Just My RoomMate(COMPLETE)

JMyR 2.6

Privacy and secrets are both different.

Privacy is all about your personal life. But you keep it for yourself. Ikaw lang ang nakakaalam nito.

While secrets... is also about your personal life. Pero ang pagkakaiba niya lang ay hindi lang ikaw ang nakakaalam. Merong isa o dalawa... o ilan pang taong nakakaalam sa mga sikreto mo. They just kept it cuz, they don't want to hurt someone or somebody.

Marco POV

"Look marco... ang ganda dun oh..." tumingin ako sa direksyon na itinuro ni alfred.

I saw a beautiful view. Habang nandito kami sa isang amusement park. Well, nasa ferris wheel kasi kaming dalawa.

"Yeah... it's beautiful" i said. Kaso napatigil ako sa pagtingin ng view ng makita ko sa peripheral vision ko ang isang lalaking nakaluhod.

"A-alfred?... a-anong ginagawa mo?" I asked him... pero isang ngiti lang ang itinugon niya sa akin.

Para akung nasa isang pelikula ng makita ko ang ginagawa niya... para tuloy akung isang babaing nililigawan o nagpo-propose yung lalaking mahal ko sa akin.

"A-al------" hindi ko naituloy ang sasabihin ko ng bigla nalang dumilim ang buong paligid ko.

Ewan ko kung nasaan ako. Basta all i see is darkness.

"P-papa... papa... o-open it... please papa... b-buksan niyo po ito..." i feel a goosebump in my veins ng nakarinig ako ng isang iyak.

I don't know where it from. kasi sa sobrang dilim ay hindi ko alam kung saan ako titingin.

"Papa... o-open it... papa... m-monthsarry pa namin ng jowa ko papa..." i just follow the voice kung saan ito nanggagaling.

Hindi ko alam kung saan ako tutungo. Basta sinusundan ko ang boses.

Malakas parin siya tulad nung nauna kung narinig... pero habang sinusundan ko ay may nakikita akung parang liwanag...

"P-papa... p-please... o-open it... k-kuya.... b-bunso.... huhuhu" napatigil lang ako sa paglalakad ng nangarag ang boses niya dahil sa pag iyak.

Ilang minuto din akung nakatitig sakanya. Nang napagdesisyunan kung lapitan siya.

"E-excuse me?... a-ayos kalang?" I ask at him... kaso bigla akung napaupo ng humarap siya sa akin...

"A-ANDREI?...." i shout ng bigla akung napabangon sa kinahihigaan ko.

"B-bunso... a-are you okay?"

"A-ayos ka lang ba marco? P-para kang namumutla huh? A-ayos ka lang ba?"

Napatingin ako sa dalawang taong nakapalibot sa akin.

I saw my dad and my brother... na bakas sakanilang pag mumukha ay ang pag aalala.

"Hoy... bunso? A-ayos ka lang ba? B-bakit bigla kang binangungot diyan huh?" Napatingin ako kay kuya.

Tinitigan ko ang mga mata niya. Bakas dun ay ang pag aalala... p-pero... pero bakit ganun?...

Bakit parang kahit nag aalala ang mga mata niya ay parang hindi ako sang ayon sa inaasta niya?

"I-i'm fine kuya... m-may napanaginipan lang akong hindi maganda" i lied to them.

I know naman na naririnig nila ang pangalang isinigaw ko bago ako bumangon eh.

"Hay..." bumuntong hininga si dad tsaka tumalikod sa akin.

"Hay... akala naman namin kung ano na bunso... buti nalang talaga at nagising ka... magayos ka na... kakain na tayo... okay?" Alalang sabi ni kuya harold sa akin tsaka tumalikod para sundan si dad.

Pero bago nila maabot ang pintuan ay bigla akung nagsalita.

"Dad... who is andrei?" Out of the blue kung tanong sakanya. Habang nakatungo ako.

I don't see their reaction... pero i know kuya and dad. Kapag oras na sobrang tahimik nila ay isa lang ang ibig sabihin.

