Save Me

6

trigger warning: minderjarig alcoholgebruik

Ik sta in de deuropening en kijk toe hoe Chloe vertrekt. Ik ben niet van plan haar te volgen. Waarschijnlijk heeft ze gewoon wat tijd nodig om af te koelen en dan komt alles wel weer goed. Ik ken haar nu pas minder dan een dag en we hebben al vijf keer ruzie gehad, en ze komt er gewoonlijk weer overheen als ik haar gewoon vijf minuten even met rust laat.

Plus, ik heb haar nummer. Ze heeft me na het vrije uur geprobeerd te sms'en en de plannen te cancellen maar ik kreeg hem pas na school. Toen was het al te laat. Ik zal haar maar gewoon sms'en en vragen of we morgen samen kunnen hangen.

Nog zes dagen. Zes dagen om Chloe over te halen dat het leven het nog steeds waard is om te leven. Het is moeilijk om te zeggen wanneer we wel vooruitgang maken en wanneer niet. Ik heb haar laten glimlachen en gewoon laten lachen maar de glimlach gaat terug naar neutraal en de lach verdwijnt gewoon. Ze komt makkelijk van haar boosheid af maar haar verdriet is duidelijk een ander verhaal. Toch denk ik dat zelfs dat me kan lukken.

Ik ben niet goed in dealen met andermans emoties maar ik kan het niet aanzien dat iemand zijn eigen leven wegneemt terwijl er nog zo veel te doen is in dit leven. Ik betwijfel of Chloe ooit iets extreems of riskants heeft gedaan. Ik betwijfel of ze ooit een baantje heeft gehad. Ze heeft nog nooit een serieuze relatie gehad zover ik weet, en iedereen heeft een toekomst voor zich liggen. Er zijn nog zo veel dingen te beleven.

Ik mag haar nog niet heel erg, maar ze is wel een mens. Ze is best wel een bitch maar ik kom er maar niet langs. Ze is knap, denk ik. Maar ik snap niet waarom iedereen het steeds op haar moet hebben. Ze moet iemand een keer wel heel pissig gemaakt hebben en het toen uitgelokt hebben ofzo. 

Ik zucht en sluit de deur. Ik ga terug naar boven, haal een handdoek uit de kast op de gang en ga dan de badkamer in. Ik leg hem in het rek aan de muur. Ik zet de douche vast aan, kleed me vervolgens uit en stap er dan in. Ik herinner me dat Chloe zei dat de douche een goede plek voor haar was om na te denken. Persoonlijk vind ik het hier te luid om na te denken over ook maar iets.

Als ik klaar ben zet ik de douche uit en pak ik de handdoek van het rek. Ik doe hem om mijn heupen heen en loop dan de badkamer uit, mijn kamer in. Ik draai me naar mijn kast en pak een wit shirt en een zwarte broek; het gewoonlijke dus. Ik draai me om en gooi de kleding op mijn bed, en zie dan Chloe omdraaien. Ik spring achteruit en raak de muur, terwijl ik een mini hartaanval heb.

"Hoe kom je....waarom kom je.....wat ben je...." stotter ik.

"Je deur zat niet op slot en ik was mijn tas vergeten, dus kom ik hem halen. Sorry als ik je liet schrikken, denk ik." Ze haalt haar schouders op.

"Nou, als je toch terug bent, ga dan niet weer weg."

Ik moet echt niet meer vergeten mijn deur op slot te doen. Ik vergeet het namelijk wel altijd.

"Nou." zegt ze. "Ik heb nagedacht over dat hele dealgedoe, en ik vind het maar niks."

"Oké, dan vertel ik alles aan de decaan."

"Doe je ding." Ik frons mijn wenkbrauwen en leun tegen de muur.

"Je vind het oké, dat ik alles aan de decaan vertel?"

"Wanneer je eindelijk bij het kantoor bent, of hem kan bereiken per telefoon, hoe je het ook wil doen; Tegen die tijd ben ik allang dood. Dus sayonara mijn vriend." zegt ze en ze loopt naar de deur.

"Dit is gestoord, Chloe. Je maakt dit allemaal veel erger dan het eigenlijk is."

"Doe ik dat?"

"Ja, mensen gaan nou eenmaal door shit heen, het gebeurt gewoon. Je kan jezelf niet zielig vinden en dan doen alsof dit oké is. Dat hoort niet."