Sterliçya [Taegi + Jikook]

Don't Leave Me (Day 1)

Ne kadar zavallı bir insan diye iç geçirdim. Ayna da olan kişi maalesef ki bendim.

Kendini hiç mi sevmiyorsun? Evet

Kendine bu kadar çok mu acıyorsun? Evet

Kendini neden sevmiyorsun? Başkalarının sevmediği birini neden seveyim ki?

Seni seven birilerinin olma düşüncesi aklına gelmiyor mu? Gelmiyor!

..................

Odadan çıktım ve diğer odalardan gelen seslere aldırış etmemeye çalışarak aşağı indim.

Hoseok geldi ve beni itti.

"Napıyorsun?!"

"Gitme zamanın geldi. Seni özleyeceğiz,git eşyalarını topla."

"Ne saçmalıyorsun sen."

"Açıkça konuşmamı mı istiyorsun?"

"Evet!"

"Tamam o zaman. Satın aldılar seni."

"Ne diyorsun sen? Ne demek satıldım?"

"Burada saygı değer bir kişilik olduğunu falan mı düşündün? Biliyorsun buraya gelen çoğu çocuğun satıldığını!"

Gözlerimin dolmasıyla beraber hızla odama çıkmaya başladım. Siktiğimin boktan pansiyon kılıklı iğrenç yere getirildiğim gün kaçmalıydım. Cidden çok canım yanmıştı.

Babam beni istemeyince annem bana bakmayı güç bularak bırakmıştı beni. Onun yüzünü hatırlamıyorum hatırlamak dahi bile istemiyorum.

Beni doyurmasa da olurdu. Sokağa bırakmak yerine başka birine annem gibi davranması için bile verebilirdi. Şuan ona çok ihtiyacım var ama en büyük düşmanım da o.

Zorla bavulumu hazırladım ve son bir defa odama baktım.

Bavulu hızla aşağı indirdim. Hoseok'un alaycı bakışları eşliğinde gelen arabaya bindim. Çok hoş dizayn edilmişti ama nereye gittiğimi bilmiyordum. Beni,kim nereden gördü de aldı çok merak ediyordum. Kafamı cama yasladım ve gözlerimi kapattım.

5 saat sonra...

3. Tekil ağzından
Gözlerini yavaşça açtı. Hava kararmak üzereydi. Mavi,sarı ve pembe ancak bu kadar güzel olabilirdi.

Ormanlık bir yer gibi duruyordu. Yolun etrafını ağaçlar çevrelemişti. Şoför dikiz aynasından baktı ve "Gelmek üzereyiz." dedi.

Yoongi iç geçirdi ve saatine baktı. Bozulmuş gibi gözüküyordu. Midesinde garip bir şeyler hissediyordu. Normal olmayan şeyler. Aslında midesinde olup olmadığını anlamamıştı.

Bir şeye benzetmesi gerekiyorsa,adrenalinin midede patlaması cevabını verirdi. Araba yavaşlamaya başladı. Düşük tempoda bir patikadan döndü ve ilerlemeye başladı. Gördüğü ev karşısında ağzı açık kalmıştı.

Ev gerçekten çok güzel gözüküyordu. Daha büyük bir yer bekliyordu ama küçük ve hoş bir evle karşılaşmıştı.

3 yıl sonra Taehyung'un ağzından geçmiş...

O gün hayatımın değişim günüydü. O gün benim için dünyanın en iyi insanıyla tanıştığım gündü. Evin olduğu alana geldiğimde düşündüğüm ilk şey sahibinin kim olduğuydu. İkincisi ise benim orada ne işim olduğu.

Yüzünü şuan hatırlamadığım şoför bavulumu eve doğru götürüyordu. Ben ise etrafa bakıyordum. Ama bakarken sanki biri beni izliyormuş gibi hissettiğimi dün gibi hatırlıyorum. İzliyordu da zaten.