ၿပိဳင္ဘက္...(အပိုင္း-၄)
===============
သီဟတို႔ေဘာလံုးကန္ၿပီးသည္ႏွင့္ စာသင္ခန္းအတြင္းသို႔ုျပန္လာခဲ့ၾကသည္။ေဘာလံုးပြဲကလဲအႏိုင္အ႐ွံုးမေပၚတစ္ဖက္တစ္ဂိုးစီနဲ႔သေရက်ခဲ့သည္။အတန္းထဲျပန္ေရာက္ခ်ိန္တြင္ သီဟ ဧဒင္ကိုမေတြ႔ရသလို ဧဒင္အတြက္အေဖာ္အျဖစ္ထားခဲ့ေသာ ဇာျခည္ကိုလဲမေတြ႔ရေခ်။
သီဟေမာေမာႏွင့္ ပုဆိုးျဖစ္မ်က္ႏွာေပၚကေခြၽးမ်ားကိုသုတ္ကာ စာေရးခံုမွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။သီဟစိတ္ထဲ ဧဒင္တို႔မုန္႔ထြက္စားသည္ဟုပင္ထင္မွတ္ထားလုိက္သည္။
သီဟေခြၽးသုတ္ၿပီးေတာ့ ပုဆိုးကိုျပန္ျပင္ဝတ္စဥ္ သီဟအေ႐ွ႕သို႔ေမးထူးခြၽန္ေရာက္လာသည္။
"သီဟ....ဒီေန႔လဲအႏိုင္အ႐ွံုးမကြဲခဲ့ဘူး...ေနာက္ေန႔ဆက္ကန္တာေပါ့..."
သီဟ ေမထူးခြၽန္ကိုေခါင္းေစာင္း၍ေမာ့ၾကည့္ကာ အႏိုင္အ႐ွံုးေသခ်ာေစမည့္ ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခု၏အေျဖကိုေျပာသည္။
"ေဘာလံုးကန္တာသေရက်ေပမဲ့...ေနာက္တစ္ခုၿပိဳင္ထားတဲ့ေနရာမွာေတာ့ငါပဲႏိုင္မွာပါ..."
"ဘာေျပာတယ္သီဟ....ငါ့ကိုေယာက္်ားတစ္ေယာက္နဲ႔ယွဥ္ၿပိဳင္ေနရလို႔ေသြးေၾကာင္ေနမယ္မ်ားမွတ္ေနလား....ဧဒင္ကိုငါပဲပိုင္ဆိုင္ေစရမယ္..."
"မမွတ္ပါဘူး....ငါကလဲဧဒင္ႏွလံုးသားကိုငါနဲ႔ၿပိဳင္လုရမွာ ငါ့လိုေယာက္်ားေလးထင္ေနတာခုေတာ့မင္းလိုေဘာျပားမႀကီးျဖစ္ေနတယ္..."
"ဘာ...ေဟ်ာင့္မင္းစကားေျပာမလြန္လာနဲ႔...ငါသည္းမခံႏိုင္ရင္ဆြဲထိုးမွာေနာ္....ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္းသာအဓိကပဲေဟ်ာင့္....အ႐ွံုးကိုမင္းရင္ဆိုင္ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားထား..."
"ဟားဟား...ငါကရင္ဆိုင္ႏိုင္တယ္....မင္းပဲ...."
သီဟစကားေျပာေနစဥ္ အခန္းအတြင္းသို႔ ဧဒင္တို႔ျပန္ဝင္လာ၍စကားရပ္ကာ ၾကည့္လိုက္သည္။ဧဒင္အေနာက္က နီလာႏွင့္ဇာျခည္တို႔ဝင္လာသည္။နီလာေရာဇာျခည္ေရာမ်က္ႏွာမ်ားတြင္ကုတ္ျခစ္ရာေတြျဖစ္ ေခါင္းေလးငံု႔ကာဝင္လာၾကသည္။သီဟစိတ္ထဲ ဧဒင္တို႔ဘာျဖစ္လာခဲ့မွန္းမသိ႐ွိေပမဲ့ စိုးရိမ္စိတ္ကဝင္ေရာက္လာသည္။
