12

777 41 8
                                    

trigger warnings: misogynie, mentaal misbruik, manipulatie


"Wat denk je van 11 uur?" vraag ik door de telefoon.

"Dat is prima, maar kom wel hierheen." zegt Chloe. Ze twijfelt een seconde. "Alsjeblieft."

"Oké, ik kom wel naar jou toe, dan zie ik je in een half uur."

"Oké, doei."

Ik eindig het gesprek en doe mijn telefoon in mijn zak. Ik pak mijn Ray-Ban zonnebril van het dressoir en doe ze op voor ik de deur open.

"Liam, waar ga je heen?"

Ik draai me om en zie mijn moeder staan. Ze houdt me tegen dus ik kan niet weg.

"Ik ga naar een vriend, ten minste, als je me erdoor laat. Ik kom later weer terug."

"Ga je naar dat meisje van de andere dag?"

"Ik heb ook andere vrienden, mam."

"Oké, uiterlijk 10 uur thuis."

"Yup."

Ik loop de deur uit voor ze nog wat anders kan zeggen. Ik doe mijn best het contact tussen Chloe en mijn moeder te vermijden, gewoon omdat dat beter is voor Chloe. Mijn moeder stelt altijd veel vragen en ik ben er ondertussen wel achter gekomen hoe Chloe daarop reageert. Onder druk dan.

Ik weet ook niet zeker of mijn moeder Chloe wel zou mogen. De ene keer is Chloe namelijk blij en onschuldig, maar vlak daarna kan ze heel bot en chagrijnig zijn, er zit geen tussenin zover ik gemerkt heb.

Ik stap in de auto en rij naar Chloe's huis, nu ik het adres eindelijk goed ken. Ze doet nog steeds aardig tegen me, sinds ik haar gisteren thuisgebracht heb. Ze heeft het verder niet meer over de kus gehad. We hebben vanochtend een beetje geappt en het enige waar we het echt over hadden was het feit dat ze haar Build-A-Bear tijger de komende dagen bij haar bed houdt. Toen ze net belde, vroeg ze gewoon wanneer ik zou komen.

Ik zat niet echt in over de kus, maar ik vond het gewoon een beetje onverwacht van haar. Maar ik zou hem nooit afwijzen, wie zou dat nou doen?

Ik parkeer voor het huis, ookal staat de auto van haar zus niet op de oprit. Waarschijnlijk is dat waarom ze me uitnodigde.

Ik loop naar de deur en klop aan, en het duurt niet lang voor Chloe open doet. Ze stapt opzij zodat ik naar binnen kan en lacht vervolgens een paar seconden naar me. Iemand is hier in een goede bui.

"Hey!" zegt ze.

"Hey, doen we dit nog steeds?" vraag ik.

"Wat doen we nog steeds?"

"Jou beter leren kennen."

"Ehm, ik weet niet waar je het over hebt hoor."

"Je hebt me beloofd dat ik vandaag alles over jou en je verleden te weten zou komen. Je zei het gisteren in de auto."

Haar lach verdwijnt en haar gezichtsuitdrukking veranderd van blij naar geïrriteerd. Ziet er naar uit haar in de echte persoon zien haar al verschrikkelijk op haar zenuwen werkt.

"Nee hoor, dat herinner ik me echt niet." zegt ze. "Je zal wel een gekke droom gehad hebben ofzo."

Ik haal mijn wenkbrauwen op en volg haar naar de keuken. Ze pakt een glas water en ik leun op het aanrecht.

"Het was geen droom." zeg ik. "Je zei bedankt, toen dat ik vandaag alles over je te weten zou kunnen, je kuste me en ging weg."

"Dat lijkt mij een droom. Schattig, dat je droomt over mij kussen."

Save MeWhere stories live. Discover now