Ο Έρωτας Μου....ο Νταΐς Μου

(5)

    Οι ώρες πέρασαν και η ώρα του φαγητού ήρθε. Ο Μάγκνους πήγε και έκατσε σε ένα τραπέζι με την Ιζι και τον Σαιμον.

"Τι έγινε αδερφούλα? Παρέα με τον ασιάτη κάνεις?"

Άκουσε τον Άλεκ από πίσω του.

"Άλεν αρκετά."

Του φώναξε η Ιζι.

"Σταμάτα να συμπεριφερεσε έτσι. Δεν βλέπεις ότι τον τρομάζεις?"

"Αλήθεια?"

Είπε με ένα ειρωνικό τόνο.

"Χαίρομαι γιατί αυτό ήθελα."

Και αφού του έριξε μια ματιά έφυγε και πήγε στο τραπέζι με την ομάδα ποδοσφαίρου.

    Αφού τελείωσε το φαγητό του έφυγε από την τραπεζαρία νιωθοντας το ειρωνικό χαμόγελο του Άλεκ πάνω του. Πήγε και έκατσε σε ένα παγκάκι μόνος του ώσπου χτύπησε το κουδούνι για μάθημα. Γυμναστική. Υπέροχα. Πήγε πρώτος και άρχισε να ετοιμάζεται πριν έρθουν οι υπόλοιποι. Καθώς όμως πήγε να φύγει είδε τον Άλεκ με δύο φίλους του πίσω. Γελουσε.

"Κάποιος βιάζεται."

Είπε και του άρπαξε το χέρι χτυποντας τον στην ντουλάπα δίπλα τους. Πήγε να τον χτυπήσει αλλά τότε ορμησαν μέσα και άλλα παιδιά και σταμάτησε. Πήγε να αλλάξει και αυτός. Ο Μάγκνους έμεινε εκεί χωρίς να καταλάβει ότι κοιτούσε το σώμα του Άλεκ και συγκεκριμένα τους καλοσχηματισμενους του κοιλιακούς. Πριν το καταλάβει ο Άλεκ γύρισε και έτρεξε έξω από τα αποδυτήρια.

    Στην ώρα της γυμναστικής καθόταν στις κερκίδες μαζί με κάτι άλλα παιδιά αλλά πολύ μακριά τους και παρακολουθουσε την ομάδα ποδοσφαίρου που προετοιμαζοντε για έναν αγώνα. Κοίταξε τον Άλεκ και τον είδε να χαμογελάει στον Τζέις.

Έχει υπέροχο χαμόγελο.

Έπιασε τον εαυτό του να σκέφτεται και έκλεισε τα μάτια του. Δεν ήθελε να βλέπει άλλο αυτό το χαμόγελο. Φοβόταν ότι θα μπορούσε να τον ερωτευτεί. Είχε όλα τα χαρακτηριστικά που λατρευε σε έναν άνθρωπο στην εμφάνιση.

   Όταν η ώρα της γυμναστικής τελείωσε ο Μάγκνους αφού τελείωσαν όλα τα παιδιά από τα αποδυτήρια πήγε και άλλαξε και αυτός και έτσι έφυγε από το σχολείο.