ၿပိဳင္ဘက္...(အပိုင္း-၁၁)ဇတ္သိမ္းပိုင္း
========================
ေမထူးခြၽန္၏ေမေမ ေဒၚေမရီေခၚဆိုမႈေၾကာင့္ သီဟ၏မိခင္ ေဒၚရီမိုး ေမထူးခြၽန္၏အိမ္သို႔အလ်င္အျမန္ေရာက္႐ွိလာသည္။
ေဒၚရီမိုး ေရာက္႐ွိခ်ိန္တြင္ ေမထူးခြၽန္ႏွင့္သီဟတို႔ဧည့္ခန္းအတြင္းေခါင္းစိုက္၍ ထိုင္ေနၾကသည္။
"ဘယ္လိုေတြျဖစ္ကုန္ၾကတာတုန္း..."
ေဒၚရီမိုးေျပာေျပာဆိုဆိုျဖစ္ ေဒၚေမရီေဘးတြင္ဝင္ထိုင္သည္။
"ဘာေတြျဖစ္ရမွာတုန္း...ဒီကေလးႏွစ္ေယာက္ေလ..ကုတင္ေပၚမွာျဖစ္ပ်က္ေနၾကတာ..."
"မဟုတ္ပါဘူးေမေမရယ္...ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္စေနာက္ေနၾကတာပါ...ေမေမတို႔အထင္လြဲေနတာ..."
ေဒၚေမရီ၏စကားကို ေမထူးခြၽန္ကဝင္ေရာက္ကန္႔ကြက္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
"နင္တို႔စေနာက္တာငါတစ္ေယာက္ထဲျမင္တာမဟုတ္ဘူးေလ...ေရျပင့သမားပါျမင္သြားတာ...ရပ္ကြက္ထဲဒီကိစၥပ်ံ့သြားရင္...နင္ဘယ္မွာမ်က္ႏွာျပမလဲ...ေမထူးခြၽန္..."
"ဟာေမေမကလဲ...ကြၽန္ေတာ္မသိဘူး..ကြၽန္ေတာ့္တို႔ကိုယ့္ကိုိကုိယ္လံုတယ္...."
"ကိုယ့္ကိုကိုယ္လံုတာနဲ႔မၿပီးဘူးပတ္ဝန္းက်င္ဆိုတာ႐ွိေသးတယ္...ေကာင္းသတင္းတာမေက်ာ္ေဇာတာ...မေကာင္းသတင္အပုပ္နံ႔ဆိုရင္ေတာ့လူေတြကနံေပမဲ့ပါးစပ္အရသာခံၾကတယ္သိလား..."
ေမထူးခြၽန္သူ၏ေခါင္းကိုအားကုန္ပြတ္သပ္၏။
"မသိဘူးကြၽန္ေတာ္သီဟကိုလက္မထပ္ႏိုင္ဘူး...သူ႔ကိုကြၽန္ေတာ္မခ်စ္ဘူး..."
"မရဘူး...ငါစီစဥ္ေနတာ..."
ေဒၚေမရီ...ေဒၚရီမိုးဘက္သို႔လွည့္သည္။
"မရီမိုးရယ္ဒီကိစၥကိုအျမန္စီစဥ္ေပးပါေနာ္...ရပ္ကြက္ထဲေက်ာ္မေကာင္းၾကားမေကာင္းေတြျဖစ္ကုန္မယ္..."
"ကြၽန္မနားလည္ပါတယ္....ကြၽန္မဘက္ကအတတ္ႏိုင္ဆံုးတာဝန္ယူေဆာင္ရြက္ေပးပါ့မယ္..."
"ေမေမ...ကြၽန္ေတာ္တို႔ကစေနတာပါဆိုမွ..."
"တိတ္စမ္း..သီဟမိုး...သူမ်ားသားသမီးကိုကိုယ္ထိလက္ေရာက္က်ဴးလြန္ၿပီးမွစေနတာပါဆိုၿပီးရမလား..."