They hide something. May tinatago sila sa akin.

"Who is he?... b-bakit ko siya napanaginipan?" Tinignan ko sila.

Bakas sa mga mukha nila ang hindi maintindihang reaksyon. Hindi ko mabasa ang mga mukha nila.

Kung nag aalala ba? O natatakot?

"Kapatid niyo" sagot niya saakin at tuluyan na silang umalis ni kuya harold.

Alfred POV

"Guys... dun tayo oh. Parang ang saya" pagtuturo ni cess sa isang rides.

Ngayon kasi ay nandito kami sa isang amusement park. At nagsasaya ka.

Pero hindi ko alam ang dahilan kung bakit nila naisipan dito. Basta ako? Masaya ako kapag kasama ko si marco.

"Umm... guys pwedeng dun nalang tayo? Para kasing nakakatakot diyan eh" pagtanggi ni marco sa itinuro ni cess.

"Ay... oo nga pala muntik kunang kalimutan... ayaw mo nga pala sa nakakatakot na rides" malungkot at dismayadong sabi ni cess.

"Ayaw? B-bakit cess? Nakapunta na ba tayo sa amusement park before?" Takang tanong ni marco.

Kaya nakuha nun yung atensyon namin.

"Sabi sa akin ni kuya... hindi hindi pa daw ako nakakapuntang amusement park eh" dagdag pa niya.

Kaya lahat kami tumingin kay cess dahil sa sinabing iyun ni marco.

"R-really?... s-sinabi niya iyun?... P-para namang sinabi mung siya ang kasa-kasama mo kapag galit ka sa dad mo" makabuluhang sagot ni cess.

Hindi ko alam. Pero parang may tinatago si cess. Well, to be truth? I don't really know her personality.

Minsanan ko nga lang yan makasama eh. Ang lagi niya kasing kasama ay si thomas. Kaya im sure silang dalawa lang din ang nagkakaintindihan.

"Okay... okay... g-ganto nalang huh... si marco alfred at niel ay magkakasama... while kaming dalawa ni cess naman ay ang magkasama... so ano? Okay ba yun?" Nabaling nalang kaagad ang atensyon ko kay thomas ng pumagitna ito kila cess at marco.

Pero hindi yun ang nakakuha ng atensyon ko. K-kung gusto niyang magkahiwa-hiwalay kami. Mas better pang kami nalang ni marco ang magkasama nuh.

Imbes na kasama namin si niel.

"N-no way dude... mas better pa sigurong kami nalang ni marco ang magkasama... kaysa sa kasama namin si niel" reklamo ko kay thomas.

"Tsk. Do you think na gusto kung sumama sainyo? Mas pipiliin ko pang mapag isa kaysa sumama sa mga tulad nyo" pagalit niyang sagot sa akin.

Dahil sa sinabi niya napangiti ako sa isipan ko.

"Good... kung yan pala ang gusto mo" sabi ko.

Pero napatigil ako sa sunod ko sanang sasabihin ng biglang magring ang phone ko.

"E-excuse me lang guys... sasagutin ko lang ito" paalam ko sakanila.

Naglakad lang ako palayo sakanila para sagutin ang tawag sa akin.

Nang tignan ko ang tumatawag ay napangiti ako.

"Hello nay" bungad ko sakanya.

"Napatawag kayo? Anong atin?" Tanong ko kaagad sakanya.

Pero imbes na sagutin niya ang tanong ko ay iba ang narinig kung boses.

"I-ito po ba si alfred? Taga....." nanlaki ang mga mata ko ng marinig ko ang dahilan kung bakit hindi si nanay ang nagsalita sa kabilang linya.

Nang maipaliwanag niya naman ang lahat sa akin ay dali-dali naman akung umalis sa amusement park.

I know na magtatanong si marco about dito... pero mas importante sa akin si nanay. Kaysa magsaya sa isang lugar na tulad nito.