Sweet Evil

Chapter 8

• Third Person's POV •

"Master nasa torture room po ang lalaking umaaligid-aligid sa labas ng mansion niyo," ani Cash habang nakayuko.

Nasa headquarters sila ngayon. Ang lugar kung saan nila dinadala ang mga may atraso sa kanila, kung saan nila ginagawa ang ilang illegal na bagay. Vaughn Rage Navarro is a leader of one secret organization. He is the ultimate ruler of the business and mafias. Not a single thing can be hidden from his eyes. He can kill you in one snap.

"Okay," simpleng sagot niya sa tauhan at tinungo ang kwartong tinutukoy nito.

Magli-limang araw na sa bahay niya si Yvette o mas magandang sabihin ang asawa niya? He doesn't want to waste his time, gusto pa niyang nakasama at maka-bonding ang babae.

Habang naglalakad sa headquarters ng organisasyon ay nag sisiyukuan ang mga tauhan niya oras na dumaan siya sa harap ng mga ito. Suot niya lang ang blanko niyang mukha, taas-noonga naglalakad.

"I don't want to waste my time. So, tell me who and why?" madiin usal ni Vaughn sa lalaking nakagapos at puro na sugat dahil sa pangbu-bugbog ng ibang tauhan niya.

Siguro'y naglaban ito.

He holding the guy by his neck and the guy is choking.

"I d-don't k—" hindi na nito natapos ang sasabihin dahil pinasakan niya ito ng baril sa bibig at walang sabi sabing pinutok ito doon.

"Nonsense," aniya at binaril pa ulit ito sa bibig.

Napapikit pa siya ng may tumilansik na dugo sa kanang pisngi niya agad naman lumapit ang isang tauhan niya para bigyan siya ng panyo pamunas.

"Linisan niyo 'yan!" Bumaling siya kay Bill na nasa likod niya lang. "I want you to run a background check on Mr. Fuentes alam kong may kinalaman sila rito at oras na mapatunayan ko iisa isahin ko sila," madilim na usal ni Vaughn.

He can't control his emotion. No one can control him.

Alam niyang nagpadala ng tauhan ang kaaway upang matsagan siya. Akala siguro ng mga putang ina ay nasa kaniyang na ang blue phantom.

Umigting ang kaniyang panga ng maalala iyon. Kailangan niya iyon makuha.

Mabilis na lumabas siya doon at pumunta sa office niya sa headquarters. Sumaglit lang siya dito dahil may kailangan siya ayusin. Dahil bukod sa pagiging mafia ay may iba't-ibang negosyo rin naman siya.

Bahagya siyang napangiti ng maalala ang asawa. He can't forget her taste, how sweet the taste of his wife, how soft her skin, how innocent she is. Nakakabaliw.

Mabilis niyang kinuha ang telepeno at tinawagan ito.

"Hello? Welcome to Jobilleeee what's your order?" masiglang bati ni Yvette sa kabilang linya.

Kinuha niya ang numero nito habang natutulog ang dalaga. Ayaw man niyang pakielaman ang gamit nito ay ginawa niya.

"It's me Vaughn," aniya at inaayos ang suot niyang long sleeve, bahagyang itinaas ang manggas hanggang siko.

"Oh Vaughn! Ikaw ba 'yan? Hindi ba 'to scam? Paano mo nalaman ang number ko? Bakit ka tumatawag? Hindi ka pa uuwi? Alam mo nagbake ang isang maid mo ng cake. Masarap siya tinirhan kita Vaughn!" Napangiti na lang si Vaughn sa sunod-sunod na tanong nito.

Her innocent wife.

"Really? Pauwi na ako. Pupunta tayo sa bahay niyo," aniya. Napapansin din naman niya na gustong umuwi ni Yvette.

Lagi nitong binabanggit ang pamilya. Pamilya? Gusto niyang mapait na ngumiti, lumaki siyang walang pamilya. Hindi niya alam ang pakiramdam non.

"Yey! Talaga? Sige sige, magbibihis na ako!" hindi man lang siya nito nagawang pasagutin at ibinaba na ang cellphone.