Leyl: Merhaba.
Leyl: Baştan söyleyeyim sapık değilim.
Leyl: Bugün koridorda günlüğünü düşürmüşsün.
Leyl: Okumayı çok istesemde okumadım.
Leyl: Hem bulmam benim için iyi oldu, seni ne kadar uzun zamandır sevdiğimden bahsetmeyeceğim.
Leyl: Ama be...
Bazı dönemlerimiz olurdu, her şeyden soyutlanırdık. Yiyemezdik, içemezdik, gülemezdik, uyuyamazdık, hissedemezdik, gezemezdik... En önemlisi iyi olamazdık eskisi gibi.
Tam 3 gündür uzaktım hayattan. Bir uçakla bilmediğim, istemediğim bir ülkeye geldiğimden beri uzaktım yaşamaktan. Eğer yaşamak sadece nefes almaksa, eve yaşıyordum ama eğer yaşamak hissetmekse, ben zaten ölmüştüm.
Kimseyle konuşmamıştım. Bu yere geldiğimden beri odayı bırakın yataktan bile çıkmamıştım. Gelen yemekler buz gibi olduktan sonra geri gidiyorlardı. Gözyaşlarım artık tükenmişti.
Öylesine canım yanıyordu ki, sanki birisi pis elleriyle yüreğimi çekip çıkarmıştı yerinden.
Atlas'a ne olduğunu bilmek, yanında olmak ve onu iyileştirmek istiyordum. Annem, Samet ve Niran ne haldeydi bilmiyordum.
Odanın kapısının açılma sesini duyduğumda kafamı yastıktan bile kaldırmadım. Kim geldiyse, susmama dayanamayıp giderdi.
"Temiz kıyafet ve bir kaç bir şey getirdim, belki duş almak isterseniz diye Mavera Hanım."
Sesimi çıkarmadan yatmaya devam ettim. Duş alabilirdim ama burada hiçbir şey yapmak istemiyordum.
Kadının çıkmasıyla yataktan kalktım ve odayla birleşik olan banyoya girdim. Aynaya bakmak istemiyordum, bu yüz bu beden yanımdaki insanlarla güzeldi.
Buz gibi suya girdiğimde önce titresemde bedenim alıştığında yine gözlerim akmaya başladı.
Ben...
Ben çok özlemiştim.
Annemi, Atlas'ı, Samet'i, Niran'ı, Mısra'yı... Üç gün asır gibi geçen 3 gün. Kimseyi görmek, duymak istemiyordum. Atlas'ın o hali gözlerimin önünden gitmiyordu.
Kan içinde yatan Atlas'ı gözlerimi her kapattığımda görmek, onun hissettiğin tonlarca fazlasını hissetmemi sağlıyordu.
Duştan çıktığımda üzerimi giyinip yatakta örtüyü alıp odadaki büyül pencerenin önüne oturdum.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yanımda Atlas varmış gibi düşünmeye kendimi derman olmaya çabaladım. Gözümün önüne gelen diğer anılar, Atlas ile olduğum her andı.
Belki koşmamız, belki şarkı söylememiz, belki... Beni öpmesi ama günün sonunda hep mutlu olmam...
Atlas, Diye geçirdim içinden. İyi ki seninle birlikteyim... -
Sevgilim,
Biliyorum canın çok yanıyor benim yüzümden, hem fiziken hem ruhen. Ben 2 yıl sensiz dayandım ama aylarca seninle olup 3 gün sensiz kalamadım. Belki burası seninle güzel olabilirdi, Samet'le ya da Niran'la da ama en çok seninle güzel olurdu burası.
Şimdi yalnızım, bilmediğim bir şehirde hissetmediğim acıyı hissederken.
Biliyorum, kalbime dokunsam ordasın ama orası çok acıyor. Dokunamıyorum.
Bana sensizlik en çok geceleri koyuyor, sana sığınıp uyuyamıyorum.
