CHAPTER 16

95 6 4
                                    


"Ate! Ate! Pakinggan mo po ito," Vanessa handed me her tablet. Agad ko naman siyang tinanong kung ano ito at ang sagot niya, si Ence daw iyon. I put the speaker near my ear pero agad ko itong pinagsisihan, masiglang boses agad ni Rence ang narinig ko.

"Hi big sister! You're so busy this past few days with your friends. And I am also busy playing with Vanessa and Kayisha, wah! Paano po ba bigkasin yung pangalan nya? Kayisha? Keyisha? Kaysha? Aish, forget it. I'll call her ShaSha instead hihihi! By the way, I will make this short kasi po inagaw ko lang kay Vanessa itong tablet n'ya. And wah, big sister! She just called me 'isip bata', and I know I am not! I just really love playing robots, tumbang preso and many more. And she even called me, 'Alien' because she didn't understand what I am saying. Is that my fault? Tell me, big sister? Tell meeeeee? Wahhhhhhhhh!" Nakarinig ako ng sunod-sunod na pagkatok dito sa voice record. I think, it's Vanessa. "Hell, I-I just wanna say goodbye for now, big sister! We're going to Hongkong tomorrow. You want to come with us? Please? Please? Please? Awww, I know you won't. But it's okay---" narinig ko ang paghikbi ng bata mula sa phone, si Vanessa siguro. "Hala---Did I just made a girl cry? Oh god, big sister! I-I just made a girl cry, I hate myself! I hate myself huhuhu. Hindi dapat pinapaiyak ang girls, katulad na ako ni Kuy---" Naputol ang record kasabay nang pag-ahon ni Ringo mula sa ilog. Nakita kong lumapit siya duon sa mga gamit niya at kinuha ang cellphone. Hindi sinasad'yang mapadako ang tingin ko sa katawan niya, nakarinig ako ng mga hagikhik. Sinundan ko ng tingin kung sa'n 'yon nagmumula at ganun na lamang ang pagkabigla ko nang makita ang mga dilag na kasalukuyang naliligo rin dito.

"Ate!" Kunot-noo akong tumingin kay Vanessa na ngayon ay masama ang tingin sa'kin.

"B-Bakit?" nauutal kong tanong. Saka ko lang lang na-realize na kanina pa pala niya hinihigit yung tablet niya mula sa kamay ko. I immediately give it back to her before she start to cry.

Mababakas pa rin sa mukha ko ang inis sa 'di malamang dahilan habang naglalakad ako palapit sa kinaroroonan nila mama. Tinulungan ko sila para mawala yung inis sa dibdib ko na hindi ko malaman kung ano ang dahilan. Napatingin ako sa gawi nila mama at papa, masaya silang nag-uusap. Nahagip ng mata ko ang peklat ni papa sa may bandang pusod dahil nakaharap siya sa gawi ko. Ngayon ko lang 'yon nakita ah?

Napataas ang kilay ko nang maalala na naman ang mga babae kanina na pinagsasamantalahan ang buto butong katawan ni Ringo. Bahagya akong napatawa dahil walang taste ang mga babaeng iyon.

Lumipas ang ilang oras at mahahalata mo na ang bahagyang pagbabago ng kulay ko kaya nag-stay muna ako sa kubo. Kinuha ko yung towel at ipinatong sa magkabilang balikat para hindi ako lamigin.

Naglalakad-lakad ako nang makaramdam nang pagtawag ng kalikasan, pakshet! Tangina, ba't ngayon pa?

"Am...baho," napalingon ako kay Ringo na nasa likod ko pala. Nakatakip s'ya sa ilong at bahagyang nakakunot ang noo, potek, bahong-baho? "Ano...yun?" nagtama ang mga paningin namin at medyo pinagpapawisan na ako pero pinilit ko pa ring ngumiti which is unusual kasi di ko naman siya ngingitian. "Tangin---" I immediately covered his mouth bago pa siya mag-eskandalo. Ambilis talaga nito makahalata, tangna!

Hinila ko siya palabas ng gubat para makapunta sa bahay nila Ate Lennie, nang malapit na ay pinakawalan ko na ang braso niya, "You can go now, bye!" Hindi ko na inintay ang sasabihin niya at walang sabi-sabing akong nagtatakbo papasok ng cr.

Success!

Kinuha ko ang alcohol sa bag, pagkalabas ko ng kwarto ay natanaw ko si manang, she's still sleeping. Lumuhod ako para pagmasdan ang mukha niya. She's getting older, mas nagmukha siyang matanda kumapara sa dati pero alam ko naman na mas masaya siya ngayon kaysa noon---nung nga panahon na nasa amin pa siya.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Aug 23, 2022 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Mistaken IdentityWhere stories live. Discover now