UMUT

'Güven'

Bölüm şarkısı: Batuhan Sevimo-Her Şey Seninle Güzel

Keyifli okumalar.

-Zeynep-

Az önce yaşananlar, görüntüler, duyduklarım.. Gerçek miydi onlar? Olmuş muydu böyle bir şey? Nasıl yedirmişti, nasıl bunca yalanı söyleyebilmişti Kerem bana? Bütün inandıklarım, inandırdıkları yalan mıydı yani? Belki benden öncesiydi bu? Böyleyse kabulümdü, Kerem'i tanıdığım için o benim ilkim olacağı gibi, ben de onun ilki olmayı beklemiyordum zaten. Belki sonu da olmazdım ama şu anı olmalıydım. Bunu o da istediğini belli etmişken, bu yaptıkları, bu görüntüler.. Normal miydi? Eski olduklarına inanmak istiyordum. Yüzleşecektim. Kerem Sayer'le yüzleşecektim. Tabi öncesinde Mert'in bu depresyon halinden çıkmasını beklemem gerekiyordu. Onu böyle bırakamazdım..

-Mert, nolur yapma böyle artık. Vardır belki bir açıklaması.. Hem sen nerden öğrendin bunu?

-Birlikteydik biz, tuvalete gittiği sırada telefonuna mesaj geldi. Ekranda erkek ismi görünce merakıma yenik düşüp baktım, şifresizdi zaten. Sonra bu görüntülerle karşılaştım işte, hemen kendime attım videoyu, neden bilmiyorum..

-Mesajı atan kimdi peki, Kerem miydi?

-Altay mı ne öyle biriydi işte.

-Mert, ben inanıyorum ki bu işte başka bir şey var. Öğreneceğim tamam mı, merak etme sen. Üzülme de, göreceksin bak, hallolacak her şey.

-Ne olursa olsun Ayça biriyle yatmış Zeynep, bak ben yokken ne yaptığı umurumda değil ama biz görüştükten sonra bunu yapması koyuyor anlıyor musun?

-Mert ne belli dünden olduğu, he, ne belli? Senden, benden önceydi belki olamaz mı?

-Olabilir mi öyle bir şey Zeynep?

-Öğreneceğim..

Daha fazla konuşmadık Mertle. İnandığım şeyin üzerine gitmek istiyordum, güvenmek istiyordum..

Mert biraz daha iyi olduğunda ayrıldık, ben eve geçip Kerem'i beklerken Aylin'i arama ihtiyacı duydum. Uzun zamandır görüşmüyorduk onunla da.

-Alo, Aylin?

-Oo Zeynep hanım, siz bizi arar mıydınız?

-Ben aramıyorum hadi, sen aradın mı sanki Aylin ya!

-Neyse neyse, ee neler oluyor anlat bakalım.

-İşine gelince kaç zaten. O kadar çok şey oldu ki Aylin.. Böyle anlatamam, yüz yüze konuşuruz bir ara.

-Tamam aşkım ama ben şu an Aydın'dayım, babamın yanında. Gelince görüşürüz olur mu? Pazartesi mecbur döneceğim zaten.

-Tamam bebeğim görüşürüz, öptüm.

Konuşmam bittiğinde aşağıdan gelen tıkırtıları duydum. Öyle ani hızla kalktım ki başım döndü ve bir süre öyle kaldım. Başım hafifleyince sese yönelirken bu sefer de kapıda Keremle karşılaştım. Ses de ona aitti demek ki.

-Güzelim, sen burada mıydın?

Cevap veremeden bana sarılmıştı. Öyle bir sarılması vardı ki bana, kemiklerim kırılacak sandım bir an.

Karşılık vermedim, veremedim ki.. O da karşılık vermediğimi anladığında ayrılıp sorarcasına bakmaya başladı.

-Konuşmamız gerekiyor Kerem.

-Konuşalım güzelim, gel şöyle.

Beni belimden tutup yatağa doğru ilerletti, oturduğumuzda Mert'e o videoyu atması için mesaj yolladım. Kısa sürede cevap geldi.