
Προχώρησα με βιαστικά βήματα αλλά δυστηχώς εκείνος μου έπιασε σφιχτά το καρπό.
《Άμα θες να σε συγχωρέσω καλύτερα να κάτσεις》μου πρότεινει  ενώ από την ανάσα σου μου ερχόταν η μυρωδιά του αλκοολ.
《Ξέρεις τι;Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορώ να βλέπω την φάτσα σου με αηδιάζει》τον ειρωνεύομαι ενώ με μια κίνηση του χεριού μου απελευθερώνομαι από το κράτημα του και του ρίχνω μια μπουνιά στο μάτι.
《Αύτο μπας και έρθει ο εγκέφαλος στην θέση του》λέω ενώ τον ξαναχτυπάω πριν προλάβει να σηκωθεί.
《Αυτό γιατί έχω νεύρα και κάπου πρέπει να ξεσπάσω》φωνάζω καθώς εκείνος έχει διπλώσει το σώμα του.
  Δυστηχώς για εκείνον έκανε άλλη μια προσπάθεια να μου επιτεθεί μουρμουρίζοντας βρισιές.
Πήγα να αμυνθώ αλλά αυτός με κόλλησε στον τοίχο αφοπλίζοντας με. Τα χείλη του ήρθαν σε επαφή με τον λαιμό μου κάνοντας ένα ρίγος να διαπεράσει το σώμα μου και ο τρόπος που έκανε ο φόβος να χτυπά την καρδιά μου δεν τον είχα ξανανιώσει ποτέ μου.
《Σταμάτα!》άρχισα να φωνάζω απελπισμένη ζητώντας βοήθεια.
Στην προσπάθεια μου να τον απουκρούσω,με τα νύχια μου πίεσα με δύναμη τα χέρια του,τα οποία είχαν φυλακίσει τα δικά μου.
Με άφησε κοιτώντας με ένα βλέμμα ξαφνιασμένο και με μάτια γεμάτα θυμό. Πριν προλάβει να αντιδράσει είδα τον Άρη,την Ναυσικά και την Αγγελική να είναι στην πόρτα.
Την στιγμή αυτή άφησα τα δάκρυα μου ελεύθερα ενώ ο Άρης επιτέθηκε στον παραλίγο βιαστή μου και τα κορίτσια με πλησίασαν.

Γεια σαςςς!Νέο κεφάλαιο. Πώς σας φάνηκε;Τί λέτε να γίνει στη συνέχεια;
μέχρι το επόμενο πολλά φιλάκια!

Με αγάπη,😻

         
                        Αριάδνη