Just My RoomMate(COMPLETE)

JMyR 2

Alfred POV

"Hay... kamuntikan na tayo dun dude" panglumbabang sabi niya sa akin ng umupo siya sa sahig.

"Aish. Kasalanan mo din kasi eh. Bakit kaba naglasing kagabi" inis kung sisi sakanya.

Well, may fault din naman ako kahit papaano dito. Pero siya ang mas may kasalanan sa nangyari sa amin ngayon nuh.

Siya ang naka-toka ngayon sa paglilinis. Kaso dahil sa pagbabar niya. Ayan kamuntikan na kaming bigyan ng punishmemt kapag nahuli kaming may mga rated SPG sa kwarto.

"Tara na. Baka mahuli pa tayo sa klase" yaya ko sakanya tsaka lumabas ng kwarto namin para pumasok sa klase.

Anderson University. Yan ang pangalan ng school kung saan kami pumapasok ni thomas.

This is a average school. What i mean sa average school ay kung saan mga normal na tao... yung bang hindi tulad sa mga ibang school na may mga hierarchy.

Unlike kasi sa ibang school. May mga different groups or organization. Like hiwalay ang mga matatalino sa mga mababang grades.

Or hindi kaya ay mga taga pagmana sa mga malalaking kumpanya. Mga ganun ba. Kasi dito sa school namin ay hindi ganun.

Kasi dito ay pwede mung gawin kung anung gusto mung gawin. Magcutting, mangbully or kahit anong gusto mong gawin. Kasi nasasaiyo naman yan kung papasa ka sa mga grades or hindi.

Dito kasi ay grades lang ang importante. Kaya kung mag-aaral ka like a nerd. Go for it. Pero kung rebel ka. Then go parin.

Basta walang rules or hier dito sa school namin. Tulad nga ng sabi ng teacher namin.

"Ikaw ang gagawa ng future mo. Kaya its up to you,  kung paano mo pagagandahin ang future mo"

kaya dahil sa sinabi niyang iyun. I decided to be friends sa ka dorm-mate ko.

Which is thomas. Thomas Alvarez is my dorm-mate. At siya lang ang kasa-kasama ko simula ng mag aral ako dito.

At dahil sa happy-go-lucky niyang pag uugali. Nadadamay ako sa mga kalokohan niya.

Mga kalokohang kahit papaano ay naeenjoy ko naman. Kaya dahil din sakanya ay natutunan ko kung paano maging ordinaryong tao.

Hay... naalala ko nanaman tuloy yung dating ako. Are you guys curious? Well ikukwento ko sainyo ang dating buhay ko okay? At kung paano rin ako naging bitter sa pag-ibig na yan.

Putek na pag-ibig. Wala namang napapala diyan eh.

----------------

Sept. 08 2019

Ito ang mga panahon kung saan ay baguhan lang ako sa anderson university.

I was a transfer student sa university. At 3rd year high school na ako.

And syempre dahil isa akung Geek o i should say a nerd. Ay wala akung kaibigan ni isa sa school namin.

"Hey nerd. Ano naman yang binabasa mo huh?" Napatingin ako sa lalaking nagsalita ng kunin niya ang makapal kung libro.

Which is ang encyclopedia na niregalo sa akin ng nanay ko.

"The f*ck dude. Anong klaseng libro yan huh? Grabi sa kapal" sunod namang nagsalita ang kasama niya.

"Aish. Ano ba guys? He is a nerd nuh. Kaya huwag na kayong magulat.... NERD" malakas na sigaw nung kasama nilang babae.

Kaya lahat ng kaklase namin ay nagtawanan at inasar akung nerd.

Since transfer student ako. Wala akung nagawa kundi kunin ang mga gamit ko at lumabas ng klase.

Yeah. That's how my high school in anderson univ. I experience different kinds of bully.

Pero kahit papaano ay natigil lang iyun ng may nagsumbong sa adviser namin.

