Hopeless

~Κεφάλαιο 4~

Μολίς τους έφτασα ένας από αυτούς μου έβαλε τρικλοποδιά με αποτέλεσμα να πέσω πάνω του.
《Συγγνώμη....》ψυθίρισα τραυλίζοντας ενώ αντίκρισα ένα ζευγάρι γαλάζια μάτια να με κοιτάει όλο θυμό.
《Όχι δεν την δέχομαι,από ότι φαίνεται κοπέλα μου είσαι πολύ ηλίθια》μου φώναξε και ένοιωσα το σώμα μου να τρέμει δίχως την θέληση μου.
Εκείνος με έσπρωξε με αποτέλεσμα να πέσω κάτω,με πλησίασε αλλά μια φωνή τον σταμάτησε
《Ρε Άρη η μικρή δεν σου φταίει σε τίποτα άμα εσύ έχεις τα νεύρα σου.》ακούστηκε και όλοι γύρισαν προς το μέρος όπου ακούστηκε.
Γύρισα και είδα μια κοπέλα ,η οποία είναι στο ίδιο τμήμα με μένα.
Έχει ξανθά μακρυά μαλλιά μπλεγμένα σε πλεξούδες κα μεγάλα γαλάζια μάτια.
《Ρε Νεφέλη τι έπαθες;》την ρώτησε όλο απορία σαν να μην καταλάβαινε την αντίδραση της.
《Τί τί!Δεν την λυπάσαι την κοπέλα. Κοίτα την πώς τρέμει》διαπιστώνει ενώ μας πλησιάζει. Την στιγμή αυτή ένοιωσα ευγνωμοσύνη επειδή αυτή η κοπέλα με υποστήριξε.
Με πλησίασε και μου έδωσε το χέρι της για να σηκωθώ. Το έπιασα αλλά με άφησε απότομα με αποτέλεσμα να συγκρουστώ με το πάτωμα. Όλοι άρχισαν να ξεσπάνε σε γέλια,ενώ τα δάκρυα κυλούσαν ασταμάτητα από τα μάτια μου.
Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί μου φέρονται τόσο άσχημα,δεν τους έκανα τίποτα ούτε καν που με ξέρουν.
Σηκώθηκα και άρχισα να τρέχω με γοργούς ρυθμούς για να τους αποφυγώ.

Έφτασα στο σπίτι με δάκρυα στα μάτια ευτυχώς για μένα η θεία μου είχε πάει για δουλειά.

Έβγαλα από το ψυγείο το παστίτσιο και το έβαλα στο φούρνο μικροκυμάτων.

Παράλληλα μπήκα στο φεισμπουκ και προς έκπληξη μου είχα δεχτεί αιτήματα φιλίας από συμμαθητές μου στο σχολείο.

Τέλειαα!Παρά το γεγονός ότι αυτά τα παιδιά με ενοχλούσαν,δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου.

Μετά απο δέκα περίπου λεπτά είχα καταβροχθίσει δυο κομμάτια παστίτσιο και μισή μερέντα.

Η ζωή τελικά είναι τέλεια όταν υπάρχει το φαγητό.

Άνοιξα το λάπτοπ και μπήκα στο φεισμπουκ,ενώ βούτούσα το κουτάλι στο βαζάκι με την μερέντα και έστειλα μύναμα στην Ελευθερία

Εγώ:ΓΕΙΑ ΜΩΡΗΗΗ
Ελευθερία:Γειααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα
Εγώ:Τι κάνεις;😁
Ελευθερία:Μια χαρά εσύ;Πώς σου φάνηκε το νέο σου σχολείο;
Εγώ:Μια χαρά τίποτα συνηθισμένο.(απάντησα ενώ ήθελα να αποφύγω να της πω το περιστατικό που συνέβη στο σχολεόπ)
Ελευθερία:Αααα κατάλαβα....
Εγώ:Χωρίς εσένα η ζωή ειναί χάλια
Ελευθερία:Λογικό κανείς δεν αντέχει χωρίς εμένα
Εγώ:ΨΩΝΑΡΑΑΑΑ
Ελευθερία:Ευχαριστω....

Και κάπως έτσι συνεχίστηκε η κουεντα μας όταν μου ήρθε ειδοποίηση ότι κάποιος με ανέφερε σε μια δημοσίευση.

Απορημένη,πάτησα στις ειδοποιήσεις και αυτό που είδα...

ΓΕΙΑ ΣΑΣΣΣΣΣΣΣΣΣ!

ΝΕΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ!😁
Πώς σας φάνηκε;Τί δημοσιεύση είναι αυτή;;;
Η Ελευθερία όμως μορφή ετσιιιι

Μέχρι το επόμενο πολλά πολλά φιλάκιααααααα😍😍😛

Αρίαδνη

*Φυσικά άμας σας άρεσε το κεφάλαιο μημ ξεχάσετε να πατήσετε το αστεράκι και να αφήσετε ένα σχόλιο.