ΝΑΥΣΙΚΑΣ POV
《Ευχαριστώ πάντως κορίτσια. Που επιστρέψατε για να με δείτε.》ομολόγησε η Ελευθερία.
《Δεν χρειάζεται.》είπα και την αγκάλιασα《Θα ήθελα να ήξερα τί θα έκανες χωρίς εμένα!》λέω γελώντας.
《Παρτυυυυ....》σχολίασε και εγώ στράβωσα το στόμα μου για να δείξω ότι είμαι "θυμωμένη".
《Εννοώ....όχι αν δεν ήσουν εσύ τώρα εγώ θα ήμουν κλεισμένη σε μοναστήρι》προσπάθησε να διορθώσει τα λόγια της πριν ξεσπάσουμε και οι δυο σε γέλια.
___________________________________________________
ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ:
《ΝΑΥΣΙΚΑΑΑΑ》με φώναξε η Ελευθερία.Μόλις άκουσα την ευχάριστη,μελωδική φωνούλα της κατευθήνθηκα προς το δωμάτιο,όπου η μελλοντική τραγουδίστρια της όπερας με περίμενε.
《Έλα....ακούω!》ανακοινώνω παρατηρώντας την. Είχε ακουμπήσει πάνω στο γραφείο μου την μπεζ τσάντα ώμου και έβγαζε τα πράγματα της σαν να έψαχνε κάτι.
《Δεν βρίσκω την ταυτότητα μου!》γκρίνιαξε έτοιμη να σφάξει άνθρωπο από τα νεύρα της.
《Πού την είχες αφήσει τελευταία φορά;》ρώτησε καθόλου παραξενεμένη από το γεγονός. Η Ελευθερία πάντα χάνει εύκολα τα πράγματα της.
《Στο κλαμπ χθες》λέει και την κοιτάω περίεργα.
《Γιατί την πήρες μαζί σου;》ρώτησα προσπαθώντας να καταλάβω την λογική της.
'Γκουχου,γκουχου'παραπονιέται μια φωνούλα.
'Σωστά. Ελευθερία και λογική δεν πάνε'σκέφτηκα γελώντας
《Την πρώτη φορά που μπήκα σε κλαμπ μου ζήτησαν ταυτότητα》με ενημέρωσε ενώ συνέχιζε να ψάχνει τα πράγματα της.
《Ω μαλάκα δεν σε μπορώ άλλο!》κατάφερα να πω μέσα από τα γέλια.
《Ούτε εγώ μην έχεις αυταπάτες. Επίσης είμαι σίγουρη ότι το έκανε επίτηδες για να με προσεγγίσει!》λέει περήφανη και κάθισε στο γραφείο.
《Πώς σε είδε;Εσύ είσαι 1,30 με τα χέρια στην ανάταση όπως έλεγε ένας σοφό σου αμόρε!》συνέχισα να την πειράζω χασκογελώντας.
Τα γέλια μας κόπηκαν από το ήχο του κουδουνιού.
《Ελευθερία σε ζητάνε!!》φώναξε η θεία μου από το σαλόνι
Εκείνη παραξενεμένη πήγε προς το σαλόνι όπου εκεί βρίσκοταν η εξώπορτα,και εγώ την ακολούθησα το ίδιο απορημμένη.
Όταν φτάσαμε είδα να κάθεται στον καναπέ το μόνο άτομο που δεν περίμενα να δω
《Τί θες εσύ εδώ;》τον αποπήρε η Ελευθερία.
Εκείνος κομπλάρε προσπαθώντας να μιλήσει παρά τα εχθρικά μας βλέμματα.
Γεια σαςςςςςς!!!💖💖💖💖💖💖
Νέο κεφάλαιο!Πώς σας φάνηκε;;
Μέχρι το επόμενο πολλά φιλάκια!!☺😚😚😚
Αριάδνη
YOU ARE READING
Hopeless
Teen FictionΉμουν ακόμη σωριασμένη στο πάτωμα. Δεν είχα την δύναμη να σηκωθώ. Αυτός άνθρωπος έχει γίνει ο χειρότερος μου εφιάλτης Τον βλέπω ακόμα μπροστά μου να μου χαμογελάει ειρωνικά. Ακόμα νοιώθω τον πόνο που υποφέρει το σώμα μου κάθε φορά που με χτυπάει Ακό...