"Siya... Siya... Siya... at Siya po sir" pagtuturo ng isa kung kaklase sa teacher namin.

"Hay... ang mga batang ito talaga... kita niying transfer student siya binubully niyo na" panenermon ng adviser namin sa mga batang itinuro.

"Eh. Paano naman namin hindi siya bubullihin sir... tignan niyo ang itsura niya" nagsitinginan sa akin ang mga kaklase ko dahil sa sinabi niya.

"Magugulong buhok... malaking salamin... brace at makakapal na libro.... NERD... NERD" napayuko ako sa sinabi niyang iyun at dahil sa mga tawanan nila napatakbo nalang ako sa labas.

Hindi pa siguro ako nakakalayo sa classroom namin ng nagsigawan ang mga kaklase ko.

"WAAAAHHHH... AWAY AWAY..." sigaw nila. At nagpatuloy nalang ako sa pagtakbo matapos yun.

Siguro ilang araw ang lumipas matapos nung away na nangyari sa classroom. Ay natigil narin ang pangbubully sa akin.

Oo. Nagpapasalamat ako noong panahong iyun. Pero hindi man lang ako nakapagpasalamat ng personal sa taong tumulong sa akin.

Dahil matapos niyang makipag away ay inexpel siya. Pinalipat siya sa ibang school dahil sa ginawa niyang pakikipag away.

Ang pagkakaalam ko nga ay muntikan ng mamatay yung inaway niya eh. Kasi nasaksak niya sa leeg, gamit ang ballpen.

At matapos din nun. Ay ang pagdating naman ng kaisa-isang babaing minahal ko.

Nasa cafeteria ako ng panahong iyun. At kumakain lang ng mag-isa ng biglang may nagsalita sa tabi ko.

"Excuse me... may nakaupo ba dito?" Napatingin ako sa nagsalita.

At para bang tumigil ang paligid ko ng makita ko ang mala-anghel niyang mukha na nakangiti sa akin.

"H-hello? N-naririnig mo ba ako?" Napabalik ako sa reyalidad ko ng bigla niya akung pingutin sa pisngi.

"H-huh? Ahh... w-wala... walang nakaupo diyan" mautal-utal kung sabi sakanya.

"Kung ganun. Thanks" sagot niya sa akin at matiwasay na kumain sa harapan ko.

At simula ng mangyari ang eksena namin ni anna sa cafeteria.

Madalas na kaming sabay kumain ng lunch. Minsan nga ay niyayaya ko siyang ihatid ko siya sa bahay nila.

At ang huli. Umabot kaming dalawa sa puntong nagkaaminan ng mga feelings namin sa isa't isa.

"J-john..." pagtigil niya sa gusto niyang sabihin sa akin.

Niyaya niya akung pumuntang rooftop ng high school building. Dahil ang sabi niya. May sasabihin siyang importanteng bagay sa akin.

"Ano yun mae? Anong sasabihin mo sa akin?" Mae is her second name. Kapag magkasama kami. Laging second name namin ang ginagamit namin.

"A-... ano... a-ano kasi j-john eh...." hindi ako assuming ng mga panahong ito. Dahil minsan. Kahit isa akung nerd ay nanonood din ako ng mga romance drama or movie. Dahil sa mga kapatid ko.

"MAHAL DIN KITA ANNA MAE FUENTE" malakas kung sigaw sakanya na ikinalaki ng mata niya.

"Mahal kita mae. Simula pa ng maki-upo ka nung break sa cafeteria. Tumibok na kaagad ang puso ko sayo mae" pagsabi ko ng dahilan sakanya.

I don't believe in love at first sight. Pero simula ng makita ko si mae at nagbago yun. Nainlab na ako ng simula ng makita ko siya.

At kahit na medyo may difference kaming dalawa sa isa't isa. I'm sure na siya. At siya lang ang babaing mamahalin ko.

"M-mahal din kita john" when she said that words. Ay para akung nasa alapaap sa saya.

And that's our love story started.