Chapter Thirty-Nine

42.8K 1K 265
                                    

Song: Surrender- Natalie Taylor

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Song: Surrender- Natalie Taylor

Relationship

Kinabukasan ay binisita niya akong muli sa aking kwarto. He brought some books because he thinks that these will keep me entertained while I'm being admitted here.

"Thanks," I whispered.

Sinundan ko naman siya ng tingin habang inilalapag niya ang mga librong dala niya sa lamesang nasa tabi ng kama ko. Inangat niyang muli ang tingin sa akin at tsaka naupo sa silya na nasa tabi ng kama ko.

"How are you doing?" he asked seriously.

"I'm doing great."

"Did you sleep well last night?" napangisi ako ng walang dahilan nang dahil sa tanong niya.

"Knowing that you're sleeping beside me? Of course I did."

He scoffs because of my answer. Itinuon niya ang tingin sa kanyang mga daliri at wala sa sariling napangiti doon. For some reason, that made me smile, too.

Nang inangat niya muli ang tingin sa akin ay seryoso niya akong tiningnan. Nawala iyong ngiti sa aking labi nang dahil sa tingin na ibinibigay niya sa akin.

"What were you doing here in Afghanistan, Brittany?" he asks. My mouth parted because of that.

"I think you already know the answer to that."

"But I want to hear it from your own mouth." He licked his lower lip and waited for my answer.

I sighed heavily before I answered. "I came here for you."

"Why?"

Kumunot naman ang noo ko. Wasn't he listening to me when I confessed my feelings to him that night? Or was he purposely making me repeat it?

But whatever... I'll answer all his questions. Marami man o hindi. Matapos man kami kinabukasan, sasagutin ko ang lahat ng tanong niya. 

Sa halip na sagutin ang tanong niya ay naiyak nalang ako basta. I covered my eyes with my forearm so he wouldn't see me crying.

"Why are you crying?" tanong niyang muli.

Nagkibit muna ako ng balikat bago ako sumagot. "I don't know..." I said. My voice started to break. "Maybe because I thought... that you don't care about me anymore."

Natigilan siya sa sinabi kong iyon. Nabalot kami ng katahimikan at ang natatanging ingay lang na mayroon sa kwartong ito ay ang pagsinghap ko. I did not remove my forearm from my eye. I don't want to look and see his reaction.

Natatakot akong makita sa mukha niya na dapat kong pagsisihan ang ginawa kong pag-iwan sakanya noon.

"That's not possible..." he answered. Ako naman ang natigilan ngayon. "You're the only one I care about this much."

Lost in Love (Donovan Series #3)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon