Sterliçya [Taegi + Jikook]

Rain (Day 83) Pt2

Alarmın sesiyle yataktan fırladım. Gözlerimi kırpıştırdım ve alarmı kapattım.

Banyoya gittim ve yüzümü yıkadım. Dişlerimi fırçaladıktan sonra odaya geri döndüm. Üstüme tanınmamak için bol şeyler giymeye çalıştım.

Kafama cap geçirdim ve büyük gözlüklerimi taktım. Arabanın anahtarını aldım ve aşağıya indim. Parfüm sıkıp evden çıktım.

Lisa evin önünde uzun kollu bir kazak ve siyah şortla bekliyordu. Arabanın kapısını açtım ve binmesi için bekledim. Kış olduğu için hava tam aydınlanmamıştı.

Arabayı çalıştırdım ve şehir yoluna çıktım. Lisa'nın gözleri yarı açıktı.

"İstersen arka tarafta uyu."

"Hm gerek yok böyle iyiyim."

Kafasını cama yasladı ve öylece dışarıyı izlemeye başladı.

4 saat sonra...

Gözlüğümü gözüme geri taktım ve arabadan indim. Lisa'nın kapısını açtım ve inmesi için bekledim.

Arabayı kilitledim ve onu kafeye yönlendirdim. Kapıdan girmeden bile Jungkook ve Jimin'i görebiliyordum. İçeri girdik. Onların tam karşısında olan masaya oturdum.

Sırtım dönük denk geliyordu. Lisa ile Jungkook karşı karşıya denk gelmişti. Bu benim için avantajdı.

Kahvaltı tabağı söyledim ve beklemeye başladık. Lisa etrafa bakınıyordu. Bende telefona bakıyormuş gibi yapıyordum. Lisa'nın gözleri arkama doğru gitti. Görmüştü.

Amacıma ulaşmıştım. Rahatça bir nefes aldığım sırada Hoseok'tan mesaj geldi.

Hoseokk:

Yoongi kafeye gelmek için
ısrar ediyor

Ne yapacağım

Kth95:

Başka bir kafeye gitmeyi öner

Hoseokk:

Çok zekisin sen ya

Nerden geliyor bu zeka

Kth95:

Kahvaltı etmeden buradan kalkmam

İşimi hallettim

Umarım bana kızmazsınız

Kkk

Hoseokk:

Ne yaptın Taehyung?

Bu gün oraya Jungkook ve Jimin'de gelecekti

Yoksa

O kızı yanında mı getirdin?

TAEHYUNG SEN KAFAYI MI YEDİN

ORAYA GELİYORUM

Kth95:

Yaptım bile Hoseok

Kaçış yok artık

Üzgünüm

Telefonu kapattım ve önüme gelen tabağa baktım. Lisa gözlerini arka tarafımdan ayırmamıştı. "Ne oldu?"

"Şu arkadaki çocuğu tanıyor musun? Sanırım adı Jungkook?"

Endişelenmiş gibi yaptım. "Siktir! O burada mıydı?" masumca kafasını salladı.

"Yanında biri yok değil mi?"

"Var. Jimin."

"Ahh siktir."

"Önemli değil. Bende seninle bir şey konuşacaktım."

"Dinliyorum."

"Taehyung ben özür dilerim. Sen haklıydın. Bu bir takıntıydı. Sizi ayırmaya çalışmamalıydım. Seni böyle bırakmak istemiyorum. Eğer aranızı yapamazsanız bana haber verir misin lütfen?"

"Aah tabiki. Biraz kırıldım ama sorun değil Lisa. Arkadaş olarak devam edebiliriz değil mi? Sen iyi birisin."

"Ah tabiki."

Kapı gürültüyle açıldı. Hoseok içeri girdi. Tek olduğunu sandığım için ayağa kalktım fakat arkasından değnekle gelen Yoongi'yi görmemiştim...

💜💜💜💜💜💜💜💜

Yoongi....

Hoseok evden hızla çıkınca bende hızlanmaya çalışarak seke seke arkasından ilerledim.

"Hoseok nereye?"

"Aptal sevgilinin yaptığı şeyi düzeltmeye!"

"Ne? Taehyung burada mı?"

Biraz daha hızlandım. Hoseok karşıdaki kafeye girince bende girdim. İlk başta kimseyi görememiştim ama sonra onu gördüm.

Bol giyinmişti. Gözünde gözlük vardı. Yüzü tırnak izi içindeydi. Kafasında cap,onu saklıyordu. Gözlerimi kırpmadan ona baktım.

Çok özlemiştim. Bu kadar çok özleyeceğimi bilmiyordum. Bu kadar çok özlediğimi bile bilmiyordum.

Bir adım attım. O da attı. Gözümden bir yaş düşerken sekerek ona doğru gittim ve sıkıca sarıldım.

Her zamanki kokusu değildi. Şehir dışındaki evimde duran parfüm gibi korkuyordu. Bir dakika. Ne?

"Şehir dışındaki evimdeydin değil mi?"

Dolu gözleriyle kafasını salladı. Bana sıkıca sarıldı. Saçlarımı okşadı ve kokladı. Canımın acımasına rağmen ona sıkıca sarılmaya devam ettim. Arkadan tanıdık bir kız sesi geldi.

"Şey Yoongi."

Taehyung'dan ayrıldım ve arkamı döndüm. Bu O'ydu. Yıllar önceki Lisa. Çok değişmemişti. Saçlarını kısaltmıştı. Zayıflamıştı ve daha masum gözüküyordu.

"Ben sadece özür dilemek istedim. Üzgünüm. Yaptıklarım için özür dilerim."

"Sadece bizden uzak dur Lisa."

"Peki."

Telefonunu masadan aldı ve dışarı çıktı. Taehyung'a baktım. Bana bakıyordu. Gülümseyerek. Bana yardımcı olarak kafeden çıkarttı ve eve doğru yürümeye başladık...