Paulit-ulit kong sinasabi sa sarili na hindi totoo ang nangyayari sa'kin.

'Kamille! Get out now!' nakita ko kung giniba ng isang lalaki ang pinto. Saka niya hinatak ang batang babae na punong-puno ng sugat ang mukha.

The moment I recognized that face, my grip tightened.

'Why didn't you kill him?! Huh?! Hindi kita pinalaki para maging mahina!' the man grabbed a gun out of his pocket at inabot ito sa bata.

Shaking, the girl looked at the gun in her hands. She slowly pointed it towards an unconscious man tied on a chair.

'Kill him! Fulfill your fucking mission you useless child!' sigaw niya.

'I c-can't please.. I can't-' agad niyang sinipa ang bata dahilan na matumba ito.

He then left the room and locked her inside. 'Hindi ka makakalabas dito unless you do what you're supposed to do.'

Gumapang siya sa sahig and grabbed the gun. She managed to stand up and point it again. Walang luha na umaagos despite her battered face.

'I'm sorry.'

Napayuko ako once I heard a gunshot.

'This is fucked up..' napailing ako.

I lifted my head and saw a man infront of me wearing a business suit. Nakatayo lang siya looking at me intently.

Naging malalim ang bawat hininga ko.

I couldn't take it.

Gusto kong paghiwa-hiwalayin ang katawan niya at ipakain ito sa mga kaluluwa ng Underworld.

'GODDAMN IT!' tinaas ko ang aking kamay at sinaksak ang kanyang leeg.

Napahinto lamang ako when I realized what I did.

"That's it."

Bumalik ang aking diwa dahil sa boses ni Kaye. Iminulat ko ang aking mga mata at nakitang tapos na pala kami dito.

"Puntahan kaya natin yung mga babaeng yon?" alok ni Chase. "Tas sabay na rin tayong kainin sila- este kumain pala kasama sila."

Napailing ako.

He never misses the chance to say something, doesn't he?

Pumunta nga kami sa mall. Nadatnan namin sina Ria na naguusap-usap habang nakangiti.

"Maaga bang natapos yung meeting niyo o sadyang mabagal lang kaming kumain?" tanong ni Art.

Nakatingin lamang ako sa sahig dahil paulit-ulit kong nakikita ang lalaking yon. I can't get his face out of my mind.

"I'm ordering." agad akong umalis para um-morder ng pagkain.

"Can I go with you?" tanong ni Kara.

"Don't." I gave her a glimpse before walking away.

Ngayon, alam ko na kung bakit tinatawag si Eris na goddess of strife and discord. That old ugly winged lady is messing with my thoughts.

"Dio..." tumabi sa'kin si Kara. She was quick enough to get a hold of my hand.

I can feel sparks everytime she touches me but now... it's starting to scare me.

"Hindi ka talaga nakikinig..." tugon ko sa kanya.

Mahina niyang tinawanan ang sinabi ko. "You say that like you don't know me."

Huminto ako at tinignan siya. The moment I looked at her eyes, lumalabas sa aking isipan ang batang babae na nakita ko.

Bumitaw ako sa kanya. "Can you listen to me once?"

Kumunot ang kanyang noo. Nagtataka siguro kung bakit nasabi ko 'yon.

"Something's wrong?" naging seryoso ang kanyang tinig. I can see her eyes studying me like the daughter of Athena she is.

Napahilamos ako ng kamay. "Nothing."

I'm tired and the last thing I would want is a stubborn girlfriend.

"Basta bumalik ka na. Ako na ang bahala dito." sabi ko bago umalis sa harap niya.

Dumiretso na ako sa stalls and I can still feel her watching me.

Don't get me wrong pero mahal ko ang anak ni Athena. Mahal na mahal.

Yet it doesn't feel right anymore.

Minsan, natatagpuan ko nalang ang sarili ko na nakatulala.

I tried cheering myself up.

But everytime she looks at me... I look away.

Napansin niya yon. Alam ko. I don't have to tell her something's wrong because that girl is smart. She's everything I look for in a girl.

Handa akong ibigay sa kanya ang mundo. Handa akong protektahan siya kahit mas magaling pa siya sa'kin sa combat.

But how can I protect her when I can't even stop myself from stabbing her in the fucking neck.

I sighed.

The Goddess of Wisdom gave me her proudest grace...

and I don't deserve it.

Song of The RebellionWhere stories live. Discover now