Save Me

11

trigger warnings: benoemingen van depressie, borderline, bipolaire stoornis, angst aanvallen, en misbruik van medicatie

"Nou, dan moet je misschien eens iets goeds voor jezelf doen, schat." zeg ik. Ze knikt zachtjes en probeert de conversatie te negeren door naar de gebouwen te kijken als we langs ze lopen. Geloof me, met dit meisje kan je geen normale gesprekken hebben.

"Hey, wil je naar Build-A-Bear?" vraagt ze.

"Eh, oké, denk ik."

We lopen de winkel naar binnen en ik hoor gelijk allemaal geschreeuw van kinderen. Het is een van de beste, maar tegelijk irritantste geluiden op de hele wereld. Ik was van plan deze winkel over te slaan, omdat we dit toch al een keer gedaan hadden. Maar ik zeg geen nee als ze het vraagt, ik ben eigenlijk best wel verbaasd dat ze dat ook serieus deed.

"Ga je er een maken?" vraagt ze.

"Uh, nee, ik denk het niet."

"Alsjeblieft, wees niet zo'n spelstopper!" zegt ze, terwijl ze naar de verschillende dieren die te maken zijn kijkt. "Ik? Een spelstopper? Wauw, je bent het even kwijt denk ik." Ik ga naast haar staan en pak een random dier. Het blijkt een zebrahuid te zijn. Ik haat zebra's. "Hier, kijk. Nu heb ik er een. Nu ben ik geen spelstopper meer."

"Wauw, voelde je je aangevallen?" vraagt ze, één wenkbrauw ophalend. Ze pakt een paarse tijger die er zo veel beter uitziet dan mijn zebra. Wat zeg ik eigenlijk? Wauw.

"Ja, duh. Ik ben overduidelijk geen spelstopper. Ik-"

"Oh alsjeblieft zeg." Ze loopt naar de kassa en betaalt voor haar tijger; ik voor mijn zebra. "Liam, jij bent de grootste spelstopper die ik ooit ontmoet heb."

"Hey!" zeg ik, als we naar de vulmachine lopen. "Hoe ben ik dan een spelstopper?"

"Dat is precies mijn punt." zegt ze. Ze grijnst naar de vrouw die de hoes van haar tijger om de vulmachine doet. Chloe stapt zo vaak op het pedaal tot de tijger volledig gevuld is. Dan kust ze het hart en doet het erin. Ik doe hetzelfde, behalve het hart kussen. Zelfs met niemand van school in de buurt, heb ik nog iets van een reputatie; zelftrots.

"Ik snap het nog steeds niet." zeg ik tegen Chloe. "Maar ik laat het maar gaan."

"Ja, goed idee." Ze loopt naar de kleding. Ik zie een geconcentreerde blik op haar gezicht. Dit keer lijkt ze het echt belangrijk te vinden.

"Ha, dit zijn of stripper of bruidskleren." zegt ze net iets te hard. Er kijken een paar vrouwen op en ze wordt wat roder, om snel naar een andere sectie te lopen. Ik ga naast haar staan en leg mijn arm op haar schouder.

"Dat was een goede, Hudgens." zeg ik grinnikend.

"Haha, moven die arm, voor ik hem in tweeën breek." zegt ze. Ik haal mijn arm snel weer van haar schouder, bijna even rood als zij is.

"Oké, stripper outfit of trouwjurk?" vraagt ze, twee kleine kledingstukjes omhoog houdend. Een pluizig paars jurkje, en een roze shirt met zwarte rok.

"Ik weet het niet." zeg ik. "Maar je lijkt erg toegewijd aan die tijger."

"Ben ik ook, hij is schattig. Nou, kies een outfit."

"Oké, geef het de stripper outfit maar dan."

"Ik wist dat je die ging kiezen."

Ze hangt de jurk terug en brengt de tijger naar een van de aankleedtafels, om vervolgens er de kleding bij aan te trekken. Ze lacht als ze het eindresultaat ziet. Daar gaat ze weer, met haar prachtige lach. Dit is de derde keer vandaag dat ik haar zie lachen, en dat is meer dan ooit tevoren. Ziet er naar uit dat miss Hudgens nog steeds een kind bij hart is.