Just My RoomMate(COMPLETE)

JMyR 2.13

Alfred POV

"Pabili nga po nito manang" ssbi ko sa tindera habang inaabot ang pinamili ko.

Like a filipino traditional celebrations sa mga birthday. Hindi pwedeng mawala ang mga baboy... manok at kung anu-anong putahi. But of course my cake din nuh.

"Ito ang sukli mo ijo" sabi niya ng ibigay niya ang sukli sa akin.

Nagpasalamat naman ako at umalis nadun.

Kahit hindi ko birthday sa monday. Masaya parin akung paghandaan ito. Kasi aside sa pasasalamat ko kay nanay. Pasasalamat ko narin ito kay andrei.

I'm thankful to having nanay. Kahit alam kung hindi niya ako anak. Atleast, kahit papaano naranasan kung magkaroon ng isang ina.

Nung bata kasi ako, namatay ang mama ko sa isang car accident. And that's the reason kaya wala na akung kinagisnang ina. Pero kahit ganun ay may pumalit.

Tulad nga ng sabi ng iba. Kapag may nawala, may darating. And i think si nanay ang dumating ng nawala ang mama ko.

"Nay... nandito na po ako" pagbati ko kay nanay ng dumating ako sa bahay. Galing sa pamimili.

Pero nagtaka ako kasi walang sumagot sa bati kung iyun. Kaya dali-dali kung inilapag sa lamesa namin ang pinamili ko.

"Nay? Nandito ka po ba?" Pagtawag ko kay nanay.

Pero ng buksan ko ang pintuan ng kwarto niya. Nanlaki ang mga mata ko sa nakita ko.

"NANAY"

Marco POV

"So what's your plan na? Ngayong alam mo kung sino ka talaga?" Tumingin ako kay nicole ng tanungin niya iyun.

Dito ako nagstay sa bahay na tinutuluyan ng dalawa. Nakapag decide na kasi akung hindi na ako uuwi sa bahay naiyun.

Kung saan nandun ang mga DEMONYO.

"Well, hindi ko pa alam sa ngayon.... pero balak ko sanang hanapin si mama" sabi ko sakanila.

Since bumalik yung totoo kung ala-ala. Bumalik rin ang pangungulila ko kay mama.

She just left me to dad. Para lang guminhawa ang buhay ko. And that time, hindi kuna alam kung nasaan siya.

Ni paramdam sa akin ay nawala na.

"Well, that's a good plan. Lalo pa't wala din kaming balita kay tita" tumango ako sa sinabi ni drake.

I started to call them, sa mga totoo nilang pangalan. Kapag magkakasama lang kami. Pero kapag nandiyan sila alfred at niel.

Tinatawag ko silang cess at thomas.

We change our topic. Para kahit papaano ay mawala ang pagkakamiss ko kay mama.

Baka kasi bigla nalang akong maiyak kapag pinahaba pa namin ang usapan about kay mama.

-----------------

Sumapit ang gabi na naririto parin ako sa bahay nila nicole. Nang biglang may tumawag sa akin.

"Hello?" Pagsagot ko sa tumawag.

Unregistered kaya sinagot ko nalang. Baka kasi tadtarin ako kung hindi ko sagutin.

"Marco? Where are you?" Napairap ako ng mabosesan ko ang tumawag.

It's kuya harold.

"Bakit ka napatawag?" Wala kung emosyong tanong sakanya.

"H-help m-me m-marco... s-si dad" kung kanina ay wala akung emosyong inilalabas nang tumawag siya.