Save Me

16

geen trigger warnings voor dit hoofdstuk  : )

"Ik zal met hem uitgaan." zegt ze.

"Echt?"

"Nee Liam, ik lieg. Ja, echt."

"Oh, wel um..."

Om eerlijk te zijn ging dat makkelijker dan gedacht. Ze twijfelde nieteens voordat ze ja zei. Ze is niet boos of geïrriteerd, ze vindt het gewoon goed. Ik denk dat ze ziek is ofzo.

"Honderd procent zeker?" vraag ik.

"Vijfhonderd procent zeker." zegt ze. "Wanneer is deze date?"

"Dat moet je met hem overleggen. Tegen mij zei hij alleen dat hij heel graag wilde."

Laat het vanavond zijn, alsjeblieft. Er is niet echt veel tijd meer.

"Oké dan. Geef me zijn nummer dan maar. En wat gaan we vandaag doen?"

"Vandaag gaan we naar een daklozen centrum. Ik zou de kleren die je nu aan hebt aanhouden, want het is daar nou niet de schoonste plek."

"Waarom een daklozen centrum?"

"Omdat ik slim ben. Geen vragen meer, oké? We kunnen beter maar meteen gaan."

Ze knikt en staat op. Ze loopt door de gang en ik volg haar. Bij elke trede die ze naar beneden gaat krijg ik weer waterdruppels in mijn gezicht, van haar haren.

"Föhn jij je haren niet?" vraag ik.

"Jawel, maar ik dacht niet dat ik snel uit zou gaan ofzo. En nu gaan we ergens heen waar je je beter niet 'modieus' kan kleden toch?"

Daar had ze een punt.

Onderweg naar het centrum, blijft Chloe maar praten, en praten, en praten. Ik zou haar willen vertellen dat ze haar mond even moest houden, zoals ik tegen iedereen zou zeggen, maar ze is in een goede bui en met wat ik gezien heb, is dat erg zeldzaam voor haar. Het is dus maar beter om er gewoon mee te dealen.

"Ben je er ooit eerder heen geweest?" vraagt ze.

"Nee, maar voor alles is een eerste keer, niet?"

"Ik ook nog nooit. Maar ik weet niet of het zo leuk gaat worden. Ik kan er al niet tegen om zwervers op straat te zien, laat staan honderden in één gebouw. Hartbrekend."

"Dat is het punt."

Ze perst haar lippen en fronst haar wenkbrauwen uit verwarring. Ze kijkt naar me alsof ik gestoord ben maar ik glimlach.

"Je zult het zien als we daar aankomen." zeg ik. "Vertrouw me, het is het waard."

Het daklozencentrum is in het midden van de stad, maar een paar huizen verderop van een normale straat. Zwervers komen en gaan elke dag, en het centrum zorgt voor eten, water, een douche, alles wat ze nodig hebben. Ik weet dat omdat mijn moeder er vrijwilliger was voor ze twee banen kreeg. Ik ben nooit meegegaan maar heb heel veel verhalen gehoord.

"Nog een vraag." zegt Chloe.

Ik zucht. "Nou?"

"Jake is de blonde jongen waar je altijd mee zit toch?"

"Ja, dat is Jake. Hoezo?"

"Niks." grinnikt ze. "Hij is knap."

"Oké, dat hoef ik dus niet te horen."

"Waarom probeer je ons eigenlijk te koppelen?"

"Jullie koppelen? Ik koppel jullie niet, ik ben-"