(28)

513 33 2
                                    

      Πέρασε ακόμα μια εβδομάδα. Ήταν Σάββατο και ο Άλεκ είχε μόλις ξυπνήσει. Ντύθηκε και κατέβηκε στην κουζίνα. Εκεί είδε την Ιζι να παίρνει κάποιον τηλέφωνο.

"Ποιόν παίρνεις?"

Την ρώτησε.

"Τον Μάγκνους."

Είπε και έβαλε το δάχτυλο στο στόμα της για να κάνει ησυχία.

"Έλα Μάγκνους."

Την άκουσε να λέει μετά από λίγο και πήγε να βάλει καφέ για αυτόν προσπαθώντας να ακούσει τι λένε.

"Αύριο είναι ο αγώνας ποδοσφαίρου του σχολείου μας. Το ξέρεις έτσι?"

Τότε πήγε και έκατσε απέναντι της για να ακούσει καλύτερα. Αλλά δεν μπορούσε να ακούσει τον Μάγκνους.

"Υπέροχα. Ο Σαιμον με την Κλερη θα πάνε να το δουν και με παρακαλαλεσαν να πάω εγώ και τους είπα ναι μιας που παίζουν και τα αδέρφια μου. Αλλά θα είμαι μόνη μου γιατί και οι δύο θα βλέπουν το ποδόσφαιρο και εγώ θα βαριέμαι. Για αυτό σκέφτηκα αν μπορείς να έρθεις και εσύ για να μου κάνεις παρέα."

Σιωπή. Η Ιζι ακούει την απάντηση του Μάγκνους.

"Έλα σε παρακαλώ μην με αφήσεις μόνη."

Άκουσε την Ιζι να παρακαλαει και κατάλαβε ότι είπε όχι.

"Αλήθεια? Αχ ευχαριστώ Μάγκνους!!!!"

Και με αυτό το έκλεισαν.

"Τι έγινε?"

Ρώτησε αδιάφορος ο Άλεκ. Ή μάλλον το έπαιξε αδιάφορος.

"Τίποτα. Απλά αύριο θα έρθει και ο Μάγκνους στον αγώνα."

"Μάλιστα."

Είπε απλά ο Άλεκ και πήγε στο δωμάτιο του. Ένα χαζό χαμόγελο εμφανίστηκε και μια ιδέα στο μυαλό του.

Ο Έρωτας Μου....ο Νταΐς ΜουDonde viven las historias. Descúbrelo ahora